Στο... φουλ δουλεύουν οι «ερυθρόλευκες» μηχανές στο μεταγραφικό παζάρι και μετά τον Καρλ Μεντζανί που θεωρείται «κλεισμένος» από τους πρωταθλητές, το επόμενο «χτύπημα» θα είναι όπως όλα δείχνουν ο 23χρονος μέσος από τη Γκάνα, Μοχάμεντ Ραμπιού. Πρόκειται για κλασικό «6άρι», που μπορεί να μη διακρίνεται για τα δημιουργικά του χαρίσματα, ωστόσο αναμφίβολα ξεχωρίζει για τις μεγάλες αντοχές του, κάτι που αποτελεί και το κύριο προσόν του.

Η παρουσία του σίγουρα επιβλητική στο χώρο του κέντρου και γι' αυτό «ευθύνονται» τα 188 εκατοστά που... έχει για μπόι. Συνεπώς έχει μεγάλο διασκελισμό, ενώ ξεχωρίζει και για το πάθος του, στοιχείο που καταδεικνύει και η μία κίτρινη κάρτα που δεχόταν ανά τρία ματς περίπου κατά μ.ο. πέρυσι στο Σαμπιονά με την Εβιάν (9 σε 28 παιχνίδια).

Το Gazzetta.gr σας παρουσιάζει την καριέρα του νεαρού χαφ, που βρίσκεται κοντά στο μεγάλο Λιμάνι.

Το... μετέωρο βήμα στην Ευρώπη

Τα εφηβικά χρόνια του ύψους 1,88 μ. άσου τον βρήκαν στην άσημη Λίμπερτι της πατρίδας του, ένας σύλλογος επτά χρόνια... μικρότερος ηλικιακά από τον ίδιο, αφού ιδρύθηκε μόλις το 1996! Παρ' όλα αυτά δεν άργησε να φτιάξει βαλίτσες για την Ευρώπη, κάτι που έκανε σε ηλικία μόλις 18 ετών. Συγκεκριμένα ο πρώτος του σταθμός στη Γηραιά Ήπειρο ήταν για χάρη της ισπανικής Χιμνάστικ τον Γενάρη του 2008, που συμμετέχει στη Σεγούντα Ντιβιζιόν Β' και δόθηκε ως δανεικός.

Στον σύλλογο της Ταραγόνα (ευρύτερη περιοχή της Καταλονίας) ωστόσο δεν μπόρεσε ποτέ να καθιερωθεί και δεν έμεινε περισσότερο από ένα εξάμηνο. Σε αυτό το διάστημα μέτρησε μόλις δύο συμμετοχές, δίνοντας το πρώτο του ματς εναντίον της Σεβίλλης για να δοθεί ξανά με τη μορφή δανεισμού στη Χερέθ. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου θα φορέσει για πρώτη φορά τη φανέλα των Ανδαλουσιάνων που αγωνίζονταν στην ίδια κατηγορία, αυτή όμως θα είναι και η μοναδική του (κόντρα στην Τενερίφη). Ολόκληρη η σεζόν τον βρήκε μεταξύ πάγκου, εξέδρας και δεύτερης ομάδας κι έτσι δεν άργησε να αφήσει την ιβηρική χερσόνησο.

Ώρα Ιταλίας και Παγκόσμιος Πρωταθλητής!

Το 1,5 χρόνος που ο Γκανέζος μέσος έμεινε στην Ισπανία μόνο ευχάριστες αναμνήσεις δεν του άφησε και κάπως έτσι τον Αύγουστο του 2009 ταξίδεψε για την Ιταλία, αφού έστω κι αν είχε ελάχιστον χρόνο συμμετοχής προηγουμένως, τράβηξε το βλέμμα των ανθρώπων της Σαμπντόρια, που τότε βρισκόταν μάλιστα στη Serie Α. Και πάλι όμως η καθιέρωση δεν ήρθε ποτέ για τον 20χρονο τότε Ραμπιού. Με τους Γενοβέζους άλλωστε δεν αγωνίστηκε καν σε ολόκληρη τη σεζόν, παρ' όλα αυτά για τον ίδιο ήταν ξεχωριστή;

Ο λόγος; Τον Οκτώβριο του 2009 (16/10) ο 20χρονος τότε άσος αναδεικνυόταν Πρωταθλητής Κόσμου στα γήπεδα της Αιγύπτου, όταν η Γκάνα επικρατούσε με 4-3 στα πέναλτι της Βραζιλίας (0-0 καν. διάρκεια και παράταση) για το Μουντιάλ Νέων, με τον ίδιο να παίζει για 101 λεπτά στον τελικό.

Ουντινέζε και από εκεί... Γαλλία

Αφού δεν κατάφερε ούτε στη Σαμπντόρια να «πιάσει», ο Ραμπιού θα πάει με κανονική μεταγραφή πια στην Ουντινέζε. Τότε ο ίδιος δήλωνε αισιόδοξος, λέγοντας ότι: «Πιστεύω πως με σκληρή δουλειά, θα καταφέρω να παίξω στην Ουντινέζε», οι «μπιανκονέρι» ωστόσο είχαν διαφορετική άποψη, στέλνοντάς τον στη Ligue 2 και την Εβιάν για να «ψηθεί». Την πρώτη του χρονιά (2010-11) δεν φόρεσε περισσότερες από δέκα φορές τη φανέλα της γαλλικής ομάδας, παρ' όλα αυτά πανηγύρισε μαζί της την άνοδο στο Σαμπιονά, μένοντας αρχικά για έναν ακόμα χρόνο.

Αυτή τη φορά φαίνεται πως είχε βρει το... λιμάνι του ο Γκανέζος χαφ, αφού η επόμενη σεζόν ήταν η πρώτη «γεμάτη» της επαγγελματικής του καριέρας. Με 25 συμμετοχές (12 βασικός) στη μεγάλη κατηγορία, κέρδισε και με το... παραπάνω την εμπιστοσύνη της Εβιάν, που θέλησε να αγοράσει τα δικαιώματά του από την Ουντινέζε. Αρχικά οι Ιταλοί αξίωναν για την παραχώρησή του κάτι λιγότερο από 2 εκατ. ευρώ, εν τέλει όμως αρκέστηκαν στα μισά (1 εκατ. ευρώ), με τον Ραμπιού να υπογράφει το καλοκαίρι του 2011 πενταετές συμβόλαιο. Tην ίδια χρονιά μάλιστα έγινε μέλος και της ανδρικής εθνικής ομάδας της χώρας του, μετρώντας έκτοτε 8 συμμετοχές.

Κι αν η δεύτερη χρονιά στη Γαλλία ήταν αυτή της καθιέρωσης, πέρυσι ο 23χρονος άσος δεν το... κουνούσε από το βασικό σχήμα με 28 συνολικά συμμετοχές, έχοντας βρεθεί στην αρχική ενδεκάδα στις 23 εξ αυτών, ενώ σκόραρε και δύο φορές. Ο Ραμπιού ήταν βασικός μοχλός στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του και μάλιστα αποτέλεσε ένα από τα βασικά της γρανάζια στη μεγάλη μάχη που έδωσε για την παραμονή της στην κατηγορία, τερματίζοντας μόλις δύο θέσεις (16η) και ισάριθμους βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.