Παιδί της Πόρτο
Ο Ντομίνγκος ξεκίνησε να κλωτσάει μπάλα στις ακαδημίες της Πόρτο σε ηλικία 13 ετών, όπου και γαλουχήθηκε ποδοσφαιρικά για πέντε χρόνια. Το 1987 πήρε το βάπτισμα του πυρός στην πρώτη ομάδα, κάνοντας ντεμπούτο σε ηλικία 19 ετών. Ο... θρύλος τον θέλει ήδη από πιτσιρικά να μελετά ενδελεχώς τον αντίπαλο, να κρατάει σημειώσεις και να εξηγεί στους συμπαίκτες του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα!

Κανονιέρης!
Ο τότε προπονητής, Τόμισλαβ Ίβιτς, ήθελε σταδιακά να πάρει στην ομάδα τη θέση του Φερνάντο Γκόμεζ. Παρότι υστερούσε όσον αφορά τη σωματική δύναμη, αποτελούσε ένα ευέλικτο φορ που έβρισκε δίχτυα με τρομερούς ρυθμούς! Την χρονιά 1990-91 λίγο έλειψε να πάρει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ, ενώ αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς στην Πορτογαλία. Σταδιακά ανέβαζε τις μετοχές του και το 1996 πήρε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στο πορτογαλικό Πρωτάθλημα. Το καλοκαίρι εκείνο, ταξίδεψε με την Εθνική Πορτογαλίας στην Αγγλία για το Euro. Ο Αντόνιο Ολιβέιρα τον χρησιμοποιούσε συνήθως από τον πάγκο και στο τρίτο ματς των ομίλων με αντίπαλο την Κροατία κατάφερε να πετύχει και το μοναδικό του γκολ στη διοργάνωση. Η ομάδα του αποκλείστηκε στα προημιτελικά από την Τσεχία.

Τενερίφη και «αυλαία» στο Οπόρτο
Την περίοδο 196-97, η έλευση του μεγάλου σκόρερ Μάριο Ζαρντέλ έθετε στο περιθώριο τον Πασιέντσια. Με τον Βραζιλιάνο να βάζει 30 γκολ στην πρώτη του χρονιά, ήταν δεδομένο ότι οι μέρες του πλησίαζαν στο τέλος. Έτσι, το 1997, ο 29χρονος, πλέον, επιθετικός μετακόμισε στην Ισπανία και τα Κανάρια Νησιά, όπου φόρεσε τη φανέλα της Τενερίφης. Παρότι είχε παρτενέρ στην επίθεση τον μεγάλο Ρόι Μακάι, ο Ντομίνγκος δεν κατάφερε να προσαρμοστεί πλήρως στην Ισπανία, με τα γκολ του να μειώνονται. Χαρακτηριστικό το ότι τη δεύτερη χρονιά στην ομάδα, σκόραρε μόλις μία φορά. Αποφάσισε να επιστρέψει στη χώρα του και παρότι η Σπόρτινγκ Λισσαβόνας είχε δείξει έντονο ενδιαφέρον για την απόκτησή του, εκείνος προτίμησε να επιστρέψει στην αγαπημένη του Πόρτο. Ο κόσμος των αποθέωνε, ωστόσο ήταν δεδομένο ότι είχε αρχίσει η πτώση. Το 2001 κρέμασε τα παπούτσια του, έχοντας κατακτήσει επτά πρωταθλήματα, πέντε Κύπελλα και έξι Σούπερ Καπ. Την ίδια περίοδο αποτελούσε στέλεχος και της Εθνικής Πορτογαλίας, με την οποία έπαιξε 35 φορές και σημείωσε 9 γκολ.

Αντίπαλος του Παναθηναϊκού
Στο Τσάμπιονς Λιγκ της χρονιάς 1995-96, ο Ντομίνγκος ήταν βασικός στην αναμέτρηση της Πόρτο με τον Παναθηναϊκό στο Οπόρτο, από όπου οι «πράσινοι» είχαν περάσει με γκολ του Δημήτρη Μάρκου. Στο ρεβάνς του ΟΑΚΑ, η οποία τελείωσε ισόπαλη χωρίς τέρματα, ο Πασιένσια όχι μόνο έπαιξε, αλλά είχε και το περιβραχιόνιο του αρχηγού! Tην επόμενη χρονιά, είχε τεθεί αντιμέτωπος και με την Εθνική σε φιλική αναμέτρηση.

