Το καλοκαίρι η Νάπολη έβραζε. Οχι μόνο λόγω υψηλής θερμοκρασίας αλλά και λόγω, κυρίως αυτό, της «προδοσίας Ιγουαΐν». Λίγους μήνες μετά, πριν μπει ο χειμώνας, στον ιταλικό νότο επικρατεί ψύχρα. Οχι λόγω του -9 από την κορυφή αλλά λόγω των περίεργων σχέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στον Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις και τον Μαουρίτσιο Σάρι. Πρόεδρος και προπονητής είναι φανερό ότι έχουν θέμα μεταξύ τους και αυτό είναι πιο σημαντικό από μία νίκη πάνω ή μία νίκη κάτω. Και είναι πιο σημαντικό όχι τόσο για το παρόν αλλά για το μέλλον...

Η Νάπολι είναι από τις ομάδες που δεν χρειάζεται, δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να γίνει αγωνιστική ανάλυση. Την έχουν δει όλοι σε τόσα παιχνίδια στη Serie A και στο Champions League ώστε να έχει διαμορφώσει ο καθένας την άποψη του. Ακόμη κι αν θες να ασχοληθείς με το καθαρά αγωνιστικό, μπορείς να... ξεμπερδέψεις αρκετά εύκολα: Η Νάπολι πληρώνει τον τραυματισμό του Μίλικ. Το τελευταίο ματς για παράδειγμα, με την Λάτσιο στο San Paolo, θα το είχε πάρει -με τόσες φάσεις- αν έπαιζε ο Πολωνός. Αρκετά απλοϊκή, είναι η αλήθεια, η «ανάλυση» αλλά τα πράγματα για τους Παρτενοπέι είναι όντως απλά.

Σε σχέση με πέρυσι, η ομάδα του Μαουρίτσιο Σάρι δεν έχει χάσει ιδιαίτερα στοιχεία στο παιχνίδι της. Αυτό, βέβαια, μπορούν να πουν κάποιοι ότι δεν είναι και 100% καλό, υπό την έννοια ότι θα πρέπει η Νάπολι να ξέρει να παραταχθεί και με διαφορετική διάταξη, να έχει και εναλλακτικό τρόπο παιχνιδιού. Αν όμως -και εδώ επιστρέφουμε σε αυτό που προαναφέραμε- ο Πολωνός φορ ήταν υγιής, η βαθμολογική κατάσταση θα ήταν καλύτερη και δεν θα υπήρχαν τέτοιες σκέψεις. Παρά το -9 από την κορυφή ή την 6η θέση πάντως, η Νάπολι παραμένει φαβορί για έξοδο στο Champions League -τουλάχιστον μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο- αφού το παιχνίδι δεν της λείπει. Τις φάσεις τις κάνει σε κάθε αγώνα. Αν, επομένως, βρει τον Ιανουάριο έναν επιθετικό που θα έχει το εύκολο γκολ, λογικά τα πράγματα θα στρώσουν βαθμολογικά.

Ποιος θα είναι αυτός ο επιθετικός; Αυτή την στιγμή, κανείς στην Ιταλία δεν μπορεί να το πει με σιγουριά. Τα ονόματα που παίζουν, πάντως, είναι βασικά δύο: Λεονάρντο Παβολέτι και Σιμόνε Τζάτζα. Ο πρώτος κοστολογείται από την Τζένοα στα 30 εκατ. ευρώ ενώ για τον δεύτερο η Γιουβέντους, αν δεν τον αγοράσει ως τον Ιανουάριο η Γουέστ Χαμ και τον στείλει πίσω στο Τορίνο, θέλει 25. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, ο Ντε Λαουρέντις δεν τρελαίνεται για τον Τζάτζα, όχι αγωνιστικά αλλά οικονομικά, υπό την έννοια πως δεν θέλει να επιστρέψει στους Μπιανκονέρι τα 25 από τα 90 εκατ. ευρώ που έδωσαν για τον Ιγουαΐν.

Μια καλή λύση για τη Νάπολι, η οποία θέλει τον φορ που θα περιμένει την ευκαιρία για να την κάνει γκολ, θα μπορούσε να είναι ο Κάρλος Μπάκα, αν στη Μίλαν παραμείνουν εκνευρισμένοι με την συμπεριφορά του, αλλά αυτή η συμπεριφορά σε συνδυασμό με το συμβόλαιο του καθιστούν λιγότερη ελκυστική την περίπτωση του για τους Ναπολιτάνους. Η μεταγραφική λογική των οποίων, απειλεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα για το μέλλον αφού ήδη ανάμεσα σε πρόεδρο και προπονητή υπάρχει διάσταση απόψεων.

