Ο Παναθηναϊκός αναμένεται σύντομα να επισημοποιήσει την απόκτηση του Βραζιλιάνου χαφ, Λούκας Εβαντζελίστα που έπαιζε υπό τις οδηγίες του Στραματσόνι στην Ουντινέζε, ενώ εντοπίστηκε και θ' αποκτηθεί και ο νεαρός φορ, επίσης από τη Βραζιλία, Γιούρι Μαμούτε.

Στο «τριφύλλι» υπάρχει ... μεγάλη ιστορία με τους Βραζιλιάνους, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν απέδωσαν όσα θα περίμενε ο σύλλογος από αυτούς, σε πλήρη αντίθεση με τους Αργεντίνους που έλαμψαν ο καθένας στην εποχή του.

Το gazzetta.gr θυμήθηκε και παρουσιάζει τους Λατίνους που αγωνίστηκαν με το τριφύλλι στο στήθος...

Αρακέν Ντεμέλο: Ο πρώτος Λατίνος που απέκτησε ποτέ ο Παναθηναϊκός! Το 1972, με τη συμβολή μάλιστα του Παύλου Γιαννακόπουλου για την ολοκλήρωση της μεταγραφής, πέτυχε 19 γκολ σε 37 συμμετοχές, «κέρδισε» τον κόσμο με τις εμφανίσεις του και ήταν από τους αγαπημένους της εξέδρας στα δύο χρόνια που φόρεσε την «πράσινη» φανέλα. Δυστυχώς, έβαλε μόνος του τέλος στη ζωή του...

Όσκαρ Αλβάρες: Μετακόμισε στην πατρίδα μας το 1972, αλλά πρώτα φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα κι έπειτα του Παναθηναϊκού. Πάθος, περίτεχνες ενέργειες και 57 γκολ ξεσήκωναν το πλήθος μέχρι το 1980, όταν και αποχώρησε από τον σύλλογο.

Χουάν Ραμόν Ρότσα: Η σχέση του με τον Παναθηναϊκό δεν συγκρίνεται εύκολα... Συναίσθημα, επαγγελματισμός, πιστός στην ομάδα, παρών όταν του ζητείται... Τον Δεκέμβριο του 1979 ήρθε στην Αθήνα από το Μπουένος Άιρες, έγινε μέχρι και ... Μπουμπλής λόγω ελληνικής καταγωγής, όμως «πολεμήθηκε» από τον Ολυμπιακό που κατήγγειλε παράνομη συμμετοχή του σε ματς με τον Πανιώνιο τρεις μέρες μετά την απόκτησή του και ακυρώθηκε το δελτίο του. Οι «πράσινοι» αντέδρασαν, ο κόσμος ξεσηκώθηκε και η δικαίωση ήρθε αρκετά χρόνια αργότερα. Αριστεροπόδαρος βιρτουόζος μέσος, τότε, στα 21 του φόρεσε για πρώτη φορά την πράσινη φανέλα, ακολούθησαν τίτλοι και επιτυχίες, ενώ υπήρξε και προπονητής. Πλέον, είναι σκάουτερ Λατινικής Αμερικής...

Μάουρο Σίλβα: Ενθουσιώδης και ταχύτατος, ο τότε 20χρονος Μάουρο Σίλβα μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό το 1998. Ουδείς θα ξεχάσει το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Άρσεναλ σε ήττα με σκορ 2-1 στο παλιό «Γουέμπλεϊ», τη σεζόν 1998-1999.

Χουάν Ραμόν Βερόν: Ο πατέρας του μεγάλου, Χουάν Σεμπαστιάν Βερόν είχε φτάσει στον Παναθηναϊκό το 1972. Θεωρείτο, τότε, από τους μεγαλύτερους επιθετικούς που ανέδειξε η Αργεντινή. Έφτασε στα 22 γκολ σε 57 συμμετοχές στον ενάμιση ουσιαστικά χρόνο που αγωνίστηκε (από τα περίπου 2,5 χρόνια της θητείας του).

