Το θέμα συζήτησης της 11ης ημέρας του Ιουλίου του 2010 ήταν ο μεγάλος τελικός του Mundial μεταξύ Ισπανίας και Ολλανδίας.

Σε κάθε σπίτι όλος ο φίλαθλος κόσμος έχει μαζευτεί σε παρέες, έχει πάρει τα απαραίτητα εφόδια και είναι όλοι έτοιμοι να παρακολουθήσουν τον τελικό.

Για τους φίλους του ελληνικού, αλλά και ευρωπαϊκού μπάσκετ, όλα έμελλε να αλλάξουν.

Στο ημίχρονο του ποδοσφαιρικού αγώνα γίνεται η ιστορική, πλέον, ανακοίνωση και ο τελικός δεν ενδιαφέρει κανέναν. Όλοι έχουν να θυμούνται την ημέρα αυτή για ένα πράγμα.

«Η ΚΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ανακοινώνει τη συμφωνία της με τον Βασίλη Σπανούλη. Ο διεθνής γκαρντ θα είναι παίκτης της ομάδας μας για τα επόμενα τρία χρόνια».

Ο Βασίλης Σπανούλης, ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, στην καλύτερη φάση της καριέρας του (28χρ.) και με τις επιτυχίες με Παναθηναϊκό και Εθνική ομάδα να γεμίζουν το πλούσιο βιογραφικό του, αλλάζει φανέλα, φοράει τα κόκκινα, μετακομίζει στον αιώνιο αντίπαλο και η ιστορία ξεκινάει να γράφεται από την αρχή.

Οι «πράσινοι» σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να χάσουν έναν από τους κορυφαίους παίκτες τους και γι' αυτό θα προτείνουν στον Σπανούλη νέο συμβόλαιο συνεργασίας, ενώ από την πλευρά τους οι Αγγελόπουλοι, έχοντας σπαταλήσει πακτωλό χρημάτων σε λύσεις που δεν έφεραν αποτέλεσμα και τρέφοντας τεράστια εκτίμηση στον Βασίλη Σπανούλη, πιστεύουν ότι αυτή θα είναι η κίνηση που θα αλλάξει την ιστορία.

Και καλά κάνουν.

Οι πρόεδροι της ΚΑΕ Ολυμπιακός θα πλησιάσουν τον «Kill – Bill», θα εκφράσουν τον θαυμασμό τους, θα του μεταφέρουν το πλάνο τους, θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη (2.400.000 που μαζί με την εφορία γίνεται 4.200.000) και θα πείσουν τον Σπανούλη να φορέσει τα κόκκινα και μαζί με αυτά να πάρει στις πλάτες του τα όνειρα και το μέλλον του Ολυμπιακού.

«Ήθελα μια αλλαγή στη ζωή μου και ο Ολυμπιακός ήταν η καλύτερη επιλογή. Όταν μου έδειξε ο Ολυμπιακός πόσο πολύ με θέλει μου μπήκε στο μυαλό, αλλά σίγουρα δεν ήταν καθόλου εύκολη αυτή η απόφαση και σίγουρα θα υπάρχουν δυσκολίες, αλλά δεν φοβάμαι.

Ο Ολυμπιακός με προσέγγισε με τον πιο σωστό τρόπο και για αυτό είμαι παίκτης του. Γυρίζω σελίδα στην καριέρα μου και στη ζωή μου κι εύχομαι η μετεγγραφή μου να είναι η αρχή για τίτλους της ομάδας μου.

Δεν χρειάζεται να πούμε τώρα περισσότερα. Μετά από χρόνια θα μιλήσω και θα μάθουν όλοι τι ακριβώς έγινε».

Η σελίδα γύρισε και ο Βασίλης Σπανούλης μόνο δικαιωμένος μπορεί να αισθάνεται με αυτήν του τη απόφαση.

Μπορεί η πρώτη του χρονιά να μην ήταν ονειρική και να έκλεισε με την κατάκτηση ενός κυπέλλου, αλλά το καλοκαίρι του 2011 όλα θα αλλάξουν και ο Σπανούλης θα αποκτήσει τον ρόλο του ηγέτη και καθοδηγητή σε μια νεανική ομάδα με συγκεκριμένους στόχους και λίγους να την πιστεύουν.

Ο απολογισμός δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος.

Η επόμενη χρονιά ήταν βγαλμένη από την πιο ζωηρή φαντασία του πιο αισιόδοξου φιλάθλου. «Μυθική» κατάκτηση της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματος με τον Σπανούλη να βλέπει τα όνειρα για τίτλους να γίνονται μια πολύ όμορφη πραγματικότητα.

Η συνέχεια έγινε ακόμα πιο ονειρεμένη...

Αν κάποιος είχε αμφιβολία για ότι έγινε την σεζόν 2011-12, η «back to back» κατάκτηση του Ευρωπαϊκού στο Λονδίνο, με τον Σπανούλη να κάνει «μαγικές» και αρχηγικές εμφανίσεις ήρθε για να τις ...σβήσει όλες.

Στην προσωπική συλλογή του μεγάλου αρχηγού της ομάδας του Πειραιά προστέθηκαν και τα 2 συνεχόμενα πρωταθλήματα κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο (2015,16) με το φετινό να είναι μια εντυπωσιακή παράσταση του αρχηγού μπροστά σε ένα κοινό που δεν τον συγχώρεσε ποτέ.

Εκείνη η υπογραφή 6 χρόνια πριν, άλλαξε την σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού.

Ο Βασίλης Σπανούλης πήρε το βάρος μιας μεγάλης απόφασης και απλά... δικαιώθηκε.

Έγραψε ιστορία με «χρυσό» μελάνι πάνω σε κατακόκκινο χαρτί.

Βρήκε το «λιμάνι» του και το φετινό καλοκαίρι επέλεξε να ρίξει άγκυρα για ακόμα 2 χρόνια.

«Άσε την πίστη σου να είναι μεγαλύτερη από τους φόβους σου» και το αποτέλεσμα θα σε δικαιώσει...