Τα πρώτα βήματα
Ξεκίνησε την προπονητική αμέσως μετά το τέλος της καριέρας του, αναλαμβάνοντας τις μικρές ομάδες της Πόρτο και στη συνέχεια τη δεύτερη ομάδα. Όταν πήρε το απαιτούμενο πτυχίο, έφυγε από την Πόρτο για να ψάξει το δρόμο του ως πρώτος προπονητής. Άνοιξε ακαδημίες με τον πρώην συμπαίκτη του, Ρούι Μπάρος, ενώ παράλληλα ανέλαβε την Λεϊρία. Η ομάδα έκανε καλή πορεία, φτάνοντας στην έβδομη θέση της βαθμολογίας, ωστόσο η διαφωνία του με τον πρόεδρο τον οδήγησε εκτός ομάδας. Την επόμενη χρονιά, ανέλαβε την Ακαντέμικα. Στα δύο χρόνια που έμεινε εκεί έδειξε πράγματα, οδηγώντας την ομάδα της Κοϊμπρα στην έβδομη θέση, την καλύτερη που είχε πάρει τα τελευταία 24 χρόνια!

Η πορεία με τη Μπράγκα
Το 2009, ο Ζόρζε Ζέσους άφηνε την Μπράγκα για να πάει στην Μπενφίκα και ο Ντομίνγκος ήταν ο εκλεκτός για να τον διαδεχθεί. Ανερχόμενος, εργατικός και φιλόδοξος, ανέλαβε να συνεχίσει το έργο του Ζέσους. Η πορεία του δεν ξεκίνησε καλά, αφού η Μπράγκα αποκλείστηκε στον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League από την Έλφσμποργκ. Ωστόσο, η πορεία του στους «Μινιότος» ήταν ιστορική. Η Μπράγκα γινόταν γνωστή σε όλη την Ευρώπη, κρατώντας την πρώτη θέση στο Πορτογαλικό πρωτάθλημα σχεδόν μέχρι το τέλος. Τελικά,η ομάδα του τερμάτισε δεύτερη, πίσω από την Μπενφίκα, στην καλύτερη θέση της ιστορία της.

Μαθητευόμενος Μουρίνιο!
Η ομάδα του Πασιένσια συνέχιζε να γράφει ιστορία, αφού έγινε η μόλις πέμπτη πορτογαλική ομάδα που μπαίνει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Κατάφερε να αφήσει εκτός την Σέλτικ (4-2) και τη Σεβίλλη (5-3)! Στους ομίλους, δέχθηκε 9 γκολ στα δύο πρώτα ματς από την Άρσεναλ και τη Σαχτάρ, γεγονός που αποτέλεσε πλήγμα στην «σφιχτή» άμυνα της Μπράγκα. Με δύο νίκες στην έδρα της, ωστόσο, επί της Άρσεναλ και της Παρτιζάν, βγήκε τρίτη και συνέχισε την πορεία της στο Europa League.

Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν εκεί, αφού κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό! Απέκλεισε κατά σειρά την Λεχ Πόζναν, την Λίβερπουλ, την Ντιναμό Κιέβου και την Μπενφίκα και ηττήθηκε στον τελικό από την Πόρτο. ήταν και η τελευταία χρονιά του Πασιένσια στο σύλλογο. Επί των ημερών του, η Μπράγκα παρουσίασε ένα συμπαγές σύνολο, με σαφείς προσανατολισμούς μέσα στο γήπεδο, πολύ καλή αμυντική λειτουργία και γρήγορο ποδόσφαιρο. Ήταν μέσα στην ελίτ των νεαρών Πορτογάλων τεχνικών, των «μαθητευόμενων Μουρίνιο», όπως αποκαλέστηκαν.

Αποτυχημένο 2012
Με τις μετοχές του να βρίσκονται στα ύψη, ο νέος πρόεδρος της Σπόρτινγκ Λούις Γκοντίνιο Λόπες έκανε τα πάντα για να τον φέρει στην ομάδα. Παρότι ως παίκτης είχε αρνηθεί τα «Λιοντάρια» για την Πόρτο, δεν έκανε το ίδιο και ως προπονητής. Ανέλαβε την τεχνική της ηγεσία και ξεκίνησε καλά, με δέκα νίκες στο Πρωτάθλημα, ενώ την οδήγησε και στον πρώτο τελικό Κυπέλλου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, η ομάδα έκανε «κοιλιά» και τον Φεβρουάριο, με τη Σπόρτινγκ στην τέταρτη θέση, απολύθηκε. «Δεν μετανιώνω για τίποτα. Δεν έχω τύψεις. Ήταν τιμή για μένα να προπονήσω την Σπόρτινγκ που έχει υπέροχο κόσμο. Δεν θα ήθελα να πω περισσότερα για την αποχώρησή μου. Η Σπόρτινγκ είναι ένα μεγάλο κλαμπ, που αξίζει σεβασμό», δήλωνε.