Χουάν Χοσέ Μπορέλι: Κύριος και ακόμα δεμένος (συναισθηματικά βέβαια) με τον Παναθηναϊκό. Ο Αργεντινός, τον οποίο υποδέχθηκε ο κόσμος του Παναθηναϊκού ως ... Μεσσία, πίσω στο 1991, δικαιολόγησε στο έπακρο τα χρήματα που διέθεσε το «τριφύλλι» και ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, το 1996.

Ζούλιο Σέζαρ: Αποκτήθηκε τον Ιανουάριο του 1999, όμως, ουδείς μπορούσε ακόμα και να ... φανταστεί αυτό που θ' ακολουθούσε και την κάκιστη θητεία του στους «πράσινους». Μόλις τέσσερις συμμετοχής, μάζεψε κάποια... τελευταία ένσημα και έφυγε.

Πέρσι Ολιβάρες: Στον ΠΑΟΚ από το 1997 τρέλανε τον Άγγελο Αναστασιάδη κι έφυγε... δίχως να το καταλάβει κανείς από μια προπόνηση, δίχως να γυρίσει πίσω! Το καλοκαίρι του 1999 ο Παναθηναϊκός αγοράζει τον Περουβιανό από τον «δικέφαλο του βορρά»... Σκοράρει σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και ... εκρύγνειται με τους συμπαίκτες του να προσπαθούν να τον σταματήσουν προτού βγάλει τη φανέλα, όμως έναν χρόνο μετά κάνει πέναλτι ξανά σε ματς «αιωνίων» σηκώνοντας ψηλά το χέρι, επειδή όπως είπε... τον στράβωνε ο ήλιος! Αυτές οι δύο στιγμές θα μείνουν αλησμόνητες...

Φερνάντο Γκαλέτο: Ήταν ο αμέσως επόμενος Αργεντινός που πήρε η ομάδα μετά από τον Μπορέλι. Φαντεζί παίκτης δεν ήταν ποτέ, όμως πάντοτε ήταν σοβαρός και πιστός στα καθήκοντά του όποτε αγωνιζόταν, με αποτέλεσμα να τον εκτιμήσει πολύ και ο κόσμος. Είχε σκοράρει σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, το οποίο είχε εντυπωσιακή κατάληξη με το τελικό 2-2 στο ΟΑΚΑ, το 2000.

Άντερσον: Από τις μεγαλύτερες... γκέλες, τον Δεκέμβριο του 2004. Από τη Χαλκηδόνα μεταπήδησε στον Παναθηναϊκό για την ενίσχυση της μεσαίας γραμμής, όμως αντιμετώπιζε χρόνιο πρόβλημα, δεν κατάφερε να παίξει παρά μόνο κάτι λεπτά σε ένα ματς με την ΑΕΚ και αυτό ήταν όλο...

Έκι Γκονζάλες: Σίγουρα ήταν ο αγαπημένος της πράσινης εξέδρας. Ήταν κίνηση - ματ τον Ιανουάριο του 2004, αυξάνοντας τη δυναμική της ομάδας για να φτάσει στην κατάκτηση του νταμπλ εκείνη τη σεζόν. Πέτυχε εκπληκτικά γκολ απέναντι σε Ρόζενμποργκ και Άρσεναλ στο Τσάμπιονς Λιγκ. «Μισούσε» τον Ολυμπιακό στο πλαίσιο της «αιώνιας» έχθρας. Αργεντινός «μάγος» στην ποδοσφαιρική του καριέρα. Το 2014 έσκασε... φιρμάνι από τη FIFA στον Παναθηναϊκό και έπρεπε να πληρώσει η ομάδα 1.200.000 στον Έκι, με τον ίδιο να μην κάνει πίσω, αλλά να τα βρίσκει τελικά με την ΠΑΕ και από το καλοκαίρι του 2015 εκτελεί κι εκείνος χρέη σκάουτερ...

