Βρέθηκε ο ένοχος. Για όλα φταίνε οι οργανωμένοι οπαδοί των ομάδων, που εκτός του να βοηθούν την ομάδα τους, ξεφεύγουν, δημιουργούν επεισόδια, καίνε, κτυπάνε, πετάνε φωτοβολίδες, κροτίδες και όλα τα συναφή!

Ασφαλώς και έχουν την ευθύνη τους- ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ- και με τη συμπεριφορά τους διώχνουν τις λιγοστές οικογένειες που έχουν απομείνει να πηγαίνουν στα γήπεδα, όμως είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι; Και εντέλει, τι τους οδηγεί σε τέτοια ξεσπάσματα;

Δυστυχώς, τα αίτια είνα πιό βαθιά από το αβίαστο και βολικό για πολλούς που δεν θέλουν να αγγίξουν την καρδιά του προβλήματος, αλλά ενδιαφέρονται μόνο επιδερμικά: «πάω στο γήπεδο για να μαλώσω και να δημιουργήσω επεισόδια». Τα αίτια είναι κοινωνικά, ενώ και ο χώρος του ποδοσφαίρου που δεν είναι εκκλησία όπως θέλουν να την παρουσιάσουν οι υπεύθυνοι, κρύβει μυστικά, έντονο παρασκήνιο, κόντρες, ατιμωρησία, αδικία...

Γιατί να το κρύβουμε; Ακόμη και παράγοντες έχουν υπάρξει που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τη... δύναμη (αυτού) του κόσμου!

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι αθλητικοί νόμοι γράφτηκαν για όλους και όχι για λίγους. Η ευνοική μεταχείριση δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις, γιατί τότε η ψαλίδα μεγαλώνει. Η δικαιοσύνη πρέπει να μην κοιτάζει μεγάλα ονόματα, ούτε μικρά. Σαφώς, είναι άσχημο για το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας τα κακά λόγια των μεγαλοπαραγόντων και οι ατυχείς κρίσεις, όμως θα πρέπει να κοιτάξουμε που οφείλονται αυτά.

Η λύση ασφαλώς δεν είναι να πάρουν το νόμο στα χέρια τους οι οπαδοί, οι οποίοι και αυτοί τιμωρούνται αναλόγως... χρώματος στα επεισόδια που δημιουργούν! Η λύση είναι να καθίσουν οι πρόεδροι σε ένα τραπέζι και να συμφωνήσουν ότι θα αλλάξουν τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όλοι να είναι ίσοι και αυτό να περάσει στον κόσμο, είτε σε σφυρίγματα διαιτησίας, είτε σε άλλους χώρους.

Μόνον ενωτικά, θα περάσει και το ειρηνικό κλίμα στις τάξεις των οπαδών και στην ουσία, θα τους αφοπλίσουν. Όχι με βαριές κουβέντες, τςαμπουκάδες, σκληρούς χαρακτηρισμούς. Ας ρίξουν νερό στο κρασί τους. Οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας ενωμένοι, έχουν δείξει το δρόμο της επιτυχίας. Είδατε πόσα μπορεί να πετύχει σε έναν τεράστιο χώρο, η μικρή μόνο σε πληθυσμό Ελλάδα!

Το ποδόσφαιρο του ενός ή των δύο, δεν μπορεί να οδηγήσει, παρά σε πρόσκαιρα κέρδη του ενός ή των δύο. Πρόσκαιρα όμως! Το θέμα δεν είναι η γιγάντωση μίας ομάδας και ο νανισμός των υπολοίπων, η εξαφάνιση της αξιοπιστίας και του κόσμου από τα γήπεδα. Το θέμα είναι το συνολικό καλό, που θα φέρει και περισσότερες επενδύσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Για να βάλεις τα χοντρά λεφτά σου κάπου, πρέπει να υπάρχει και το κατάλληλο έδαφος και οι προυποθέσεις, αυτό ισχύει τόσο σε αθλητικό επίπεδο, όσο και στις εμπορικές συμφωνίες.

Σαφώς υπάρχουν παράγοντες, που έχουν βάλει χρήματα και συνεχίζουν σε τρύπιο βαρέλι, όμως αυτή είναι η παρένθεση και όχι ο κανόνας. «Τρελοί» με την καλή έννοια θα υπάρχουν πάντως, όμως είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Και κάποιοι μάλιστα, δεν αντέχουν και αποχωρούν.

Το ποδόσφαιρο που έχουμε και προσθέτω μέσα στο κομμάτι των επεισοδίων, είναι ό,τι είμαστε! Και ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε! Το σημαντικότερο είναι δούμε που θέλουμε να πάμε και να ανοίξουμε πανιά, ή κουπί-κουπί βάζοντας ρότα για εκεί. Ας αργήσει! Γιατί, να θυμάστε κάτι: δεν υπάρχει ευνοικός άνεμος για αυτόν που δεν ξέρει που πηγαίνει...