Στις 17 Αυγούστου, τρεις μέρες πριν την έναρξη της Serie A, η Gazzetta dello Sport κυκλοφορούσε με συνέντευξη του Φρανκ Ντε Μπουρ. Σε αυτή, ο Ολλανδός προπονητής ήταν ξεκάθαρος σε ό,τι αφορά τον στόχο: «Το εισιτήριο για το Champions League, αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Θα δοκιμάσουμε, φυσικά, να κοιτάξουμε και κάτι παραπάνω και με καλή οργάνωση και σωστή νοοτροπία μπορείς να πετύχεις τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Αδιαπραγμάτευτη, όμως, είναι η έξοδος στο Champions League». Στην ίδια συνέντευξη, ο Ντε Μπουρ έλεγε την άποψη του και για τη Γιουβέντους: «Είναι μια σπουδαία ομάδα, το ρόστερ τους είναι εκπληκτικό. Πήραν τον Ιγουαΐν αλλά έδωσαν τον Πογκμπά. Θα πρέπει να δούμε πώς θα παίξουν στο κέντρο, δεν είμαι σίγουρος ότι έχουν ενισχυθεί. Εχουν σπουδαία ονόματα αλλά δεν ξέρουμε ακόμη αν τα σπουδαία ονόματα θα ξέρουν πώς να είναι και ομάδα». Από τότε πέρασε μόλις ένας μήνας και ο Ολλανδός θα παίξει σε πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον του στους Νερατζούρι, σε ένα 90λεπτο κόντρα στους Μπιανκονέρι...

Το γεγονός, βέβαια, ότι ο Ντε Μπουρ νιώθει από τόσο νωρίς ότι κρίνεται, είναι η συνέπεια ενός... μαγικού συνδυασμού: Από την μία η παραδοσιακή έλλειψη υπομονής των Ιταλών δημοσιογράφων και οπαδών, από την άλλη η παντελής έλειψη γνώσεων των Κινέζων (και γενικά των Ασιατών επενδυτών) για το αντικείμενο που λέγεται «ποδόσφαιρο». Ο πρώην προπονητής του Αγιαξ είναι ήδη με την πλάτη στον τοίχο αλλά έχει... πλάκα να βλέπεις, ως ουδέτερος, πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Γιατί αν το κάνεις, βλέπεις ότι αν οι τιφόζι και τα ΜΜΕ στην Ιταλία θέλουν να αρχίσουν από τώρα να «δικάζουν», στο εδώλιο δεν θα έπρεπε να είναι ο Ντε Μπουρ αλλά όσοι έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

* Αφησαν να κάνει την προετοιμασία της ομάδας ένας προπονητής, τον οποίο δεν πίστευαν και ουσιαστικά έψαχναν τον πιο... ανώδυνο τρόπο για να χωρίσουν τους δρόμους τους.

* Αποφάσισαν η ομάδα να κάνει περιοδεία στις ΗΠΑ για εμπορικούς λόγους, με τους παίκτες να παραπονιούνται ότι τα συνεχή ταξίδια και η αλλαγή κλιματολογικών συνθηκών δεν τους επέτρεψαν ουσιαστικά να κάνουν προετοιμασία.

* Αν και δεν στήριζαν τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, ο οποίος επίσης δεν ήταν 100% σίγουρος ότι θα έβγαζε άκρη μαζί τους, αποφάσισαν να τον αντικαταστήσουν στις 8 Αυγούστου. Μόλις 12 μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος...

* Επέτρεψαν στον αρχηγό να βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να μην παίζει στα φιλικά και να χάνει προπονήσεις, κατά σύμπτωση τις ημέρες που έπαιζε δυνατά το σενάριο μεταγραφής του στη Νάπολι.

* Ολοκλήρωσαν το ρόστερ τους στις τελευταίες μέρες της μεταγραφικής περιόδου, με απολύτως φυσιολογική συνέπεια να χρειάζεται τώρα η ομάδα χρόνο για να δέσει. Υπομονή, όμως, δεν έχουν.

