Η Εθνική ομάδα είναι τιμή και χαρά!

Κορυφαίες Στοιχηματικές Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις & Καλύτερη Εξυπηρέτηση στη Novibet (21+)!

Πάντα ως λαός μας αρέσει να τα βάφουμε με την πρώτη ευκολία, μαύρα! Αρεσκόμαστε στην καταστροφολογία και στις δυσοίωνες προβλέψεις...

Κάπως έτσι ήταν αρκετοί όσοι είχαν προβλέψει για τα «παράθυρα» της FIBA, το τέλος της Εθνικής μπάσκετ και την ανεπανόρθωτη ζημιά στην Εθνική αγαπημένη.

Τελικά, τα... παράθυρα πέρασαν κι έφυγαν και η Εθνική μπάσκετ είναι εδώ, ενωμένη και όχι διαλυμένη και θα έλεγα και με περισσότερους πόντους δημοφιλίας στο ενεργητικό της.

Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους παίκτες που ήρθαν να καλύψουν το κενό του Πρίντεζη, του Παπανικολάου, του Σλούκα και των υπόλοιπων πρωτοκλασάτων διεθνών που δεν μπόρεσαν να ενισχύσουν την Εθνική.

Οσοι λοιπόν φόρεσαν τη φανέλα με το εθνόσημο, όχι μόνο έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό φτάνοντας στις δύο νίκες, αλλά έδειξαν τι σημαίνει να αγαπάς το μπάσκετ και την Εθνική ομάδα.

Ρίξτε μία ματιά στις δηλώσεις του και θα καταλάβετε: Γκίκας: «Δεν θα δώσω σε κανέναν την φανέλα μου», Μαυροειδής: «Δεν πίστευα ότι θα παίξω ξανά μπάσκετ και έπαιξα στην Εθνική. Τιμή μου που εκπροσωπώ την Ελλάδα!», Σάκοτα: «Έχουμε ένα εξτρα χρέος οι παλαιότεροι να σωσούμε μια γενιά. Είναι τεράστια η υποχρέωση που έχουμε και πολύ σημαντικό αυτό το βήμα». Λόγια καρδιάς, δηλώσεις που θα μπορούσαν να είχαν γίνει από 12χρονα παιδιά που πρώτη φορά έπαιξαν σε αγώνα με το σωματείο τους και κράτησαν τη φανέλα όλο το βράδυ, δίπλα στο μαξιλάρι.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο Βασιλόπουλος, ο Γιαννόπουλος, ο Αθηναίου, ο Μαργαρίτης και οι υπόλοιποι χάρηκαν σα μικρά παιδιά την κλήση και τη συμμετοχή τους στην Εθνική ομάδα. Δεν δυσφόρησαν που κλήθηκαν ως αντικαταστάτες, δεν έδωσαν σημασία στην καταστροφολογία, δεν προβληματίστηκαν επειδή χαρακτηρίστηκαν ρεζέρβες. Τα έδωσαν όλα, το απόλαυσαν και πρόσθεσαν μία σπουδαία εμπειρία στην καριέρα που «θα λένε στα παιδιά τους», όπως αποκάλυψε παρορμητικά και με... εφηβικό ενθουσιασμό ο Χάρης Γιαννόπουλος.

Πέρα, όμως, από την προσωπική ικανοποίηση, οι συγκεκριμένοι παίκτες, αλλά και ο Γιάννης Μπορούσης που έκανε το Kίνα – Ελλάδα – Μεγάλη Βρετανία, Παγκράτι – Κολιάτσου, έστειλαν παντού το μήνυμα της αγάπης και του σεβασμού στην Εθνική ομάδα.

Εδειξαν ότι η προσφορά στην Εθνική δεν είναι προαιρετική αλλά υποχρεωτική και αποτελεί τη μεγαλύτερη τιμή αλλά και αναγνώριση στην καριέρα ενός αθλητή. Μία τιμή που δεν διαπραγματεύεται και δεν ανταλλάσεται...

Μάλιστα το μήνυμα που έστειλαν άθελα τους οι συγκεκριμένοι παίκτες, ήρθε και στην καλύτερη στιγμή, σε μία χρονική περίοδο που η Εθνική ομάδα έχει συμπληρώσει μία σειρά αποτυχημένων εμφανίσεων σε μεγάλες διοργανώσεις κι έψαχνε την πυξίδα για το πως και που θα κινηθεί την επόμενη μέρα!

Πυξίδα που πρέπει να βρουν όλοι στα λόγια του Παναγιώτη Βασιλόπουλου: «Αν γουστάρω να παίξω; Πεθαίνω να παίξω ξανά για την εθνική! Έκανα τόσες πολλές προσπάθειες που απέτυχαν, πολλές φορές ένιωσα ότι δεν έχει νόημα όλο αυτό… Έχω φάει τόσα πολλά σκατά… Τώρα, είναι η ώρα να νιώσω χαρά»!

Η Εθνική ομάδα λοιπόν ξανασυστήθηκε στους Ελληνες φιλάθλους. Τώρα είναι η σειρά και των υπολοίπων παικτών της Εθνικής αλλά και της διοίκησης της Ομοσπονδίας να ξανασυστηθούν στο φίλαθλο κοινό, αποφεύγοντας τα παλιά λάθη ώστε η Ελλάδα να επιστρέψει στην κορυφή, εκεί άλλωστε όπου ανήκει!