Οσο και να το παλεύει να τα φέρει... δεξιά, η μοίρα του ήταν να ξεκινάει πάντα από τα αριστερά. Αλλωστε μια απλή ανάγνωση του ρόστερ του Ολυμπιακού και η ενδεχόμενη πώληση του Χολέμπας (σ.σ.: τον θέλει η Μπεσίκτας και γερμανικές ομάδες), αρκούν για να φανταστεί κανείς το ποια θα είναι η πρώτη αποστολή του Μιγκέλ Τόρες με τα Ερυθρόλευκα. Το κενό λοιπόν λογικά θα βρίσκεται στα αριστερά αν και ο 27χρονος Ισπανός μπορεί να αγωνιστεί με την ίδια άνεση σε όλες τις θέσεις της άμυνας.

Εκείνος βέβαια πιστεύει πως του ταιριάζει καλύτερα το δεξί άκρο, αλλά αν ρωτήσετε ορισμένους προπονητές που τον είχαν στη δούλεψη τους... από τον Μίτσελ και τον Σούστερ έως τον Καπέλο, μπορεί να διαφωνήσουν μαζί του. Ο νυν προπονητής του είναι εκείνος που όταν το καλοκαίρι του 2006 βρέθηκε στον πάγκο της Ρεάλ Β', τον προβίβασε για να τον βάλει αριστερό μπακ και ενώ ο πιτσιρικάς ξεχώριζε μέχρι τότε από την απέναντι πλευρά. Φυσικά όχι απλά δεν είχε κανένα πρόβλημα με αυτή την αλλαγή, αλλά έκανε σούπερ εμφανίσεις, μιας και έχει εξίσου καλό και το ζερβό του.

Αυτό το αριστερά λοιπόν ήταν που δύο μήνες αργότερα τον έφερε και στην πρώτη ομάδα της Ρεάλ. Είχε τραυματιστεί ο Ρομπέρτο Κάρλος και ο τότε κόουτς, Φάμπιο Καπέλο του έδωσε το... παρασύνθημα. Το ντεμπούτο του καθυστέρησε όμως λιγάκι να το κάνει. Μπήκε ο Γενάρης του 2007 και οι ταυτόχρονοι τραυματισμοί των Καναβάρο, Σαλγάδο, Σισίνιο τον έχρισαν συμπαίκτη των Ραούλ, Μπέκαμ και ΣΙΑ κόντρα στη Σαραγόσα. Το τέλος της σεζόν τον βρήκε πρωταθλητή.

Από μωρό παιδί οπαδός της, δεν κατάφερε όμως να παραμείνει στη Βασίλισσα. Ηταν μόλις επτά χρονών όταν οι παππούδες του τον έκαναν βόλτες στο προπονητικό κέντρο της αγαπημένης τους ομάδας, καθώς έμεναν ακριβώς απέναντι και τρία χρόνια αργότερα τον καμάρωναν να προπονείται μέσα σε αυτό. Η μετακόμιση το 2009 δεν ήταν για μακρυά, αλλά για τη συμπολίτισσα Χετάφε. Εκεί καθιερώθηκε και εξελίχτηκε σε πραγματικό πασπαρτού.

Ο Μίτσελ αυτό το γνωρίζει καλά, καθώς τον είχε και εκεί υπό τις υπηρεσίες του. Ξέρει ακριβώς τι μπορεί να πάρει από τον καλό Ισπανό αμυντικό. Γερό σκαρί, πολύ αθλητικό σώμα, με καλό άλμα και ταχύτητα πάνω από το μέσο όρο των αμυντικών. Την ντρίμπλα είσαι σίγουρος πως δεν θα τη φάει. Ούτε την... τσάμπα προσποίηση. Είναι κανονικός αμυντικός και όχι τύπου Σαλίνο -αλά Ντάνι Αλβες Βραζιλιάνος- φουλ μπακ.

Μιγκέλ Τόρες, Μίτσελ, Ντέρεκ Μπόατενγκ

Αυτό το πακέτο που διαθέτει φυσικά περιλαμβάνει και το σχετικό μειονέκτημα. Από τον Μιγκέλ Τόρες δεν περιμένεις τις κούρσες. Δεν θα ανέβει συχνά όπως κάνει ο Χολέμπας. Μήτε η σέντρα του συνοδεύεται από το -κοσμητικό ποδοσφαιρικά- επίθετο «ξυράφι». Οι ασίστ του είναι όλες και όλες μετρημένες πέντε σε 14.131 αγωνιστικά λεπτά σε όλες τις διοργανώσεις. Αυτό μεταφράζεται σε 186 αγώνες, στους οποίους έχει σκοράρει μόλις μία φορά. Ναι, μόνο μία. Είπαμε όμως, το παλικάρι είναι αμυντικός με όλη τη σημασία της λέξης. Η τεχνική του κατάρτιση δεν συγκλονίζει, αλλά είναι εργάτης, αξιόπιστος και ενίοτε πανταχού παρών σωτήρας.

Επίσης είναι «καθαρός». Μόνο έτσι μπορείς να τον χαρακτηρίσεις με τις τρεις αποβολές σε έξι χρόνια καριέρας. Οσο για τις εμπειρίες του; Και μόνο που αγωνίστηκε σε νίκη της Ρεάλ (0-1 Δεκέμβριος 2007) και ισοπαλία (3-3 Μάρτιος 2007) στο «Καμπ Νόου», αυτό κάτι λέει. Από Ευρώπη πάλι με επτά συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ και ακόμα πέντε στο Europa League... ατζαμή δεν τον λες. Δύο πρωταθλήματα (2007, 2008) και ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας (2008) αναμφίβολα μπολιάζουν μέχρι κεραίας με ειδικό βάρος το βιογραφικό του.

Follow me: @jogrkaraman