From Russia with love…

Ο μαιευτήρας και η μητέρα του είναι οι πρώτοι που μπορούν να πουν την ιστορία. Στις 12 Ιουλίου του 1991 ένα μωρό αποφάσισε να κάνει τη διαφορά από τη γέννα του. Ίσως να ήταν και ενδεικτικό της βιασύνης του να έχει μια μπάλα στα πόδια. Ο Χάμες Ροντρίγκεζ γεννήθηκε ανάποδα! «Το πρώτο πράγμα που ρώτησα το γιατρό είναι αν το παιδί είναι αρτιμελές». Η Μαρία Ντελ Πιλάρ Ρούμπιο είχε μια δύσκολη και επίπονη γέννα, όμως o μικρός ήταν το πρώτο της παιδί. Και για εκείνον θα ήταν αποφασισμένη να τα καταφέρει. Η γέννα, άλλωστε, ήταν το πρώτο από τα πολλά προβλήματα που την περίμεναν στην πορεία.

Οι μέρες του 1991 ήταν ακόμα ευτυχισμένες ή τουλάχιστον δεν υπάρχουν ενδείξεις για κάτι διαφορετικό. Ο Γουίλσον Χάμες Ροντρίγκεζ Μπεντόγια έπαιζε ακόμα ποδόσφαιρο και ήταν ο λόγος που η οικογένεια βρισκόταν εκείνη την εποχή στην Κούκουτα, αντί για την Ιμπαγκέ, απ’ όπου κατάγονταν αμφότεροι οι γονείς. Το ταλέντο του ήταν αρκετό για να του δώσει τέσσερις συμμετοχές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων το 1985 στη Σοβιετική Ένωση, όπου για ένα βράδυ ήταν εθνικός ήρωας χάρη στο γκολ του απέναντι στην Ουγγαρία στις καθυστερήσεις. Το πάθος του για το αλκοόλ, όμως, αποδείχθηκε πιο μεγάλο με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει την οικογένειά του τρία χρόνια μετά τη γέννηση του Χάμες και λίγο καιρό μετά να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αφού είχε παίξει σε αρκετές ομάδες της Κολομβίας.

Ο Χάμες μετακόμισε και επέστρεψε στην Ιμπαγκέ για να ζήσει με τη μητέρα του, τη γιαγιά του και στην πορεία τον Χουάν Κάρλος Ρεστρέπο, τον άνθρωπο που αναγνωρίζει ως πατέρα του, παρότι οι σχέσεις του με τον βιολογικό του μπαμπά έχουν αποκατασταθεί. «Τον γνώρισα σε ηλικία τριών ετών. Και η εικόνα που έχω από τον Χάμες είναι πάντα να κυκλοφορεί με μια μπάλα», διηγείται ο μετέπειτα σύζυγος της Μαρία Ρούμπιο, με την οποία θα αποκτούσαν χρόνια αργότερα και μια κόρη. «Το παιδικό του είδωλο ήταν ο Όλιβερ Άτον. Έτρεχε πάντα σπίτι μετά την προπόνηση για να δει το «Κάπτεν Τσουμπάσα», προσθέτει ο θετός του πατέρας, ο οποίος θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην ανατροφή και εξέλιξή του. Εκείνος, άλλωστε, τον πήγε στην πρώτη του ακαδημία σε ηλικία πέντε ετών.

«Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι ότι πάντα ήθελα μια μπάλα και πάντα σκεφτόμουν το ποδόσφαιρο. Και ήξερα ότι θα παίζω επιθετικός. Ήθελα να βάζω γκολ». Οι αναμνήσεις του Χάμες Ροντρίγκεζ δεν φτάνουν στον γείτονα που τον κυνηγούσε οργισμένος επειδή προσγειώθηκε η μπάλα στο τζάμι του, στη γιαγιά του που έμπαινε στη μέση για να μην υπάρχουν προβλήματα ή ακόμα και στα μπαλόνια που κλωτσούσε πριν βρει τη δύναμη να προπονηθεί με μπάλες. Ίσως να μην θυμόταν καν ότι δεν πήρε ποτέ του άλλο δώρο, εκτός από μπάλες.

