Η ιστορία πάντα γράφεται σπιθαμή προς σπιθαμή και χιλιοστό το χιλιοστό... Γράφεται με τις νίκες, τις ήττες, τα τρόπαια και τις διακρίσεις. Για τον Ολυμπιακό τα... πάντα ξεκίνησαν στις 10 Μαρτίου του 1925.

«Νονός» του ήταν ο αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος Νότης Καμπέρος. Αυτό που θέλησε ήταν ο τίτλος του νέου σωματείου να εκφράζει την δύναμη, την αθλητική ισχύ, την ευγενή άμιλλα, την επικράτηση και το Ολυμπιακό ιδεώδες. Όλα αυτά τα θετικά στοιχεία μαζί δηλαδή. Ο βιομήχανος και μετέπειτα Δήμαρχος Πειραιά, Μιχάλης Μανούσκος, προσέθεσε δίπλα από τον Ολυμπιακό τις λέξεις Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και έτσι ο πλήρης τίτλος έγινε Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ).

Ως το έμβλημα της ομάδας ομάδας επελέγη το κεφάλι ενός δαφνοστεφανωμένου εφήβου. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος ήταν έμπνευση του πρώτου αντιπροέδρου της ομάδας, Νότη Καμπέρου. Συμβολίζει την ευγενή άμιλλα και το αθλητικό ιδεώδες.

Τα χρώματά του ήταν εξαρχής το κόκκινο και το άσπρο, κατόπιν προτάσεως του Γιάννη Ανδριανόπουλου, θαυμαστή της ερυθρόλευκης Άρσεναλ, από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο. Το πρώτο Δ.Σ. του Ολυμπιακού απάρτιζαν οι: Μιχάλης Μανούσκος (πρόεδρος), Νότης Καμπέρος (αντιπρόεδρος), Τριαντάφυλλος Κρέμος (αντιπρόεδρος), Σταύρος Μαραγκουδάκης (γεν. γραμματέας), Θανάσης Κόκκινος (ταμίας), Παναγιώτης Λαγουρατζής (έφορος), Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης και Ε. Κασιμάτης.

Το ερυθρόλευκο χρώμα ήταν επιλογή του Γιάννη Ανδριανόπουλου, που σχεδίασε και την πρώτη φανέλα. Σύμφωνα με το καταστατικό της ομάδας, το κόκκινο συμβολίζει το πάθος, ενώ το λευκό την αγνότητα ενώ το δε έμβλημα του Ολυμπιακού, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, παραπέμπει και στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Πρώτη έδρα του Ολυμπιακού αποτέλεσε το Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο ήταν γήπεδο με καρβουνόσκονη, ενώ στην αρχή δεν είχε τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει τους πολυάριθμους φιλάθλους που το πήγαιναν εκεί.

Ο Ολυμπιακός ταυτίστηκε στην αρχή της δημιουργίας του με πέντε αδέρφια. Τα αδέρφια Ανδριανόπουλου. Και οι πέντε έγραψαν ιστορία! Ο καθένας με τον τρόπο του. Πέντε αδέρφια που ήταν συμπαίκτες σε μία ομάδα και όλοι τους έπαιζαν στην επίθεση. Πρόκειται για μία οικογένεια με τεράστια προσφορά στον Ολυμπιακό. Όσο για τους άλλους πρωτοπόρους; Ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας της ομάδας και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος και Κώστας Τερεζάκης.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε απώλειες για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα και τους πιο πολλούς τίτλους θρήνησε τον χαμό αρκετών παικτών της, που πλήρωσαν το τίμημα του πολέμου. Ανάμεσά τους ήταν ο Γόδας, που ζήτησε εκτελεστεί με την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά και ο Αναματερός. Το 1946 - 1947 ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις επιτυχίες, αφού κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αυτό ήταν το πρώτο νταμπλ της ιστορίας του.

