Ήταν 26 Μαΐου του 2004 και η Μονακό βρίσκεται στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Πόρτο. Το χορτάρι του «Arena AufSchalke» το πατάει και ένας Έλληνας που έμελλε να είναι και ο μοναδικός μέχρι σήμερα, ο Άκης Ζήκος. Το καλοκαίρι του 2002 όταν πήρε την απόφαση να μετακομίσει από την ΑΕΚ στο Μονακό ούτε ο ίδιος πίστευε ότι θα καταφέρει αυτό που κανένας άλλος Έλληνας δεν έχει καταφέρει. Η φήμη του καλυτερου Έλληνα αμυντικού μέσου που τον ακολουθούσε, αύξησε τις προσδοκίες και εκείνος φρόντισε να μην αδικήσει κανέναν. Η πρώτη του χρονιά δεν πήγε όπως θα την είχε φανταστεί. Τραυματισμός και επιστροφή την σεζόν 2003-04. «Μαγική» χρονιά για τον Άκη. Τα κατάφερε. Να αγωνιστεί σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Η ομάδα του μπορεί στον τελικό να λύγισε και να έχασε με 3-0 από την Πόρτο αλλά ο Ζήκος έδωσε άλλον ένα λόγο στους Έλληνες να είναι υπερήφανοι.

Η Μονακό μπήκε αποφασισμένη στον αγωνιστικό χώρο, με τον ρόλο του φαβορί να τον έχει επωμιστεί η Πόρτο του Μουρίνιο. Είχε την υπεροχή και δημιούργησε τις ευκαιρίες της για να πάρει κεφάλι στο σκορ. Αλλά, όπως γίνεται συνήθως, κόντρα στη ροή του ματς η Πόρτο έκανε το 1-0 στο 39ο λεπτό που ήταν τελικά και το σκορ του ημιχρόνου. Ο Πάουλο Φερέιρα έκανε την σέντρα και αν και φαινόταν ακίνδυνη, ο Κάρλος Αλμπέρτο από το ύψος του πέναλτι με ωραίο σουτ, έδωσε το προβάδισμα στους «δράκους».

Στο δεύτερο ημίχρονο και πάλι οι Μονεγάσκοι ήταν αυτοί που μπήκαν πιο δυνατά. Η πίεση στους Πορτογάλους όλο και αυξανόταν και οι Γάλλοι φαινόντουσαν ικανοί για την ισοφάριση. Όμως, στο 71ο λεπτό, σε μία υποδειγματική αντεπίθεση, Ντέκο και Ντμίτρι Αλενίτσεφ συνεργάστηκαν άψογα και να κάνουν το 2-0 για την ομάδα του. Η Πόρτο, τέσσερα λεπτά αργότερα θα κάνει τρία τα τέρματα της με τον Αλενίτσεφ. Κάπου εκεί ο τελικός βάφεται με «μπλε» χρώμα.

Το έργο κατά την διάρκεια του αγώνα για τους παίκτες της Μονακό έγινε ακόμα πιο δύσκολο αφού έχασε τον αρχηγό και στυλοβάτη της, Λουντοβίκ Ζιουλί, που αποχώρησε τραυματίας μόλις στο 23'. Ο Ζήκος έκανε εκπληκτική χρονιά και θεωρείται ένας από τους βασικούς λόγους που η Μονακό έκανε εαυτήν την πορεία και βρέθηκε να διεκδικεί το τρόπαιο.

Η παραλαβή του μεταλλίου του με την γαλανόλευκη περασμένη στους ώμους τους Ζήκου είναι ακόμα και σήμερα μια μοναδική στιγμή.

Μονακό - Πόρτο 0-3

Σκόρερ: 39' Κάρλος Αλμπέρτο, 71' Ντέκο, 75' Αλένιτσεφ

Μονακό (4-3-3): Ρόμα, Ιμπάρα, Ροντριγκέζ, Ζιβέ (73’ Σκιλασί), Εβρά, Σισέ (64’ Νοντά), Μπερνάρντι, Ζήκος, Ζιουλί (23’ Πρσο), Ροτάν, Μοριέντες

Πόρτο (4-4-2): Μπαΐα, Φερέιρα, Κόστα, Καρβάλιο, Βαλέντε, Μέντες, Κοστίνια, Μανίσε, Ντέκο (85’ Εμάνουελ), Κάρλος Αλμπέρτο (60’ Αλένιτσεφ), Ντερλέι (77’ Μακάρθι)