Φλάβιο Κονσεϊσάο: Τεράστιο όνομα, όμως δεν κατάφερε ν' αποδώσει τα αναμενόμενα... Το καλοκαίρι του 2005, έπειτα από την αποχώρηση του Άγγλου Μπασίνα ο Βραζιλιάνος άσος θεωρήθηκε ο αντικαταστάτης του, όμως έμεινε μόλις έξι μήνες, απογοητεύοντας την ομάδα και τους οπαδούς της που τον είχαν – αρχικά – σαν Θεό...

​

Ρικάρντο Μπόβιο: Δανεικός από τη Μάλαγα το καλοκαίρι του 2006 έφτασε στον Παναθηναϊκό ο Ρικάρντο Μπόβιο ντε Σόουζα. Έπαιζε σαν... σκυλί του πολέμου, δούλεψε καλά με τους Τζιόλη και Μπίσκαν κοντά του, πέτυχε ένα γκολ (τι γκολ όμως...) αλλά δεν είχε συνέπεια στις καλές εμφανίσεις. Μεγάλη συμβολή είχε στο «διπλό» επί του Ολυμπιακού το 2007.

Σεμπάστιαν Αριέλ Ρομέρο: Ήρθε με περγαμηνές στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό από τη Ράσινγκ Κλουμπ το 2006, όμως σε ένα πολύ γενικό πλαίσιο ήταν από τους πιο αδιάφορους Λατίνους που έπαιξαν ποτέ για τον σύλλογο. Μόλις πέντε γκολ πέτυχε ο «Τσιρόλα» και έφυγε έπειτα από δύο χρόνια.

Μαρσέλο Μάτος: Τίμιος, «εργάτης» στο γήπεδο, εξαιρετικά αξιόπιστο χαφ αποδείχθηκε ο Μαρσέλο Μάτος, που ήταν... ό,τι καλύτερο είχε να παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός το 2007. Έμεινε για δύο χρόνια στην ομάδα κάνοντας ό,τι περνούσε από το χέρι του για να παρουσιάζει την ομάδα δυνατή και αποχώρησε...

Σίλβα Κλέιτον: Είχε τεχνική, είχε καλές στιγμές με την πράσινη φανέλα, αλλά η σταθερότητα που θα τον ανέβαζε επίπεδο, έλειπε από τον Κλέιτον που φόρεσε τα πράσινα το 2008 και έμεινε στην ομάδα για δύο χρόνια. Ιδιαίτερα... δραστήριος στη νυχτερινή ζωή.

Ροντρίγκο Σόουζα: Φάνταζε λύση για την επιθετική γραμμή του «τριφυλλιού» το 2008, έχοντας αναδειχθεί δύο χρόνια νωρίτερα πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Βραζιλίας με τη φανέλα της Φλαμένγκο. Δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα και ενδεχομένως να κερδίζει... επάξια τον τίτλο του μεγαλύτερου «παλτού». Δεν ήξερε καν που έπαιζε, αντάλλαξε φανέλα με τον Κουτσιανικούλη μπροστά στα μάτια εξαγριωμένων οπαδών έπειτα από εντός έδρας ήττα από τον Εργοτέλη, σε ακόμα ένα από τα παιχνίδια που ήταν κακός.

Ζιλμπέρτο Σίλβα: Και... μπαμ και μπουμ! Τεράστια μεταγραφή επί πολυμετοχικότητας στον Παναθηναϊκό. Το αόρατο τείχος, όπως τον είχαν χαρακτηρίσει, μέλος της Άρσεναλ που πήρε αήττητη την Πρέμιερ Λιγκ το 2004, έφτασε στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2008 έναντι 1.500.000 ευρώ, από τη στιγμή που οι «κανονιέρηδες» πλέον δεν τον υπολόγιζαν. Σοβαρός, έβγαζε στο γήπεδο όλη την ποιότητά του, σημαντικό στέλεχος του νταμπλ το 2010.

