Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι η χώρα αυτή, δεν έχει καμία τύχη. Ο θάνατος του οπαδού του Εθνικού και κυρίως όσα επακολούθησαν, πρόσφεραν μια απόδειξη ότι με τα μυαλά που κουβαλάμε, το μέλλον δεν είναι απλώς δυσοίωνο αλλά και προδιαγραμμένο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους απλούς φιλάθλους, αλλά επειδή το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, αλλά κυρίως στις ομάδες, στα πολιτικά κόμματα και τις ηγεσίες.

Διαβάζοντας τα σχόλια των οπαδών των ομάδων –ειδικά για το θέμα της αναβολής - απλώς ανατριχιάζεις. Ελάχιστοι μπήκαν στο πραγματικό νόημα της απόφασης, που λήφθηκε ως ύστατος φόρος τιμής σε έναν άνθρωπο που δολοφονήθηκε. Δεν γίνεται να έχει πεθάνει κάποιος μέσα στο γήπεδο (ασχέτως αν άφησε την τελευταία του πνοή στο 401) και εσύ μετά 4-5 ημέρες να παίζεις μπάλα, σα να μην συνέβη το παραμικρό! Kι αυτή την απλή συμβολική κίνηση, αδυνατούν οι περισσότεροι να την καταλάβουν!

Αρκετοί οπαδοί του ΠΑΟΚ κραύγαζαν για την απόφαση του Ανδριανού ότι ευνοεί τον Ολυμπιακό επειδή τώρα δεν είναι στα φόρτε του κι όταν κάποια στιγμή γίνει το ντέρμπι, θα είναι σε καλύτερη κατάσταση. Και οι οπαδοί του Ολυμπιακού ζητούσαν να παίξουν, για να αποδείξουν ότι δεν φοβούνται τον ΠΑΟΚ, παρότι πέθανε ένας άνθρωπος. Οι υπόλοιποι οπαδοί ερμήνευαν την απόφαση κατά το δοκούν, ανάλογα με τα συμφέροντα τους, αδιαφορώντας για τον αδικοχαμένο 46χρονο! Αλλά είπαμε, όταν ο Χάρος δεν χτυπά την πόρτα μας ή την πόρτα της ομάδας μας, δεν υπάρχει λόγος προβληματισμού. Ενας οπαδός του Εθνικού ήταν, που ούτε τον ξέραμε, ούτε και θα τον θυμόμαστε μετά από κάποιους μήνες…

Η αναλγησία συνεχίζεται με τις ομάδες, που αντί να δώσουν το παράδειγμα, αγανακτούν με την αναβολή. Στον ΠΑΟΚ - όπως «βγήκε» από την ΠΑΕ - υποστηρίζουν πως «αυτή η αναβολή βολεύει τον Ολυμπιακό καθώς μετά το αρνητικό αποτέλεσμα με τον Ατρόμητο, το κλίμα στον Πειραιά δεν είναι καλό και ενόψει των αγώνων με Μάλμε και ΠΑΟΚ». Μάλλον δίκιο έχουν. Τι είναι η ανθρώπινη ζωή μπροστά στο αποτέλεσμα ενός ντέρμπι;

Και δεν είναι μόνο ο ΠΑΟΚ, αλλά και άλλοι σύλλογοι σκέφτηκαν το ίδιο, απλώς δεν το δημοσιοποίσαν ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και η ΕΠΟ, με ανακοίνωση της: «Περιθώρια χρόνου δεν υπάρχουν πλέον για κανέναν. Συστρατευμένοι πρέπει να πούμε άμεσα με πράξεις ένα μεγάλο ΌΧΙ στη βία». Βέβαια όσο και να προσπάθησα να θυμηθώ πότε έκανε κάτι η ποδοσφαιρική ομοσπονδία για την καταπολέμηση της βίας, δεν τα κατάφερα. Ισως να έχω ασθενή μνήμη…

Ακόμα πιο… ευφάνταστες είναι οι τοποθετήσεις των πολιτικών κομμάτων που δεν έχασαν καθόλου χρόνο κι αμέσως μοίρασαν συλλυπητήριες ανακοινώσεις (λες και τις είχαν έτοιμες σε κάποιο υπολογιστή) αλλά με διαφορετικό ύφος, ανάλογα με το εάν ανήκουν στη συμπολίτευση ή την αντιπολίτευση.

Ο Υφυπουργός Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός είπε: «Η Πολιτεία βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο με τη βία σε όλες της τις εκφάνσεις, σε συνεργασία με όλους όσοι έμπρακτα συστρατεύονται σ' αυτό το σκοπό, και έχοντας αμείλικτα απέναντι όσους με πράξεις και παραλείψεις τους την τρέφουν και τρέφονται από αυτή». Τώρα που τον είδε τον… πόλεμο, μόνο αυτός ξέρει. Τόσες επιθέσεις σε δημοσιογράφους έχουν γίνει και παρά τις επώνυμες καταγγελίες, οι ηθικοί αυτουργοί και οι δράστες είναι ελεύθεροι, όπως ελεύθεροι είναι και όσοι ρίχνουν βόμβες σε συνδέσμους, ή οργανώνουν στρατιές χούλιγκαν με το πρόσχημα των οργανωμένων οπαδών.