Το ταλέντο που κληρονόμησε από τον πατέρα του, αλλά και από τον θείο του που έπαιζε ποδόσφαιρο μέχρι να δολοφονηθεί στα 19 του χρόνια, ήταν το πρώτο του όπλο. Είναι ενδεικτικό πως μετρήσεις έχουν αποδείξει πως έχει εξαιρετική περιφερειακή όραση, πάνω από το μέσο όρο των ανθρώπων. Το βασικό του όπλο, όμως, ήταν η ωριμότητα με την οποία αντιμετώπιζε ό,τι του έφερνε η ζωή. «Ήταν πάντα σα να βάζαμε έναν ώριμο άντρα σε σώμα παιδιού», διηγείται η μητέρα του, που έκανε κι εκείνη όσα έπρεπε για να βοηθήσει την εξέλιξη του παιδιού της. Όταν ο Χάμες ήταν 14 ετών, εκείνη πήγε σε υπηρεσία αντίστοιχη του υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας για να ζητήσει να τελειώσει το παιδί της το γυμνάσιο σε διαφορετικά εξάμηνα. Αντιλαμβανόταν από τότε το ταλέντο του και δεν έβρισκε το λόγο να τον πιέσει να γίνει γιατρός ή μηχανικός. «Τον προετοίμαζα για μια πολύ απαιτητική δουλειά, η οποία - γιατί όχι - έχει και καλύτερη αμοιβή».

Το κόλπο της έπιασε, ο Χάμες κατόρθωσε να τελειώσει το σχολείο και, μάλιστα, σπουδάζει μηχανική συστημάτων στο ανοικτό πανεπιστήμιο της Κολομβίας! Ο λόγος της μαμάς του, άλλωστε, πάντα έπαιζε το ρόλο για τον εξαιρετικά ρομαντικό και ευαίσθητο Χάμες. Φοβόταν να της πει για το πρώτο τατουάζ που έκανε, ενώ όταν γιόρτασε το πρωτάθλημα με την Πόρτο βάφοντας τα μαλλιά του μπλε, άκουσε την κατσάδα της Μαρίας. «Με τέτοιο παρουσιαστικό δε δείχνεις ούτε σοβαρός, ούτε μορφωμένος άνθρωπος».

GoldenEye!

Το πρόσφατο παγκόσμιο κύπελλο ανάγκασε τον κόσμο να ασχοληθεί με την Εθνική Κολομβίας. Για έναν διαφορετικό λόγο από την εκκεντρικότητα του Ρενέ Χιγκίτα, την κλάση, αλλά και κατάντια του Φαουστίνιο Ασπρίγια ή την τραγική κατάληξη του Εσκομπάρ. Ξαφνικά έγινε θέμα ανάλυσης ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά κάτω των 13 ετών, μια παράδοση που κρατάει από το 1985. Βασικός λόγος ο Χάμες Ροντρίγκεζ, αλλά και οι συνολικά έντεκα από τους 30 παίκτες της Κολομβίας που ήταν στην πρώτη κλήση του Χοσέ Πέκερμαν για το μουντιάλ! Το γνωστό ως «Pony Futbol Tournament», το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο τον Ιανουάριο και μαζεύει τους καλύτερους παίκτες κάτω των 13ων ετών της Κολομβίας.

Όπως ήταν το 2004, ο Χάμες… Ο Ροντρίγκεζ ήταν αρχηγός της Τολιμένσε στον τελικό με την Pony Κάλι και έκανε τον αγώνα προσωπική του υπόθεση. Πέτυχε δύο γκολ με απευθείας εκτέλεση κόρνερ (!!) και φυσικά άφησε όλους τους σκάουτερ που ήταν στο γήπεδο άναυδους. Εκείνη τη στιγμή ο μικρός ένιωθε σαν το είδωλό του. Την επόμενη άρχισε να νιώθει επαγγελματίας. Η Ενβιγάδο ήταν η ομάδα που έπεισε τη μητέρα του και στην ακαδημίας της εντάχθηκε. Με τις φιλοδοξίες του να ξεπερνούν τα φυσιολογικά για την ηλικία του δεδομένα. «Το πρώτο πράγμα που μας είπε είναι ότι θέλει να παίξει στην Ευρώπη», θυμήθηκε ένας εκ των προπονητών του, που πήρε μάλλον ελαφριά τον Χάμες, μέχρι να ακούσει και τη συνέχεια.