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού έγινε σαφές ότι ο στόχος των Παρτενοπέι δεν ήταν να ενισχύσουν την 11άδα τους αλλά να ενισχύσουν το ρόστερ τους συνολικά. Η σκέψη ήταν σωστή αφού φέτος υπάρχει και το Champions League. Μαζί με το Champions League, όμως, υπήρχαν και περισσότερες απαιτήσεις. Η ψυχολογία του κόσμου μετά τα όσα έγιναν με τον Ιγουαΐν αλλά και μετά τα όσα έζησαν πέρυσι, όταν θυμήθηκαν για πρώτη φορά στη μετά Μαραντόνα εποχή πώς είναι να βρίσκεσαι στην 1η θέση για αρκετές αγωνιστικές, μάλλον καθιστούσε απαραίτητο να γίνουν τουλάχιστον δύο «μπαμ» στις μεταγραφές. Η Νάπολι, άλλωστε, δεν είναι μια ομάδα που θέλει να κάνει κάτι καλό. Η Νάπολι είναι, πλέον, αυτό που οι Ιταλοί ονομάζουν realta. Είναι μια πραγματικότητα για το ιταλικό ποδόσφαιρο.

Πριν πέντε χρόνια, η κατάκτηση του Coppa Italia προκαλούσε ντελίριο. Πριν 2-3 χρόνια, το να είναι η ομάδα σε θέση Champions League σήμαινε ευτυχία. Πέρυσι, το να είναι η ομάδα διεκδικήτρια του τίτλου και να πάει ως πρωτοπόρος στα μέσα Φεβρουαρίου στο Τορίνο για ντέρμπι κορυφής ήταν όνειρο. Μετά από όλα αυτά, είναι λογικό να υπάρχουν πλέον και απαιτήσεις. Η Νάπολι αντιμετωπίζεται από όλους ως μια ομάδα που πρέπει να έχει απαιτήσεις πλέον, πρέπει να στοχεύει στο επόμενο βήμα. Και το επόμενο βήμα, μετά από δύο κύπελλα την τελευταία πενταετία, μετά από συμμετοχές στο Champions League, μετά από δύο 2ες θέσεις, είναι το scudetto. Ο Γιουβεντίνος που γράφει αυτό το άρθρο, πιστεύει πραγματικά ότι αξίζει στον Ντε Λαουρέντις, για όσα έχει κάνει στη Νάπολι από την ημέρα που την αγόρασε διαλυμένη πριν κάμποσα χρόνια, να ζήσει αυτή τη χαρά. Δεν είναι σίγουρος, όμως, ότι ο presidente ξέρει πώς να φτάσει σε αυτή τη χαρά.

Η Γιουβέντους αποφάσισε φέτος να κοιτάξει το παρόν, με εξαίρεση τον Πιάτσα όλες οι άλλες μεταγραφές είναι για να παραμείνει αφεντικό στην Ιταλία και να χτυπήσει στα ίσα, ανεξάρτητα από το αν θα τα καταφέρει ή όχι, το Champions League. Η Νάπολι, από την άλλη, προτίμησε να επενδύσει για το μέλλον. «Θα δείτε πώς θα είμαστε σε τρία χρόνια», έχει πει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις ο Ντε Λαουρέντις αλλά αυτό δεν συμβαδίζει με την ψυχολογία των τιφόζι αυτή την στιγμή. Και δεν μπορεί να συμβαδίσει και με αυτά που μπορεί να ζητάει άμεσα ο πρόεδρος από τον Σάρι. Μια ομάδα που δεν ενίσχυσε άμεσα την 11άδα της αλλά τον πάγκο της και μάλιστα όχι με φτασμένους ποδοσφαιριστές αλλά με νεαρούς που έχουν μέλλον, δεν μπορεί να χτυπήσει σε μαραθώνιο 38 αγωνιστικών τη Γιούβε. Και αυτό δεν θα άλλαζε ακόμη κι αν δεν τραυματιζόταν ο Μίλικ.

Ο Ντε Λαουρέντις που μιλάει για επενδύσεις για το μέλλον, θα έπρεπε να ήταν ο πρώτος που θα το ήξερε αυτό. Ή ο πρώτος που θα το συνειδητοποιούσε, ακόμη κι αν το ξέρει. Η συμπεριφορά του, όμως, δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, είναι τέτοια ώστε οι Ιταλοί να λένε και να γράφουν ότι υπάρχει ψύχρα στις σχέσεις του με τον Σάρι. Κάτι που έχει φανεί από διάφορες δηλώσεις ή συμπεριφορές και των δύο. Οταν, για παράδειγμα, ο προπονητής έλεγε μετά το 0-0 στην Τζένοα ότι η διοίκηση θα πρέπει να βρει τον τρόπο για να ακουστεί η φωνή της Νάπολι για τη διαιτησία, ο πρόεδρος απαντούσε λέγοντας ότι επένδυσε 128 εκατ. ευρώ στις μεταγραφές για να δώσει στον Σάρι μια ανταγωνιστική ομάδα και γι' αυτό θα πρέπει (ο Σάρι) να δείχνει σεβασμό στις διαιτητικές αποφάσεις και να μην ψάχνει άλλοθι.