* Εδωσαν σοβαρό λόγο -για την ακρίβεια πιο σοβαρό από αυτόν του προπονητή- στον μάνατζερ Κία Τζοραμπκιάν, ο οποίος ουσιαστικά καπέλωσε και τον Πιέρο Αουζίλιο στις μεταγραφές. Ο Τζοραμπκιάν, ο οποίος έχει και άλλου είδου συνεργασία με τους Κινέζους της Suning, ήθελε -λόγω και των ποσοστών του- να γίνουν οι μεταγραφές των Ζοάο Μάριο και Γκαμπιγκόλ. Την ίδια ώρα, ο Μαντσίνι ζητούσε από τον Αουζίλιο ενίσχυση στην άμυνα.

Για όλα αυτά τα λάθη, όμως, ο Κινέζος ιδιοκτήτης Ζιανγκ Τζιντόνγκ και ο Ινδονήσιος πρόεδρος Ερικ Τοχίρ, δεν κατηγορούνται από κανέναν. Και δεν κατηγορούνται επειδή έστω και στο τέλος Αυγούστου, αποφάσισαν να ανοίξουν το πορτοφόλι και να σπρώξουν λεφτά για τους Ζοάο Μάριο (40+5) και Γκαμπιγκόλ (29). Για μια ομάδα όπως η Ιντερ, η οποία είχε καλομάθει στα καλά χρόνια του Μάσιμο Μοράτι, η λιτότητα που επέβαλε ο Τοχίρ προσπαθώντας να σώσει ό,τι μπορούσε να σωθεί από το οικονομικό ναυάγιο που παρέδωσε ο ιστορικός πρόεδρος, δεν άρεσε. Αρα, το γεγονός ότι τώρα οι Κινέζοι ξόδεψαν, χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί κανείς τη δεδομένη χρονική στιγμή αν ξόδεψαν καλά ή όχι, αρκεί για να τους αθωώσει στα μάτια οπαδών και δημοσιογράφων.

Ολα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι η Ιντερ θα έπρεπε να κάνει τέτοιο ξεκίνημα. Κιέβο εκτός, Παλέρμο εντός, Πεσκάρα εκτός, ουσιαστικά σημαίνει 3x3 για να πάει φορτσάτη στο ντέρμπι με τη Γιουβέντους. Αυτό, το θεωρητικά εύκολο πρόγραμμα, είναι που βαραίνει τώρα τον Ντε Μπουρ, ο οποίος όμως θα πρέπει να έχει και πίστωση χρόνου. Το γεγονός ότι τα ιταλικά ΜΜΕ έμαθαν ότι στο συμβόλαιο του υπάρχει όρος, σύμφωνα με τον οποίο οι Νερατζούρι θα του δώσουν μόνο 1,5 εκατ. ευρώ αν τον απολύσουν, παρά το γεγονός ότι έχει υπογράψει τριετές συμβόλαιο, δεν είναι καλό σημάδι. Ποτέ δεν είναι, όταν οι δημοσιογράφοι... ξαφνικά μαθαίνουν τέτοιους όρους στα συμβόλαια. Οπως δεν είναι καλό, το γεγονός ότι συντηρούνται πάντα ρεπορτάζ για τον Ντιέγκο Σιμεόνε, ειδικά μετά το γεγονός ότι «ξεφορτώθηκε» δύο από τα υπολειπόμενα χρόνια του συμβολαίου του με την Ατλέτικο Μαδρίτης.

Εκτός κι αν θεωρεί κάποιος εύκολη δουλειά για έναν προπονητή το να πάει σε μια άλλη χώρα 12 μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, να περιμένει μεταγραφές μέχρι και τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου, να μην έχει ακόμη όλους τους παίκτες στη διάθεση του, να πρέπει να δουλεύει με δύο διαφορετικές ομάδες (η Ιντερ αναγκαστικά λόγω FFP θα παίζει με αλχημείες στην 11άδα της στο Europa League), να δουλεύει γνωρίζοντας ότι όλοι μέσα και έξω από την ομάδα ουσιαστικά μετράνε αντίστροφα για να έρθει ένας άλλος (Σιμεόνε), να έχει να αντιμετωπίσει και έναν Τύπο που από εδώ και πέρα θα είναι αμείλικτος με τον προπονητή επειδή... λεφτά υπάρχουν πλέον στη διοίκηση, να πρέπει να βάλει σε μια σειρά το ρόστερ, το οποίο δεν έχει καμία ισορροπία.

