Τάιλερ Χάνεϊκατ: Ο «εργάτης» της Χίμκι

Το ματς για την Χίμκι ήταν τελικός. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς του έδειξε απόλυτη εμπιστοσύνη κι εκείνος έκανε εξαιρετικά τη δουλειά του. Αναφερόμαστε στον Τάιλερ Χάνεϊκατ, ο οποίος έμεινε στο παρκέ για 34 λεπτά και 44 δευτερόλεπτα κόντρα στη Ζαλγκίρις Κάουνας και... διέλυσε το ειδικό σύστημα αξιολόγησης, καθώς μέτρησε 10 πόντους, 17 ριμπάουντ (6 επιθετικά), 1 ασίστ, 4 κλεψίματα, 2 τάπες και κανένα λάθος!

Αυτό είναι το στιλ του Αμερικανού φόργουορντ της Χίμκι. Είναι παίκτης-εργάτης. Χρειάζονται τέτοιοι παίκτες σε ομάδες που διαθέτουν σπουδαίους σκόρερ, όπως ο Αλεξέι Σβεντ κι ο Χάνεϊκατ κάνει πολύ καλά τη δουλειά του. Στη φετινή Euroleague μετράει 6.1 πόντους κατά μέσ όρο με ποσοστό 63.2% στα δίποντα, ενώ κατεβάζει 6 ριμπάουντ ανά συμμετοχή. Συνήθως βρίσκεται στη βασική πεντάδα της επόμενης αντιπάλου του Ολυμπιακού και μένει στο παρκέ για 19:45 κατά μέσο όρο.

Κόντρα στη Ζαλγκίρις δεν ήταν η πρώτη σπουδαία εμφάνιση που πραγματοποίησε φέτος. Δεν έχει περάσει καιρός από το ματς με τη Στρασμπούρ όπου μέτρησε 15 πόντους, 19 ριμπάουντ (!), 4 ασίστ και 2 τάπες, ενώ στο TOP 16 έχει φορτώσει με 14 πόντους το καλάθι της Ζαλγκίρις (σ.σ. στο ματς του πρώτου γύρου) και κόντρα στη Μπαρτσελόνα είχε 11 πόντους και 10 «σκουπίδια» στο ενεργητικό του! Πληθωρικός.

Έτσι ήταν και πέρυσι. Ο Χάνεϊκατ είχε 7.9 πόντους και 5.7 ριμπάουντ κατά μέσο όρο στο Eurocup, με την Χίμκι να φτάνει στην κορυφή και τον Αμερικανό να είναι από τα βασικά «εργαλεία» της ρωσικής ομάδας. Κοινώς, ο Χάνεϊκατ έχει βρει τη μπασκετική του Ιθάκη στη Μόσχα κι η αλήθεια είναι πως... πέρασε αρκετά πριν φτάσει στην Χίμκι.

ΠΡΩΤΥΠΟ Ο ΚΟΜΠΙ
Το πλήρες όνομα του είναι Τάιλερ Ντίον Χάνεϊκατ. Γεννήθηκε στις 15 Ιουλίου του 1990 στη California κι ως παιδί του Λος Άντζελες είχε ως πρώτυπο τον Κόμπι Μπράιαντ. Καθόλου παράξενο, αφού ο Black Mamba έγινε μύθος με τη φανέλα των Λέικερς.

Τα πρώτα του μπασκετικά βήματα τα έκανε στον τόπο του. Πήρε στο Sylmar High School κι αρχικά ήταν τόσο στην οομάδα του μπάσκετ, όσο και σ' εκείνη του βόλεϊ. Βρέθηκε ανάμεσα στα δύο σπορ, ωστόσο κατέληξε στο μπάσκετ κι άρχισε να... αποσπά πολύ θετικές κριτικές με τις εμφανίσεις του. Και πως όχι άλλωστε, αφού τη senior χρονιά του μέτρησε 19.8 πόντους, 15 ριμπάουντ και 3.9 τάπες κατά μέσο όρο.

Επόμενο κεφάλαιο το NCAA. Ο Χάνεϊκατ πήγε σε καλό πρόγραμμα. Επέλεξε το UCLA κι ο λόγος -όπως εξήγησε ο ίδιος- ήταν η προβολή του συγκεκριμένου κολεγίου, η παράδοση που έχει, ο καιρός και... φυσικά το γεγονός ότι ήταν στην περιοχή του. Στο UCLA έμεινε για δύο σεζόν. Την πρώτη μέτρησε 26 συμμετοχές κι ήταν ο κορυφαίος στα ριμπάουντ με 6.5 «σκουπίδια» κατά μέσο όρο, ενώ την επόμενη αγωνιστική περίοδο ήταν πρώτος στη λίστα με τις τάπες με 2.1 ανά παιχνίδι! Κάπως έτσι πήρε την απόφαση να δηλώσει συμμετοχή στο NBA draft.

ΝΒΑ, ΙΣΡΑΗΛ, ΡΩΣΙΑ
Οι εμφανίσεις του στο UCLA ήταν άκρως θετικές. Οι αριθμοί του έδειχναν πως πρόκειται για έναν φοβερά πληθωρικό φόργουορντ, αφού έκανε τη διαφορά στα ριμπάουντ και τις τάπες εκτός από το σκοράρισμα. Έτσι, οι Σακραμέντο Κινγκς αποφάσισαν να τον επισκεφτούν και τον διάλεξαν στη θέση Νο.35 του NBA draft 2011. Μόνο που άργησε αρκετά να κάνει το επίσημο ντεμπούτο του. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις 31 Δεκεμβρίου του 2011, όταν σκόραρε δύο πόντους σε τέσσερα λεπτά στην ήττα των Κινγκς από τους Νικς με 114-92. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως δεν είχε ρόλο στους Κινγκς. Γι' αυτό και πήγε στο NBDL, προκειμένου να παίξει για τους Bighorns, πριν επιστρέψει τον Ιανουάριο στο ΝΒΑ. Συνολικά στην πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ μέτρησε 15 συμμετοχές με μέσο όρο 1.3 πόντους.

Ούτε στη δεύτερη του σεζόν κατάφερε να έχει... ενεργό ρόλο στους Κινγκς και βρισκόταν ανάμεσα στο NBA και το NBDL πριν παραχωρηθεί με ανταλλαγή στους Χιούστον Ρόκετς. Ούτε εκεί, όμως, κατάφερε να βρει θέση. Έπαιξε στην αναπτυξιακή λίγκα του ΝΒΑ με τους Vipers τους οποίους βοήθησε να φτάσουν στην κατάκτηση του τίτλου κι εν τέλει αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στην Ευρώπη.

Ο Χάνεϊκατ βρήκε στο Ισραήλ το νέο σταθμό της καριέρας του και με τη φανέλα της Ιρόνι Ζιόνα ήταν για πρώτη φορά σκόρερ! Ηγήθηκε με 15.6 πόντους κατά μέσο όρο και το καλοκαίρι του 2014 μετακόμισε στη Ρωσία. Εκεί όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα και συνεχίζει ν' αποτελεί έναν παίκτη-κλειδί για τους προπονητές του. Δεν είναι στη λίστα με τους πρώτους σκόρερ, ωστόσο μαζεύει ριμπάουντ, παίζει άμυνα κι είναι ο... εργάτης που χρειάζεται σε κάθε ρόστερ!