Πόρτο και Ολυμπιακός
Πριν ακόμα τελειώσει η αγωνιστική περίοδος, το όνομα του Πασιένσια συνδέθηκε τόσο με την αγαπημένη του Πόρτο, όσο και με τον Ολυμπιακό. Τελικά, δεν πήγε σε καμία από τις δύο ομάδες, παρά το ότι κατά καιρούς φερόταν μια ανάσα από τις δύο ομάδες. Παρότι το πέρασμά του από τη Σπόρτινγκ ήταν πρόσφατο, δεν αρνούταν τη σύνδεσή του με την Πόρτο. «Είναι φυσικό και λογικό να με συνδέουν με Πόρτο. Έπαιξα εκεί ως ποδοσφαιριστής και έχω δουλέψει ως τεχνικός. Ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου είναι στην Πόρτο», τόνιζε.

Έμεινε χωρίς δουλειά μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012, όταν και κλήθηκε σε... αποστολή-καμικάζι στη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, η οποία βρισκόταν στον πάτο της βαθμολογίας. Ξεκίνησε με νίκη επί της Μάλαγα, τη πρώτη τους τελευταίους δύο μήνες, ωστόσο η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Μια ισοπαλία με τη Σοσιεδάδ και αλλεπάλληλες ήττες. Στις 10 Φεβρουαρίου, βλέποντας ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του, παραιτήθηκε. Αποχώρησε μετά από ήττα με 0-3 από τη Γρανάδα.

Βίοι... αντίθετοι με Ζαρντίμ!
Ο Ντομίνγκος Πασιένσια έχει... παρελθόν με τον τέως προπονητή του Ολυμπιακού, Λεονάρντο Ζαρντίμ. Αποτέλεσε τον προκάτοχό του στη Μπράγκα, ενώ οι δυο τους αποτέλεσαν προπονητές στη Σπόρτινγκ Λισσαβόνας. Παράλληλα, «ακούστηκε» για τον Ολυμπιακό την ίδια περίοδο με τον Ζαρντιμ, που τελικά ανέλαβε τους «ερυθρόλευκους». μάλιστα κάποιες αιχμές του Ζαρντίμ για τις προηγούμενες ομάδες του προκάλεσαν την αντίδραση του Ντομίνγκος, ο οποίος τόνισε ότι ποτέ δεν μιλάει για τη δουλειά άλλων προπονητών στο παρελθόν. Ο 38χρονος τεχνικός τόνισε ότι ούτε ο Ολυμπιακός ούτε η Μπράγκα βελτιώθηκαν από τη στιγμή που έφυγε ο ίδιος.

Ο Ντομίνγκος του απάντησε: «Είναι λυπηρό όταν ένας προπονητής λέει πως όπου πηγαίνει κανείς δεν τα κατάφερε στη συνέχεια καλύτερα από αυτόν. Δεν θα μιλήσω για τους διαδόχους του, όμως είναι άσχημο για τον σύλλογο και τους προπονητές που ανέλαβαν το πόστο τους μετά την αποχώρηση του Ζαρντίμ. Είναι θέμα σεβασμού. Εγώ θα ήμουν χαρούμενος αν έβλεπα να αναλάμβανε κάποιος την Μπράγκα και τα πήγαινε καλύτερα από μένα ή από άλλους προπονητές γιατί είναι φίλοι μου και τους εύχομαι το καλύτερο».

Το στυλ
Στην Ακαντέμικα, ο Ντομίνγκος έπαιξε αρκετές φορές με δύο επιθετικούς. Παίζοντας κατά κύριο λόγο με 4-1-3-2 και 4-3-3, παρουσίασε μια ομάδα με καλή εικόνα, καλή αμυντική λειτουργία και αντεπιθέσεις-φωτιά. Στην Μπράγκα, έπαιξε κατά κύριο λόγο 4-2-3-1. Ήταν το σύστημα-κατατεθέν εκείνης της ομάδας, η οποία ελάχιστες φορές αγωνίστηκε με 4-4-2 ή κλασικό 4-3-3. Επέστρεψε στο 4-3-3 στην πορεία του στην Σπόρτινγκ, όπου προσπάθησε να αλλάξει στυλ και να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, ενώ στη Λα Κορούνια δούλεψε το 4-2-3-1, με τον Ρίκι μοναδικό φορ. Μέχρι να πάει στη Σπόρτινγκ, η τακτική προσήλωση, η «σφιχτή» άμυνα και το γρήγορο τρανσίσιον με την εκμετάλλευση των κενών χώρων ήταν τα σημεία κατατεθέν του. Παράλληλα, δουλεύει πολύ, σε καθημερινό επίπεδο, θεωρώντας ότι η ομάδα μπορεί συνεχώς αν βελτιώνεται και να βρίσκει λύσεις μέσω της προπόνησης.