Σε θεωρητική βάση, οι Νερατζούρι έχουν καλές λύσεις μεσοεπιθετικά. Πρακτικά, δεν έχουν καθόλου λύσεις αμυντικά. Πίσω από τους Μιράντα-Μουρίγιο υπάρχει μόνο ο... απίθανος Ρανόκια, εκτός κι αν γυρίσει κάποιο χαφ (Μεδέλ ή Μέλο). Στα πλάγια μπακ, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αφού με εξαίρεση τον Ανσάλντι, τον οποίο όμως θα πρέπει και να δούμε στην πράξη, κανείς από τους υπόλοιπους δεν είναι επιπέδου Ιντερ. Η άμυνα, όμως, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού δεν απασχόλησε ιδιαίτερα τη διοίκηση παρά μόνο τον Αουζίλιο, ο οποίος όμως, όπως προαναφέραμε, έπρεπε να... υποκύψει στις μεταγραφικές επιθυμίες του Τζοραμπκιάν.

Η Ιντερ που έχει παρουσιαστεί στα μέχρι τώρα ματς, έχει συγκεκριμένα προβλήματα: Ψάχνεται μεσοεπιθετικά, δεν έχει ισορροπία στο παιχνίδι της, δέχεται φάσεις, δυσκολεύεται να αντιδράσει από τη στιγμή που θα βρεθεί πίσω στο σκορ. Για την ακρίβεια, οι Νερατζούρι έχουν προηγηθεί μόνο στο... 91' του ματς με την Πεσκάρα, το οποίο είναι και το μοναδικό στο οποίο έκαναν ανατροπή. Από εκεί και πέρα, αν βρεθούν πίσω στο σκορ, τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αφού χάνουν εντελώς το μυαλό τους και δέχονται κι άλλες φάσεις. Μέσα στα προβλήματα, είναι και η... ακινησία του Ικάρντι. Το έλεγε ο Βάλτερ Ματσάρι, το έλεγε ο Μαντσίνι, το λέει -σύμφωνα με τα ρεπορτάζ- και ο Ντε Μπουρ: Ο Αργεντίνος δεν βοηθάει καθόλου στο παιχνίδι της ομάδας και απλά περιμένει μέσα στην περιοχή να του έρθει η μπάλα. Από την στιγμή, όμως, που μέχρι στιγμής είναι ο μόνος που έχει σκοράρει (η Ιντερ έχει βάλει 3 γκολ σε 4 επίσημα ματς), δεν μπορούν να του πουν και τίποτα.

Ολα αυτά, όπως μπορεί να αντιληφθεί ο καθένας, δεν λύνονται μέσα σε 2-3 μέρες ώστε την Κυριακή να εμφανιστεί στο Meazza μια ομάδα-μοντέλο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι το ντέρμπι με τη Γιουβέντους δεν είναι ντέρμπι. Οι Νερατζούρι έχουν το περσινό παράδειγμα της ρεβάνς στον ημιτελικό του Coppa Italia για να αποκτήσουν πίστη. Τότε, όπως και τώρα, προπονητής και παίκτες έπρεπε να δώσουν απαντήσεις στους οπαδούς, στους δημοσιογράφους και στους εαυτούς τους. Και το έκαναν, παρά τον αποκλεισμό στα πέναλτι. Εχουν, επομένως, έναν «οδηγό» για το κυριακάτικο derby d' Italia. Κι αν όλα πάνε καλά για αυτούς, ίσως ο Ντε Μπουρ καταφέρει να κερδίσει χρόνο για να αποδείξει αν μπορεί ή όχι. Βασικά, δηλαδή, για να κριθεί πιο δίκαια...