«Μνημείο» και η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ: «Είναι άμεση ανάγκη να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για να πάρει τέλος μια μάστιγα της σύγχρονης εποχής που αμαυρώνει και αλλοιώνει τη σημασία του αθλητισμού, που είναι πρώτα και πάνω απ' όλα η ευγενής άμιλλα.» Μα καλά, θα ρωτήσω εγώ, τόσα χρόνια που ήταν κυβέρνηση τι ακριβώς μέτρα πήρε;

Ο ΣΥΡΙΖΑ στο γνώριμο αντιπολιτευτικό του ύφος λέει στο μέσος της ανακοίνωσης: «Οι ευχές από τους πολιτικούς και αθλητικούς υπεύθυνους, δεν αρκούν». Και αφού δεν αρκούν οι ευχές, λέει να κλείσει την παρέμβαση του, με μια ευχή! «Ο αθλητισμός πρέπει να είναι εργαλείο πνευματικής και σωματικής υγείας. Αυτόν τον αθλητισμό πρέπει να οικοδομήσουμε για να μην ξαναθρηνήσουμε νεκρούς στα γήπεδα.»

Την τόσο προσφιλή τους λέξη για… ευχολόγια, χρησιμοποίησε και η ΔΗΜΑΡ: «Η πολιτεία και ο χώρος του ποδοσφαίρου οφείλουν να αντιμετωπίσουν επιτέλους με οργανωμένες δράσεις και όχι ευχολόγια την έκρηξη της βίας στα γήπεδα, βάζοντας τέλος στη συντήρηση του φανατισμού.»

Εκείνο, όμως, που έσπασε κάθε ρεκόρ ήταν το ΠΟΤΑΜΙ, που υποτίθεται ότι επαγγέλλεται κάτι νέο για τον τόπο βρήκε την ευκαιρία, μαζί με τα συλλυπητήρια, να πει και τις θέσεις του! Μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά… Ορίστε ποιες είναι:

«Όποιος φίλαθλος εντοπίζεται από τις κάμερες να συμμετέχει σε επεισόδια, να του επιβάλλεται άμεσα, εξωδικαστικά, ποινή που θα τον αναγκάζει από 6 έως 12 μήνες, τις ημέρες και τις ώρες που παίζει η ομάδα του να παραμένει στο αστυνομικό τμήμα

· Να δοθεί 60 μέρες περιθώριο σε όλες τις αθλητικές εγκαταστάσεις να εξοπλιστούν με κάμερες που θα καλύπτουν όλους τους χώρους που συνωστίζονται φίλαθλοι

· Άμεση εγκατάσταση τουρνικέ συμβατά με τον έλεγχο ηλεκτρονικών εισιτηρίων που εδώ και χρόνια έχουν εξαγγελθεί και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν πληρωθεί από την ελληνική πολιτεία.

· Καταγραφή των συλλόγων των οργανωμένων οπαδών, απαγόρευση μαζικής διακίνησης εισιτηρίων με άμεση καθολική εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου.»

Μα καλά κύριε Θεοδωράκη μου, τόσο γρήγορα μας κάνατε Ελβετία που δεν το πήραμε είδηση; Κάμερες, ηλεκτρονικά εισιτήρια και τουρνικέ σε γήπεδα Γ’ Εθνικής; ‘Η δεν σας είπαν ότι ο αγώνας Ηροδότου - Εθνικού ήταν τρίτης κατηγορίας και δεν είχε ούτε καν ασθενοφόρο;

Από όλους αυτούς λοιπόν, ζητάμε να μας σώσουν, πράγμα απίθανο! Αλλά είναι και ξεκάθαρο ότι ούτε και μόνοι μας, μπορούμε να σωθούμε. Αν σε αγώνα Γ΄Εθνικής με 30 φιλάθλους από τη μία πλευρά και καμιά 150αριά από την άλλη, κάποιοι βγάζουν σιδερογροθιές και λοστούς, φυσικά και δεν έχουμε σωτηρία! Ούτε η ψήφιση νόμων θα μας σώσει, ούτε οι απαγορευτικές διατάξεις, ούτε και η εφαρμογή πιο σκληρών κανονισμών.

Και φυσικά δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, καθώς οι ανεγκέφαλοι παντού θα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να τα κάνουν. Ξεχνάτε τον αγώνα χάντμπολ, ΑΕΚ – ΠΑΟΚ πριν από τέσσερα χρόνια στη Λαμία;

Μοναδική λύση είναι η Παιδεία. Αν δεν υπάρχει η κατάλληλη επιμόρφωση από τις οικογένειες και τα σχολεία, ώστε να μάθουν τα παιδιά από νωρίς, ότι δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με τον φίλαθλο της άλλης ομάδας, ότι να δίνεις ξύλο δεν είναι επίδειξη δύναμης και μαγκιάς, ότι δεν καταξιώνεσαι ανοίγοντας κεφάλια, είμαστε απλώς καταδικασμένοι! Ολα τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση...

Υ. Γ. «Πνιγήκαμε» και από τα κροκοδίλεια δάκρυα αρκετών συναδέλφων δημοσιογράφων, που πάντα κατηγορούν τους άλλους! Για αυτοκριτική σχετικά με την τεράστια ευθύνη που έχουν για αυτό το τερατούργημα που έχει δημιουργηθεί, ούτε λόγος!

Follow me on twitter: @dimosbouloukos