Η «απάντηση» του προπονητή ήταν η αγκαλιά του με τον Ιγουαΐν στο Juventus Stadium και οι δηλώσεις αγάπης για τον Αργεντίνο φορ, τον οποίο ο ADL δεν θέλει να βλέπει ούτε ζωγραφιστό. Και όταν ο πρόεδρος είπε, στις 2 Νοεμβρίου, ότι «επί τρία χρόνια έχω στη λίστα μου τον Ομπαμεγιάνγκ αλλά ο Σάρι λέει ότι δεν είναι ο κατάλληλος για εμάς και έχει δίκιο», ο προπονητής απάντησε με το «ο Ομπαμεγιάνγκ ήταν ο δεύτερος στη λίστα, ο πρώτος ήταν ένας άλλος (Ικάρντι) αλλά τελικά δεν πήραμε κανέναν από τους δύο οπότε γιατί να το συζητάμε τώρα;». Σύμφωνα με ρεπορτάζ ναπολιτάνικων ΜΜΕ, ο Σάρι έχει αποδεχθεί το καλοκαιρινό πλάνο της διοίκησης για ενίσχυση με στόχο το μέλλον. Αυτό που δεν μπορεί να αποδεχθεί, είναι το να λέει δημοσίως ο πρόεδρος ότι κοίταξε το μέλλον στις μεταγραφές, το να ακυρώνει δημοσίως τα όποια παράπονα του προπονητή για διαιτησία, το να υποστηρίζει δημοσίως ότι ο προπονητής δεν τρελαινόταν για τον Ομπαμεγιάνγκ και γενικά το να μπορεί αυτός δημοσίως να αποποιείται οποιαδήποτε ευθύνη αλλά να λέει πριν λίγες μέρες πως «αν ο Σάρι θέλει να μου πει κάτι, θα πρέπει να μου το πει ιδιωτικά».

Μέσα σε αυτό το κλίμα ανάμεσα στους δύο σημαντικότερους ανθρώπους του κλαμπ, με τους Ιταλούς να γράφουν ήδη σενάρια για Σάρι και Φιορεντίνα το καλοκαίρι ή να κυκλοφορούν φήμες ακόμη και για... Γιουβέντους (λόγω ρόστερ, Ιγουαΐν, Ρουγκάνι κλπ) αν για οποιονδήποτε λόγο στραβώσουν στο Τορίνο με τον Αλέγκρι, η ομάδα πρέπει να παραμείνει ήρεμη και να συνεχίσει με στόχο την 3άδα, ελπίζοντας σε ενίσχυση τον Ιανουάριο στην επίθεση. «Η Νάπολι πέρυσι ξεκινούσε όλα τα ματς από το 1-0 αφού ήταν σχεδόν σίγουρο ότι ο Ιγουαΐν θα βάλει τουλάχιστον ένα. Φέτος ξεκινάει σε όλα από το 0-0. Μπορεί για κάποιους να μην ακούγεται σαν πρόβλημα αυτό αλλά είναι σοβαρό στον ψυχολογικό τομέα», είναι για παράδειγμα η άποψη του Φάμπιο Καπέλο.

Μια άποψη που επιβεβαιώνεται και ειδικά στα εκτός έδρας ματς. Εξι τέτοια έχουν δώσει οι Παρτενοπέι στις πρώτες 12 αγωνιστικές και ο απολογισμός είναι 2-2-2. Οχι και ό,τι καλύτερο, με τις δύο νίκες μάλιστα να είναι επί των Παλέρμο και Κροτόνε που θα δώσουν μάχη για να αποφύγουν τον υποβιβασμό... «Οταν χάνεις τον καλύτερο σκόρερ του κόσμου και μάλιστα για να πάει σε αντίπαλο σου, είναι μάλλον προφανές ότι δεν μπορεί κάποιος να έχει την απαίτηση να ακολουθήσουμε ως το τέλος τη Γιουβέντους», λέει από την πλευρά του ο Σάρι, ο οποίος όπως φαίνεται δεν μπορεί να πάρει το 100% από τον Μανόλο Γκαμπιαντίνι, τώρα που τον χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Φταίει ο προπονητής που δεν μπορεί να εξελίξει όλους τους παίκτες του, φταίει ο παίκτης που δεν μπορεί να αποδειχθεί ικανός να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε ομάδα με σημαντικούς στόχους; Οπως και να έχει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει.

Η Νάπολι θα πρέπει να αποφασίσει μέσα στον επόμενο μήνα αν θα διατηρήσει τον 24χρονο επιθετικό ή αν θα τον πουλήσει τον Ιανουάριο, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να πάει για δύο επιθετικούς. Τα λεφτά, όχι μόνο λόγω Ιγουαΐν αλλά και λόγω της άριστης οικονομικής διαχείρησης του Ντε Λαουρέντις όλα τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχουν. Το θέμα είναι να υπάρξει ταύτιση απόψεων και ξεκάθαρο πλάνο από εδώ και πέρα γιατί λεφτά υπάρχουν κι άλλού. Οχι μόνο στο Τορίνο αλλά και στο Μιλάνο πλέον...