Η ποδοσφαιρική ιστορία της Ρώμης σηκώνει πολλή συζήτηση και... πολλά άρθρα. Μία Αιώνια Πόλη, δύο ομάδες, δύο διαφορετικοί κόσμοι. Για τους Τζαλορόσι, για παράδειγμα, το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το πόσο γρήγορα ενθουσιάζονται και το πόσο γρήγορα μπορούν να απογοητευτούν. Για τους Λατσιάλι, από την άλλη, μετράει περισσότερο η παράδοση, η ιστορία. Αυτό έγινε σαφές σε όλο τον κόσμο στα καλά χρόνια των Irriducibili αλλά από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Η είσοδος του Κλαούντιο Λοτίτο στην Λάτσιο, το 2004, έφερε από την πρώτη στιγμή κόντρες με τους ultras και τα πράγματα δεν έφτιαξαν ποτέ. Αυτό προσπαθεί να πετύχει τώρα η διοίκηση, ανατρέχοντας στη δεκαετία του '80 για να ξυπνήσει το πάθος των τιφόζι για την ομάδα και να μετατρέψει όλο τον κόσμο της Λάτσιο σε μια οικογένεια. Με ποιον τρόπο; Με μια φανέλα. Οχι οποιαδήποτε όμως αλλά την «Maglia Bandiera», ή αλλιώς «La maglia del -9». Μια φανέλα που θα κάνει την επανεμφάνιση της από το βράδυ του Σαββάτου, στον αγώνα με τη Μίλαν στο «Ολίμπικο» για την 20η αγωνιστική της Serie A.

Bianco στο πάνω μέρος, Celeste στο κάτω και ανάμεσα ένας αετός για να χωρίζει, ή να ενώνει, τα δύο χρώματα. Η ιδέα ήταν του Τζιαν Καζόνι, προέδρου της Λάτσιο από το καλοκαίρι του 1981. Με την ομάδα στη Serie B ως συνέπεια του σκανδάλου Totonero, τα προβλήματα ήταν μεγάλα σε όλους τους τομείς αλλά την σεζόν 1982-83 κάτι αλλάζει. Οι Λατσιάλι δείχνουν ικανοί να πάρουν την άνοδο για την Serie A μετά από τρία χρόνια και ο Καζόνι έχει την έμπνευση για μια φανέλα με τον αετό. Σκέφτεται τα πάντα, ουσιαστικά καθορίζει ο ίδιος το πώς θα είναι η εμφάνιση της ομάδας και τα αποτελέσματα τον δικαιώνουν.

Οι τιφόζι αγκαλιάζουν από την πρώτη στιγμή τη νέα προσπάθεια, οι Μπρούνο Τζιορντάνο, Λιονέλο Μανφρεντόνια και Βιντσέντζο Ντ' Αμίκο είναι οι ηγέτες της ομάδας και η άνοιξη του 1983 βρίσκει την Λάτσιο να πανηγυρίζει την επιστροφή στα σαλόνια. Με ένα «Ολίμπικο» κατάμεστο κάθε φορά, η φανέλα που έχει εμπνευστεί ο Καζόνι ονομάζεται από τους Λατσιάλι φανέλα-σημαία. Maglia-Bandiera...

Οι δυσκολίες, πάντως, δεν θα τελείωναν εκεί. Η σεζόν 1986-87 βρίσκει την Λάτσιο ξανά στη Serie B και μάλιστα με -9, με συνέπεια να είναι ορατό το ενδεχόμενο υποβιβασμού στη Serie C. Στην πιο δύσκολη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου, οι διοικούντες αποφασίζουν να επαναφέρουν την φανέλα του 1982-83. Ο αετός που χωρίζει-ενώνει τα δύο χρώματα εμφανίζεται ξανά, οι τιφόζι ενθουσιάζονται και η Λάτσιο καταφέρνει να αποφύγει την καταστροφή (υποβιβασμός στη Serie C) έχοντας και πάλι μια ενότητα πρωτοφανή. Μια ενότητα που θα εμφανιστεί μόνο μια φορά από τότε, στα χρόνια του Κρανιότι, αλλά τότε ήταν για καλό (scudetto, Coppa Italia, κύπελλο Κυπελούχων κλπ). Την σεζόν 1986-87, η Maglia Bandiera απέκτησε και δεύτερο όνομα: La Maglia del -9. Η φανέλα του -9.

Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, η Λάτσιο έζησε στιγμές δόξας και ευτυχίας από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ως τις αρχές του νέου αιώνα αλλά κάπου εκεί όλα χάλασαν... Ο Σέρτζιο Κρανιότι κατέρρευσε οικονομικά, ο Κλαούντιο Λοτίτο εμφανίστηκε για να σώσει τον σύλλογο από την χρεοκοπία αλλά η πολιτική του σε όλα τα θέματα έφερε τον εμφύλιο... Οι οργανωμένοι οπαδοί δεν ήταν ποτέ οι αγαπημένοι του, το γεγονός ότι έφτασε μέχρι και τα δικαστήρια με κάποιους από αυτούς έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα και το «Ολίμπικο» άρχισε σταδιακά να αδειάζει. Τα πράγματα κάθε χρόνο πήγαιναν και χειρότερα, για να φτάσουμε στην περσινή σεζόν και στον πάτο...