​

Γκάμπριελ: Δεξιός μπακ που αποκτήθηκε... για το δεξί άκρο της άμυνας φυσικά, αλλά εκείνος έπαιξε πολύ περισσότερο στη μεσαία γραμμή. Βραζιλιάνος με τεχνική κατάρτιση, με επιθετική διάθεση σε κάθε παιχνίδι, όμως δεν ήταν όσο προσεκτικός θα έπρεπε και θα τον ήθελε ο Παναθηναϊκός στα ανασταλτικά του καθήκοντα.

Ντέιβιντ Μπραζ: Το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός κλήθηκε πρόσφατα να καταβάλει το ποσό των 680.000 ευρώ στην Παλμέιρας για τη μεταγραφή του Βραζιλιάνου, το 2009, λέει πολλά για την παταγώδη αποτυχία... Μόλις τρία παιχνίδια έπαιξε ο νεαρός άσος που τότε επιλεγεί ως σπουδαίο ταλέντο αλλά η ομάδα είχε μηδενικό όφελος...

Σεμπάστιαν Λέτο: El goleador... Ο Αργεντινός αστέρας δέθηκε με τον Παναθηναϊκό, πρόσφερε τα μέγιστα. Έχοντας αποτύχει να συνεργαστεί με τον Ερνέστο Βαλβέρδε στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2008-2009 και φεύγοντας από τους «ερυθρόλευκους», η Λίβερπουλ τον παραχώρησε με κανονική μεταγραφή στους «πράσινους» όπου έκανε... παπάδες μέχρι το 2012.

Μπρούνο Φορναρόλι: Ήταν τέτοια η μηδαμινή προσφορά του στον Παναθηναϊκό που όταν αποχώρησε έπειτα από έναν χρόνο (2012-2013) χαρακτηρίστηκε... απαλλαγή από βραχνά για την ομάδα. Αργότερα μίλησε για την εκρηκτική κατάσταση στην Ελλάδα και άγριες καταστάσεις που υποστηρίζει ότι έζησε από οπαδούς της ομάδας. Μόλις δύο γκολ πέτυχε με την πράσινη φανέλα.

Χοσέ Μανουέλ Βελάσκες: Ακόμα μια επιλογή του 2012 που δεν απέφερε καρπούς... Ο 22χρονος, τότε, αμυντικός από τη Βενεζουέλα είχε συμφωνήσει για τρία χρόνια με το «τριφύλλι», όμως αποχώρησε έπειτα από έναν χρόνο και κάτι λίγους μήνες, όντας «κομμένος», ενώ έγινε προσπάθεια από την ομάδα ώστε να μην εκδικαστεί η προσφυγή του για τις οφειλές και επήλθε συμβιβασμός.

Λουτσιάνο Φιγκερόα: Λατρεύτηκε από τη Θύρα 13, άσχετα αν δεν... σκόραρε κατά ριπάς ή δεν έπαιζε όσο τον είχε ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Με έντονο ταπεραμέντο και γκολ κόντρα στον Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», ο Λουτσιάνο Φιγκερόα απήλαυσε τη θητεία του στα πράσινα και συμπληρώνοντας περίπου έναν χρόνο παρουσίας (Φεβρουάριος - Δεκέμβριος 2013) έφυγε για τη Μαλαισία με απίστευτα χρήματα. Πρόσφατα αποσύρθηκε σε ηλικία 34 ετών...

Επιγραμματικά αναφέρουμε και τους Αρτέμιο Γκραμάχο (Αργεντινή/2 χρόνια), Σεβεριάνο Ιράλα (Ουρουγουάη/1 χρόνο), Ραούλ Βάλιαν (Αργεντινή/1 χρόνο, αγωνίστηκε ως Έλληνας), Αντόνιο Γκόμες Μπενίτες (Αργεντινή/1 χρόνο), Χουάν Όρε (Αργεντινή/1 χρόνο), Ραούλ Αλφάρο-Μπιστάκη (Αργεντινή/1 χρόνο), Λουίς Αντρεούτσι (Αργεντινή/1 χρόνο) και Ρομπέρτο Αγουρεόπολις ή Αργυρόπουλο (Αργεντινή/2 χρόνια).