Πρόκειται για μία χρονική περίοδο πλήρους ερυθρόλευκης κυριαρχίας σε επίπεδο τίτλων. Σε αυτήν ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδος σε 9 (!) από τις 12 διοργανώσεις (1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και Κυπελλούχος σε 8 από τις 13 διοργανώσεις (1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959). Επίσης κατέκτησε 6 φορές το νταμπλ (1947, 1951, 1954 και τρεις συνεχόμενες το 1956-1959). Πρόκειται για επιτεύγματα που έμειναν στην ιστορία.

Την περίοδο 1960-1961 ο Ολυμπιακός θα πετύχει τη νίκη απέναντι στην Σάντος του Πελέ στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαϊδης». Επικράτησε με σκορ 2-1 των Βραζιλιάνων με γκολ των Ποσειδώνα και Σουρούνη με τον σύλλογο από την χώρα του καφέ να έχει μία αποβολή στο ματς. Η νίκη αυτή πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις λόγω της δυναμικής των Βραζιλιάνων και της πολύ μεγάλης αξίας του Πελέ που εγκλωβίστηκε από το μαν του μαν των Στεφανάκου και (κυρίως) του Πολυχρονίου.

Έγινε σύνθημα στα χείλη του κόσμου και ακόμα και τραγούδι. Το άκρως δυσάρεστο για τον Ολυμπιακό ήταν πως ένας φίλαθλός του, ο Νίκος Καλούδης δεν άντεξε. Η καρδιά του τον... πρόδωσε κατά την διάρκεια του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Υπέστη καρδιακή προσβολή, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο γήπεδο της Λεωφόρου.

Στην συνέχεια ήρθαν για τον Ολυμπιακό τα χρόνια του Μάρτον Μπούκοβι, του σπουδαίου Ούγγρου προπονητή της διετίας 1965-67. Του ανθρώπου με τα μεγάλα ρεκόρ, όπως οι 11 νίκες που είχε κάνει σε ισάριθμους αγώνες στο ξεκίνημα της σεζόν 1966-67.

Ο Ολυμπιακός έχοντας στο δυναμικό του παίκτες, όπως οι Γιώργος Σιδέρης, Νίκος Γιούτσος, Βασίλης Μποτίνος και Αριστείδης Παπάζογλου, νικούσε τους αντιπάλους του με μεγάλα σκορ παίρνοντας το πρωτάθλημα και τις δύο χρονιές. Μάλιστα το 1966-67 κατέκτησε και το Κύπελλο νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με 1-0.

Η περίοδος του προέδρου Νίκου Γουλανδρή ικανοποίησε για τα καλά τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Δημιουργήθηκαν σπουδαία ρεκόρ την τριετία 1972-75 σε νίκες, σκορ και τέρματα, τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα μπήκαν στην τροπαιοθήκη του συλλόγου ενώ στην Ευρώπη οι Πειραιώτες κατάφεραν να αποκλείσουν την Σέλτικ και την Κάλιαρι.

Η σεζόν 1973-74 μνημονεύεται - ακόμα και σήμερα - για το επιθετικό κρεσέντο του Ολυμπιακού. Κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο έχοντας σκοράρει 102 γκολ ενώ δέχτηκε μόνο 14! Όσον αφορά στην Ευρώπη βρήκε απέναντί του την Σέλτικ και την Άντερλεχτ έχοντας απολογισμό 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα. Τα επόμενα χρόνια έμελλε να φέρουν και άλλους τίτλους στο Λιμάνι.

Πιο συγκεκριμένα τα πρωταθλήματα των ετών 1980, 1981, 1982 και 1983 πήγαν και αυτά στην ομάδα του Ολυμπιακού. Αυτό που όμως κλόνισε για τα καλά τον Ολυμπιακό και αποτέλεσε μία ημέρα θρήνου και μνήμης ήταν η τραγωδία της Θύρας 7 στις 8/2/1981 που έγινε στο πλαίσιο του αγώνα της 20ής αγωνιστικής με αντίπαλο την ΑΕΚ. Έκτοτε είναι μία ημέρα πόνου, απώλειες, θλίψης αλλά και μνήμης όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Εξάλλου εκείνη την ημέρα χάθηκε και ένας φίλαθλος της ΑΕΚ.