Στα μέσα της σεζόν, η Curva Nord αποφασίζει να κάνει αποχή από όλα τα εντός έδρας ματς ως το τέλος του πρωταθλήματος και πετυχαίνει να παρασύρει και τους υπόλοιπους. Οσοι πηγαίνουν στο γήπεδο σηκώνουν πλακάτ για την... απελυθέρωση της Λάτσιο και τα ζόρια ο Λοτίτο και οι συνεργάτες του τα βλέπουν πριν κάτι μήνες, το καλοκαίρι, όταν τα εισιτήρια διαρκείας δεν φεύγουν με τίποτα... Κάτι περισσότερο από 5.000 είχε δώσει η Λάτσιο ως τα τέλη Αυγούστου, με τον προπονητή Στέφανο Πιόλι να προετοιμάζεται για μια σεζόν που μόνο εύκολη δεν αναμενόταν.

Αυτό, πάντως, η ομάδα το άλλαξε. Μετά από ένα δύσκολο ξεκίνημα, οι Biancocelesti βρίσκουν ρυθμό και καταφέρνουν να διεκδικούν την 3η θέση, την έξοδο στο Champions League. Ο πρώτος γύρος έκλεισε με την εντός έδρας ήττα από τη Νάπολι, που σήμανε και την υποχώρηση στο -2 από το σεντόνι, αλλά ο Λοτίτο αποφάσισε να παίξει το τελευταίο του χαρτί για το δεύτερο γύρο, ελπίζοντας ότι θα έχει αποτέλεσμα. Χωρίς να έχει γνωστοποιήσει κάτι όλους αυτούς τους μήνες, από το καλοκαίρι ήταν σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με την οικογένεια Καζόνι για την χρησιμοποίηση της «φανέλας του -9». Η οικογένεια του τότε προέδρου, μαζί με την εταιρία Lazio Style, είχαν τα δικαιώματα και τελικά αποφάσισαν να ενδώσουν στην πίεση του Λοτίτο, δίνοντας το ΟΚ.

Από την στιγμή που πήρε την συγκατάθεση, ο Λοτίτο δούλεψε όσο πιο γρήγορα μπορούσε για να είναι όλα έτοιμα για τον δεύτερο γύρο και αυτό που ήθελε το πέτυχε. Το βράδυ του Σαββάτου, στο ματς με την Μίλαν, το «Ολίμπικο» θα δει μια Λάτσιο που θα παραπέμπει στα δύσκολα χρόνια των 80's. Πάνω από όλα, όμως, θα παραπέμπει στην ενότητα εκείνων των χρόνων προκειμένου η ομάδα να πετύχει στόχους που στην αρχή της σεζόν φαίνονταν αδύνατοι.

«Είναι ωραίο να σκέφτομαι ότι θα ξαναδώ αυτή τη φανέλα. Είναι ωραίο γιατί συνειδητοποιώ ξανά ότι μπορεί εκείνη η ομάδα να μην ήταν η καλύτερη Λάτσιο όλων των εποχών αλλά ήταν αυτή που αγαπήθηκε περισσότερο. Η Maglia Bandiera σήμαινε κουράγιο και υπερηφάνεια. Είναι η φανέλα που παραπέμπει σε μια εποχή γεμάτη θυσίες και πόνο, δουλειά και χαρές. Μια πολύ δύσκολη περίοδος για την Λάτσιο αλλά και μια περίοδος απόλυτης ενότητας. Μακάρι αυτή η φανέλα να κάνει το θαύμα της και τώρα, να ενωθεί ξανά η Λάτσιο», είπε πριν λίγες μέρες ο Εουτζένιο Φασέτι, προπονητής των Λατσιάλι την σεζόν 1986-87.

Τα πρώτα μηνύματα, πάντως, είναι ενθαρρυντικά. Στα φόρουμ των τιφόζι των Λατσιάλι άπαντες υποδέχθηκαν με μεγάλη χαρά αυτή την επιλογή της διοίκησης. Μπορεί να είναι και το πρώτο «σωστό» που αναγνωρίζουν στον Λοτίτο οι τιφόζι, που περιμένουν την ημέρα που θα βγει προς διάθεση η νέα φανέλα για να την εξαντλήσουν. Οπως θα εξαντλήσει, από εδώ και πέρα, τις πιθανότητες της η Λάτσιο για έξοδο στο Champions League. Δεν είναι εύκολο και θα απαιτηθεί, πάνω από όλα, ενότητα... Οπως στα δύσκολα χρόνια του προέδρου Καζόνι την δεκαετία του '80...