Η οικογένειά του θα μετακόμιζε στο Μεντεγίν προκειμένου να μπορεί ο Χάμες να προπονείται και όχι μόνο με την ομάδα του. «Μετά από λίγο καιρό μας ζήτησε να κάνει ατομική προπόνηση. Νομίζω πως αυτό τα λέει όλα για την ωριμότητά του. Ποιο άλλο παιδί στην ηλικία του θα σκεφτόταν να πληρώσει για να γίνει καλύτερος;», αναρωτήθηκε ο Ομάρ Σουάρεζ που θα του έκανε τις προπονήσεις, χάρη φυσικά και στην οικονομική άνεση που είχε ο πατριός του.

«Το παιδί αυτό έπαιζε κάθε ματς σα να ήταν το τελευταίο της ζωής του», υπερθεμάτιζε ο προπονητής του στην ακαδημία της Τολιμένσε και αφού ο Χάμες έγινε διεθνής με την Εθνική κάτω των 17 ετών, ήρθε η πρώτη μεγάλη πρόκληση. Το πρώτο ταξίδι μακριά από την Κολομβία και μακριά από την οικογένειά του.

Die another day!

Όταν βρέθηκε στην Αργεντινή ήταν μόλις 16 ετών. Μακριά από τη μαμά του, τον θετό του πατέρα, την μικρή του αδελφή, μακριά από την Ντανιέλα Οσπίνα, που στην πορεία θα γινόταν η κοπέλα του. Η Μπάνφιλντ ήταν εκείνη που κατέθεσε πρόταση για την απόκτησή του και το πρωτάθλημα της Αργεντινής είναι συνηθισμένο βήμα προόδου για τους Κολομβιανούς. Ο Χάμες ακολουθούσε την πορεία του Ρανταμέλ Φαλκάο, αλλά με λιγότερη δόξα. Ξεκίνησε να προπονείται με μια ομάδα τέταρτης κατηγορίας, έτυχε σε ρατσιστή προπονητή που τον φώναζε «εσύ Κολομβιανέ» και δεν του έδινε ευκαιρία και κυρίως, ποτέ δεν είχε αρκετό χρόνο ομιλίας…

«Εκείνες τις μέρες δεν είχα αρκετά λεφτά. Έπαιρνα τους γονείς μου για να τους μιλήσω, αλλά δεν είχα παραπάνω από ένα λεπτό. Κάποια στιγμή ήθελα να τα παρατήσω όλα για να γυρίσω πίσω. Μου είπαν ότι τίποτα δεν έρχεται από τη μια στιγμή στην άλλη και με έπεισαν να μείνω και να συνεχίσω την προσπάθεια». Οι γονικές συμβουλές πάντα κρύβουν και μια άλλη όψη. «Κάθε φορά που έκλεινε η γραμμή, έκλαιγα. Τουλάχιστον για τρεις μήνες κρατούσε αυτή η κατάσταση», εξομολογείται η μητέρα του που πάντα προλάβαινε να πει τα κλασικά… «Να μην ξενυχτάς, να μην ξεχνάς να τρως, να προσέχεις τις παρέες σου, να πηγαίνεις νωρίς στις προπονήσεις, να μαθαίνεις ό,τι μπορείς. Ο Θεός να σ’ έχει καλά. Σ’ αγαπάω».

Όσο κοινότυπα κι αν ακούγονται, αυτά κράτησαν τον Χάμες Ροντρίγκεζ το πρώτο τρίμηνο στην Αργεντινή. Ήταν, άλλωστε, ένα πολύ ντροπαλό αγόρι, με πρόβλημα τραυλισμού (μέχρι που η κολομβιανή ομοσπονδία του πλήρωσε λογοθεραπευτή για να μπορεί να δίνει συνεντεύξεις), που έψαχνε ευκαιρία να παίξει ποδόσφαιρο. Στα 18 του χρόνια ο Χόρχε Μπουρουτσάγκα θα του την έδινε. Ο Κολομβιανός θα γινόταν ο νεαρότερος ξένος ποδοσφαιριστής που θα έκανε ντεμπούτο στο πρωτάθλημα και σύντομα ο νεαρότερος που θα σκόραρε. Η Αργεντινή άρχισε να τον αναλύει, να βρίσκει ομοιότητες με τον Κριστιάνο Ρονάλντο, παρότι ακόμα τότε δήλωνε θαυμαστής του Ρικέλμε. Στην πορεία, εξομολογήθηκε και την αδυναμία του στον Πορτογάλο.

