Ο Γιάννης Πετράκης πριν μερικούς μήνες πήρε το βραβείο για τον προπονητή της χρονιάς. Μίλησε συγκινημένος για το έργο του. Κράτησε όμως on air τα δάκρυα του. Ήξερε πως θα τα χρειαστεί. Ο αγώνας στα Πηγάδια λήγει και ο προπονητής από την Κρήτη δεν έχει πια κανέναν λόγο να... κρύβεται. Δακρύζει. Κλαίει. Από χαρά.

Έφτασε ως την πηγή και πλέον θα περιμένει λίγες ημέρες ακόμη για να δει αν αυτός και ολόκληρη η Ήπειρος θα πιουν νερό. Ή καλύτερα Ευρωπαϊκό νέκταρ. Μέσα από το οn line περιοδικό Gazzetta Weekend Journal γράφαμε ότι η ιστορία κάτι χρωστάει στον ΠΑΣ Γιάννινα. Φαίνεται τελικά πως έφτασε η ώρα να του το ξεπληρώσει.

Και μάλιστα με σκόρερ... σημαδιακό. Τον Στάυρο Τσουκαλά. Την σύγχρονη σημαία της ομάδας. Πριν από 2 χρόνια, τέτοιες μέρες το «Ζωσιμάδες» είχε πάρει φωτιά. Η νίκη επί της Κέρκυρας έδωσε (βαθμολογικά) Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Το ταξίδι όμως... στας Ευρώπας δεν έγινε ποτέ. Η άδεια που τα προηγούμενα χρόνια ακούγονταν σαν... καταραμένη λέξη, σαν μια δοξασία στην «λίμνη των στεναγμών», φέτος είναι η ευχή για τον «Άγιαξ της Ηπείρου».

Περιμένει την... καραμπόλα από την υπόθεση του Πανιωνίου. Σε πρώτο βαθμό άναψε... κόκκινο στην ομάδα της Νέας Σμύρνης και οι Γιαννιώτες (παρά την αισιοδοξία των «κυανέρυθρων») περιμένουν πως θα ζήσουν το όνειρο. Ποδοσφαιρικά άδικο θα πει κανείς αν κρίνει από τα όσα πέτυχε η ομάδα-θαύμα φέτος, ο Πανιώνιος. Στα Γιάννενα έχουν την απάντηση με τους ίδιους όρους. Θυμούνται το δικό τους προ 2ετίας πάθημα με μια εξίσου εντυπωσιακή ομάδα που είχε οδηγήσει μέχρι τα πλέι οφ ο Γιάννης Χριστόπουλος.

Τα τελευταία χρόνια, κακά τα ψέματα, ο ΠΑΣ πορεύτηκε πάνω σε ένα πλάνο που από άλλους καταδικάστηκε, από άλλους αποθεώθηκε. Το... ταμείο φαίνεται να δικαιώνει τους δεύτερους. Χωρίς άδεια για μια 4ετία, οι Ηπειρώτες βασίστηκαν σε παίκτες από την ακαδημία τους, σε άλλους που... βρήκαν λιμάνι κι έδεσαν στα Γιάνεννα αλλά και σε άλλους που... δεν γέμιζαν το μάτι στους «μεγάλους», μέχρι που αναγκάστηκαν να τους χρυσοπληρώσουν. Παραδείγματα όπως αυτά των Τσουκαλά, Βελλίδη, Κοροβέση, Μανιά, Ίλιτς, Χαρίση, Τζημόπουλου είναι τα χαρακτηριστικότερα για όλες τις παραπάνω κατηγορίες.

Και φυσικά πάνω από όλα η θέση του προπονητή. Ο Γιάννης Πετράκης. Ένας... αντιτουριστικός Κρητικάρος. Δεν σε γοητεύει με τον λόγο του. Μπορεί να τον κοροϊδέψεις για το παρουσιαστικό του. Δεν θα τον δεις στις... ακριβές βιτρίνες της πόλης να αγοράζει ρούχα. Ξέρει καλά πως άλλα πράγματα κάνουν τον πετυχημένο προπονητή. Πάνω σε αυτά βασίζεται. Δουλεύει, δουλεύει, δουλεύει και στο φινάλε δικαιώνεται.

Το... τρίπτυχο της φετινής επιτυχίας κλείνει φέτος με μια αναφορά στον Γιώργο Χριστοβασίλη. Τον ιδιοκτήτη της ομάδας. Τα προηγούμενα χρόνια, όχι άδικα, άκουσε πολλά πρώτα από όλους από τους ίδιους τους «ΠΑΣολέδες». Δεν είναι και το πιο αγαπητό πρόσωπο στην πόλη. Είναι σκληρό για μια ομάδα της επαρχίας να κάνει ένα τόσο μεγάλο επίτευγμα στο γήπεδο και να μην το χαίρεται επειδή... χάνει στα γραφεία.

Φέτος, ο φάκελος που παρουσίασε ο ΠΑΣ Γιάννινα ήταν άρτιος και άμεσα... το πράσινο φως άναψε. Έπαθε κι έμαθε. Οπότε κάτι έκανε καλά αυτή την φορά και μπορεί κι αυτός να πανηγυρίζει. Τα Γιάννενα είναι πλέον... μεθυσμένη πολιτεία. Οι μέρες, οι ώρες μέχρι την εκδίκαση της έφεσης του Πανιωνίου, που είναι την Τετάρτη, θα μοιάζουν με... αιώνες. Η γλυκιά αναμονή, που καμιά φορά τρελαίνει.

Ως τότε όμως, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα έχουν κάθε δικαίωμα να μεθύσουν με τσίπουρο και πάνω στην ζάλη να λένε «ούι ο τζες τι πέτυχε»!

*Google-άρετε και θα μάθετε πως μεταφράζεται ο τίτλος του κειμένου που αποτελεί συνηθισμένη φράση στα Γιάννενα.