Πολλοί τραυματίες και είκοσι ένας νεκροί. Άνθρωποι που δεν θα ξεχαστούν ποτέ και είναι πάντα στο Καραϊσκάκη «στεκούμενοι» στα 21 μαύρα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο νέο στάδιο. Οι 21 αδικοχαμένες ψυχές ήταν οι: Παναγιώτης Τουμανίδης, 14, Κώστας Σκλαβούνης, 16, Ηλίας Παναγούλης, 17, Γεράσιμος Αμίτσης, 18 - οπαδός της ΑΕΚ, Γιάννης Κανελλόπουλος, 18, Σπύρος Λεωνιδάκης, 18, Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19, Νίκος Φίλος, 19, Γιάννης Διαλυνάς, 20, Βασίλης Μάχας, 20, Ευστράτιος Πούπος, 20, Μιχάλης Κωστόπουλος, 21, Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23, Σπύρος Ανδριώτης, 24, Κώστας Καρανικόλας, 26, Μιχάλης Μάρκου, 27, Κώστας Μπίλας, 28, Αναστάσιος Πιτσόλης, 30, Αντώνης Κουρουπάκης, 34, Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 και Δημήτριος Αδαμόπουλος, 40.

Η ιαχή «Αθάνατοι» και το σύνθημα «Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε»! θα ακούγονται πάντα στο φαληρικό γήπεδο. Και θα υπάρχει πάντα αυτή η εικόνα των παιδιών που έφυγαν τόσο πρόωρα και τόσο άδικα...

Το 1993 την προεδρία της ομάδας ανέλαβε ο Σωκράτης Κόκκαλης, με στόχο να καταστήσει ξανά τον Ολυμπιακό κυρίαρχο και τα κατάφερε. Στην εποχή του οι Πειραιώτες θα κατακτήσουν ουκ ολίγα πρωταθλήματα και Κύπελλα, θα κάνουν ευρωπαϊκές πορείες και θα φέρουν στο Λιμάνι παιχταράδες, όπως οι Ζιοβάνι και Ριβάλντο. Το 2010 η προεδρική σκυτάλη πέρασε από τον Σωκράτη Κόκκαλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Και η ιστορία των ερυθρολεύκων συνεχίζεται...

Στον Ολυμπιακό την σύγχρονη εποχή του πέρασαν προπονητές που έβαλαν την σφραγίδα τους για τα καλά στην ομάδα. Ο Μπάγεβιτς, ο Λεμονής και φυσικά ο Βαλβέρδε, με τον Ισπανό να θεωρείται ίσως ο κορυφαίος ξένος τεχνικός των τελευταίων ετών στην ομάδα. Ακόμα και ο Μίτσελ με τη νίκη επί της Γιουνάιτεντ... Ο Μάρκο Σίλβα όμως αν και είναι στην ομάδα λίγους μήνες πρόλαβε να τα κάνει όλα!

Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Ελλάδα. Είναι η πιο πετυχημένη ομάδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας κερδίσει 43 πρωταθλήματα Ελλάδας, 27 Κύπελλα, 4 Σούπερ Καπ και 1 Βαλκανικό Κύπελλο. Χαρακτηριστικό είναι πως όλες οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες έχουν αθροιστικά 37 πρωταθλήματα, ενώ ο Ολυμπιακός είναι και μια από τις τέσσερις ομάδες που δεν έχουν υποβιβαστεί ποτέ από την Α' Εθνική. Παράλληλα έχει και 17 νταμπλ. Πιο κάτω μπορείτε να δείτε τους τίτλους του αλλά και σχετικά βίντεο.

Πρωταθλήματα Ελλάδας (43): 1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 και 2016.

Κύπελλα Ελλάδας (27): 1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013 και 2015 (σ.σ. το Κύπελλο του 2016 έχει διακοπεί πριν ολοκληρωθεί η ημιτελική φάση).

Νταμπλ (17): 1947, 1951, 1954, 1957, 1958, 1959, 1973, 1975, 1981, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013 και 2015.

Σούπερ Καπ (4): 1980, 1987, 1992 και 2007.

Βαλκανικό Κύπελλο (1): 1963.