«Θα ήταν όνειρο για μένα να παίξω μαζί του», είχε πει, παρότι ακόμα η προοπτική της Ευρώπης δεν είχε φανεί στον ορίζοντα. Δε θα αργούσε, όμως, κιόλας. Με την Μπάνφιλντ θα κατορθώσει να κατακτήσει το πρωτάθλημα το 2009, να παίξει στο Copa Libertadores και να προσελκύσει τις πρώτες ομάδες. Η Μπάνφιλντ δεν βιαζόταν. Απέρριψε την Μπενφίκα και την Ουντινέζε, αλλά όχι και την Πόρτο.

The world is not enough!

Στις 6 Ιουλίου του 2010, ο Χάμες Ροντρίγκεζ υπέγραφε το πρώτο του ευρωπαϊκό συμβόλαιο. Η Πόρτο είχε ξοδέψει 5 εκ. ευρώ για το 70% των δικαιωμάτων του και τον δέσμευε με ρήτρα 30 εκ. ευρώ. Στην πορεία μέρος των δικαιωμάτων του θα άλλαζε διαρκώς χέρια, καταλήγοντας σε ένα 55% από την πορτογαλική ομάδα κι ένα 45% σε γραφείο μάνατζερ. Ήταν προφανές ότι ο Κολομβιανός ήταν θησαυρός και το έκανε και ο ίδιος προφανές στο γήπεδο. Στην πρώτη του σεζόν στην Πορτογαλία είχε για παρέα τον Ρανταμέλ Φαλκάο, όπως φυσικά και την Ντανιέλα, η οποία παράτησε την καριέρα της στο βόλεϊ – ήταν παίκτρια επιπέδου Εθνικής ομάδας – για να τον ακολουθήσει. Έκανε την καλύτερη σεζόν, όταν πια ο συμπατριώτης και φίλος του είχε φύγει, με 14 γκολ και έξι ασίστ το 2011-12 σε 38 ματς.

Η Πόρτο θα υπέγραφε νέο συμβόλαιο μαζί του και η ρήτρα θα οριζόταν στα 45 εκ. ευρώ. Θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα… Ένα χρόνο και ένα πρωτάθλημα – το τρίτο του σερί – αργότερα, η Μονακό θα πλήρωνε τη ρήτρα και ο Κολομβιανός θα συναντιόταν εκ νέου με τον φίλο του. Η μεταγραφή του ήταν η δεύτερη πιο ακριβή στην ιστορία του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, πίσω από εκείνη του Χουλκ που είχε φύγει το 2012 για τη Ζενίτ. Μέχρι την ένατη αγωνιστική δεν είχε κατορθώσει να καθιερωθεί βασικός στη Μονακό του Κλαούντιο Ρανιέρι, αλλά τελικά έκλεισε τη σεζόν με δέκα γκολ και δώδεκα ασίστ σε 38 παιχνίδια.

Στην Κολομβία, δεν περίμεναν το μουντιάλ για να τον γνωρίσουν. Είναι ο δικός τους Κριστιάνο Ρονάλντο με ένα όμορφο love story, που συμπεριλαμβάνει και τη μικρή του κόρη Σαλόμη, με διαφήμιση αναψυκτικού, σαμπουάν και σοκολατούχου γάλατος. Κυρίως είναι το δικό τους αστέρι μέσα στο γήπεδο. «Ο Χάμες είναι ένας παίκτης που παρακολουθώ και θαυμάζω εδώ και χρόνια. Δεν χρειάζεται η Κολομβία να ψάχνει τον καινούργιο «El Pibe» γιατί ο Χάμες είναι το «παιδί» που έλειπε τόσα χρόνια. Ο Χάμες έχει τη δυνατότητα να γίνει ο καλύτερος Κολομβιανός παίκτης που έζησε ποτέ και ίσως ένας από τους καλύτερους που έπαιξαν ποτέ ποδόσφαιρο». Ο Κάρλος Βαλντεράμα κρατούσε μόνο μια επιφύλαξη στα λόγια θαυμασμού του για τον Χάμες Ροντρίγκεζ.

«Το παγκόσμιο κύπελλο είναι σαν τις τελικές εξετάσεις για εκείνον». Diamonds are forever…