Αν και μόλις 23 ετών, ο Σαμουέλε Λόνγκο ήδη μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολυγυρισμένος, καθώς έχει αγωνιστεί ούτε λίγο, ούτε πολύ σε 9 ομάδες. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Τρεβίζο και από το 2009 που η Ίντερ τον απέκτησε, παραχωρείται συνέχεια δανεικός, προσπαθώντας να σταθεί γερά στα πόδια του και να βρει μία ομάδα στην οποία θα δείξει τις ικανότητες που διαθέτει.

Μέχρι στιγμής δεν τα κατάφερε σε καμία από τις Πιατσέντζα, Τζένοα, Εσπανιόλ, Βερόνα, Ράγιο Βαγιεκάνο, Κάλιαρι και Φροσινόνε στις οποίες αγωνίστηκε μέχρι σήμερα. Ο μοναδικός που μπορεί να υπερηφανεύεται οτι εκμεταλλεύτηκε τον 23χρονο επιθετικό, έστω και σε επίπεδο ομάδας U-21 είναι ο Αντρέα Στραματσόνι.

Με τον νυν προπονητή του Παναθηναϊκού στον πάγκο της ομάδας Νέων της Ίντερ, ο Σαμουέλε Λόνγκο ήταν πρώτος σκόρερ των «νερατζούρι» στην κατάκτηση του Next Gen Series, πετυχαίνοντας 5 γκολ στην διοργάνωση. Τα 3 ήταν κόντρα στην Αϊντχόφεν, 1 στα ημιτελικά με την Μαρσέιγ και 1 στον τελικό με τον Άγιαξ, η κανονική διάρκεια του οποίου έληξε 1-1 και ο νικητής κρίθηκε στα πέναλτι, με τον Λόνγκο να ευστοχεί στο 4ο και πιο καθοριστικό (5-3).

Μάλιστα, στο τέλος της σεζόν 2011-12 όπου ο Αντρέα Στραματσόνι είχε πλέον προβιβαστεί ως προπονητής της πρώτης ομάδας, ο 20χρονος τότε επιθετικός οδήγησε την Ίντερ σε ακόμη έναν τίτλο. Στην τελική φάση του Campionato Primavera πέτυχε 4 γκολ σε τρεις αγώνες. Στα προημιτελικά μπορεί να μην βρήκε δίχτυα κόντρα στην Παλέρμο, καθώς η ομάδα του δεν τον χρειάστηκε, όμως στα ημιτελικά κόντρα στην Μίλαν έδωσε ρεσιτάλ.



Η κανονική διάρκεια του παιχνιδιού έληξε 2-2 με τον Λόνκο να ισοφαρίζει σε 1-1, όμως η παράταση είχε φαρδιά... πλατιά την υπογραφή του. Και αυτό γιατί στο 108' ισοφάρισε σε 3-3, ενώ στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων, χάρισε τη νίκη στην ομάδα του και μαζί την πρόκριση στον τελικό όπου η Ίντερ θα αντιμετώπιζε την Λάτσιο. Εκεί με το γκολ που πέτυχε στο 68ο λεπτό και με το οποίο έκανε το 1-3, ουσιαστικά σφράγισε τη νίκη των «Νερατζούρι» (σ.σ 2-3 τελικό) και την κατάκτηση του πρωταθλήματος.



Παρά την μαγική χρονιά που έκανε όμως και το γεγονός οτι του λογιζόταν ως παίκτης της πρώτης ομάδας (σ.σ είχε πάρει το νούμερο 81), ουδέποτε κατάφερε να καθιερωθεί στο ρόστερ. Στις 24 Μαΐου πέτυχε το πρώτο του γκολ κόντρα σε μία ομάδα επίλεκτων του πρωταθλήματος Ινδονησίας, ενώ στην τελευταία μέρα των μεταγραφών, το καλοκαίρι του 2012, η Ίντερ απέκτησε τα αποκλειστικά δικαιώματά του, που μέχρι τότε τα μοιραζόταν με την Τζένοα.

Σύμφωνα μάλιστα με κάποια δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν τότε, τα οποία όμως δεν έχουν επιβεβαιωθεί, στα χαρτιά η κίνηση αυτή της Ίντερ κόστισε 7 εκατομμύρια. Ουσιαστικά όμως από τα ταμεία της ομάδας βγήκαν 500.000, καθώς ο ξανθομάλλης αποτέλεσε μέρος του deal για την πώληση του Γιουράι Κούκα στην Τζένοα έναντι 6,5 εκατομμυρίων.

Από τον Αύγουστο του 2012 λοιπόν και μετά ξεκινάει ένα μεγάλο γαϊτανάκι δανεισμών του, στις Εσπανιόλ, Βερόνα, Ράγιο Βαγιεκάνο, Κάλιαρι και Φροσινόνε, χωρίς όμως να καταφέρει, σε καμία από αυτές, να δείξει το πλούσιο ταλέντο του. Ο Αντρέα Στραματσόνι όμως τον πιστεύει και θεωρεί πως υπό τις οδηγίες του μπορεί να ξαναδείξει το πλούσιο ταλέντο που διαθέτει...