Αφού η... κακιά η μοίρα μάς ήθελε στην Ελλάδα και όχι στην Ιταλία, χάσαμε την ευκαιρία να ζήσουμε από πρώτο χέρι την μαγεία των 80's με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να φέρνει τα πάνω-κάτω στο calcio. Αν ήμασταν εκεί θα καταλαβαίναμε ακόμη καλύτερα τι δουλειά έχουν κάνει ως τώρα οι Αντρέα Ανιέλι και Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις σε Γιουβέντους και Νάπολι αλλά μπορεί να μην εκτιμούσαμε όσο θα έπρεπε το χαλαρό ύφος των Μασιμιλιάνο Αλέγκρι και Μαουρίτσιο Σάρι. Τα τελευταία αγωνιστικά νέα και το κλίμα που επικρατεί, πάντως, μπορούμε να τα μάθουμε και από την Ελλάδα, όπως μπορούμε -για να κλείσουμε- να βρούμε και τρεις λόγους για να νικήσουν οι Μπιανκονέρι και άλλους τόσους για να το κάνουν οι Παρτενοπέι.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ... επειδή ξέρει πώς να παίρνει τέτοια ματς. Οι Μπιανκονέρι είναι, ούτως ή άλλως, πιο συνηθισμένοι από τους αντιπάλους τους σε αγώνες κορυφής και την τελευταία τετραετία χρησιμοποιούν αυτά τα ματς για να δίνουν μαθήματα. Οσοι επιχείρησαν να αμφισβητήσουν την υπεροχή της Γιούβε σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, προσγειώθηκαν με τρόπο που δεν τους άρεσε. Για τους Τορινέζους η αναμέτρηση του Σαββάτου είναι ακριβώς αυτό που θέλουν για να πάρουν το πάνω χέρι, τόσο βαθμολογικά όσο και ψυχολογικά. Δεν θα τους δώσει τον τίτλο το ενδεχόμενο +1 αλλά με τους πάντες στην Ιταλία να έχουν μετατρέψει αυτό το ματς ως το 90λεπτο που θα δούμε ποιος είναι ο καλύτερος, θα κόψουν πολλή από την φόρα των Ναπολιτάνων.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΝΑΠΟΛΙ... επειδή φέτος έχει χαρακτήρα και το δείχνει κάθε φορά που χρειάζεται. Αν δεν είχε, θα είχε καταρρεύσει μετά την ήττα στην Μπολόνια και την ισοπαλία με την Ρόμα. Οχι μόνο δεν την πήρε η κατηφόρα, όμως, αλλά ανέβηκε ξανά στην κορυφή και έχει παραμείνει εκεί, απέχοντας ένα 90λεπτο από το να πάρει τον τίτλο του φαβορί για το scudetto. Αν δεν είχε χαρακτήρα, δεν θα έκανε τόσο εύκολα και γρήγορα ανατροπές σε ματς που άλλες χρονιές θα της στράβωναν. Οπως, για παράδειγμα, αυτά με τις Σασουόλο και Εμπολι στο San Paolo. Και στις δύο περιπτώσεις οι Παρτενοπέι βρέθηκαν πίσω στο σκορ αλλά ανέτρεψαν από ημίχρονο την κατάσταση. Αν δεν είχε χαρακτήρα, στην τελική, δεν θα έκανε αυτό το 8x8, δηλαδή το καλύτερο σερί της ιστορίας της στη Serie A.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ... επειδή έχει περισσότερες λύσεις από οποιαδήποτε ιταλική ομάδα. Η καταμέτρηση από την αρχή της σεζόν δείχνει ότι οι Μπιανκονέρι έχουν υποστεί ως τώρα... 42 τραυματισμούς! Ο αριθμός είναι τέτοιος ώστε να αρκεί για να τινάξει στον αέρα την σεζόν μιας ομάδας, εκτός κι αν αυτή η ομάδα έχει το αντίδοτο. Και το αντίδοτο είναι ο δυνατός πάγκος, όχι αριθμητικά αλλά σε αξία. Ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι έχει την άνεση να αφήσει στον πάγκο για το σαββατιάτικο ματς, αν θέλει, τους Αλεξ Σάντρο και Κουαδράδο ή τον Τζάτζα ενώ αν ήταν υγιής ο Μάντζουκιτς θα ήταν παγκίτης και αυτός ή ο Μοράτα. Ποδοσφαιριστές, δηλαδή, οι οποίοι μάλλον θα ήταν βασικοί σε οποιαδήποτε ομάδα της Serie A. Απουσίες υπάρχουν και τώρα (Μάντζουκιτς, Κεντίρα, Κιελίνι, Ασαμόα, Κάσερες) αλλά στο Τορίνο δεν πανικοβάλλονται.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΝΑΠΟΛΙ... επειδή είναι λιγότερο καταπονημένη πνευματικά, άρα κατ' επέκταση και σωματικά. Αυτό δεν αφορά μόνο στον αριθμό των τραυματισμών, ο οποίος για τους Παρτενοπέι είναι απίστευτα μικρός (4) αλλά κυρίως στο γεγονός ότι η ομάδα του Μαουρίτσιο Σάρι έχει καταφέρει να παραμείνει στην κορυφή από την στιγμή που πάτησε εκεί (για δεύτερη φορά) στις αρχές του 2016. Η Νάπολι μπορεί να έχει μικρότερο σερί νικών από τη Γιουβέντους (8-14) αλλά τις περισσότερες από αυτές τις νίκες τις έκανε ως πρώτη και αυτό μπορεί να κάνει τη διαφορά. Οταν είσαι πρώτος και νικάς, λένε, δεν αισθάνεσαι την κούραση γιατί κυριαρχεί άλλο συναίσθημα. Οταν είσαι πολύ πίσω και ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις ένα πολύ μεγάλο σερί για να επιστρέψεις, πνευματικά κουράζεσαι περισσότερο.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ... επειδή ο Πάουλο Ντιμπάλα έχει καταφέρει πιο γρήγορα από ό,τι περίμενε και ο ίδιος να κάνει τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο. Οταν άρχιζε η σεζόν, όπως είπε σε μια συνέντευξη του, είχε ως στόχο να βάλει 15 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Θα ήταν μια χαρά αρχή στην καριέρα του ως Μπιανκονέρο. Πριν καν βγει ο Φεβρουάριος, όμως, ο Αργεντίνος έχει ήδη φτάσει στα 16 και θέλει να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό, ο οποίος είναι καλύτερος από αυτόν των Κάρλος Τέβες και... Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο! Πέραν αυτού, ο Ντιμπάλα έχει βάλει ως τώρα γκολ σε όλες τις ομάδες που... έπρεπε να βάλει: Μίλαν, Ρόμα, Ιντερ (κύπελλο), Φιορεντίνα, Λάτσιο, Τορίνο (κύπελλο). Από την λίστα λείπει μία...

ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Η ΝΑΠΟΛΙ... επειδή ο Γκονσάλο Ιγουαΐν παίρνει την εκδίκηση του απο όλους. Ο Αργεντίνος θεωρήθηκε από όλο τον πλανήτη ο ορισμός του loser λόγω των χαμένων ευκαιριών στον τελικό του Μουντιάλ, των χαμένων ευκαιριών και πέναλτι στον τελικό του Copa America, του χαμένου πέναλτι που άφησε τη Νάπολι εκτός Champions League. Κάτι μήνες μετά, ο Ιγουαΐν κάνει παρανοϊκά πράγματα με 24 γκολ σε 24 ματς της Serie A και αν συνεχίσει έτσι θα πάρει εύκολα το «Χρυσό Παπούτσι». Αν πάρει αυτό, λογικά θα έχει γράψει και ιστορία δίνοντας στη Νάπολι το τρίτο πρωτάθλημα της ιστορίας της. Και για να το δώσει αυτό το πρωτάθλημα, είναι αποφασισμένος να δείξει και κόντρα στη Γιουβέντους ότι είναι σε... ανεξέλεγκτη κατάσταση.

Και αφού αναλύσαμε ό,τι ήταν να αναλύσουμε, λίγο πριν πάμε στην... κάλπη, δύο (τελευταία) πραγματάκια.

Πρώτον, η Νάπολι έχει την καλύτερη επίθεση (53) και ακολουθεί η Γιουβέντους (45), με τους Μπιανκονέρι να έχουν την καλύτερη άμυνα (15) και αμέσως μετά είναι οι Παρτενοπέι (19). Η ιστορία δείχνει ότι ο τίτλος κατέληξε 24 φορές στην ομάδα που έβαλε τα περισσότερα γκολ και 23 σε αυτή που δέχθηκε τα λιγότερα. Ισορροπία παντού δηλαδή...

Δεύτερον, προσοχή σε Μαρκίζιο και Ινσίνιε. Γιουβεντίνος από μικρός και γεννηθείς στο Τορίνο ο ένας, Ναπολιτάνος από μικρός και γεννηθείς στη Νάπολη ο άλλος...