Όταν πριν από 7,5 χρόνια στο Μόντρεαλ κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα και πριν από λίγες μέρες στο Έντμοντον, "σφράγισε" για 8η συνεχή φορά (από το 1984 και μετά) την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες και μάλιστα με νίκη κόντρα στον Καναδά, δεν μπορεί να πει κανείς ότι η χώρα της Βορείου Αμερικής δεν ταιριάζει γάντι στην Εθνική πόλο. Ο στόχος, λοιπόν, επετεύχθη και δύο ημέρες μετά την επιστροφή της αποστολής στην Αθήνα, το gazzetta.gr μίλησε με τον 27χρονο διεθνή άσο για την περιπέτεια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και την επιστροφή του στις μεγάλες διοργανώσεις.

-Με δεδομένες τις επιτυχίες της Εθνικής γυναικών τα τελευταία χρόνια σε διεθνές επίπεδο και την απουσία της Εθνικής ανδρών από τα δύο τελευταία Παγκόσμια πρωταθλήματα, ο περισσότερος κόσμος ενδεχομένως να θεωρούσε την πρόκρισή σας στους Ολυμπιακούς Αγώνες, λιγότερο πιθανή σε σχέση με τις γυναίκες που την Δευτέρα του Πάσχα ρίχνονται στην μάχη του προολυμπιακού τουρνουά της Τεργέστης... Παρ' όλα αυτά τα καταφέρατε και η Εθνική ανδρών θα δώσει το παρών για 8η συνεχή φορά σε ολυμπιακό τουρνουά...

«Ένα προολυμπιακό τουρνουά έχει πάντα αντικειμενικές δυσκολίες και μετά από αρκετά χρόνια στο άθλημα, μπορώ να σας πω ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση είναι η πιο αγχωτική που υπάρχει! Και αυτό γιατί σε αυτούς τους αγώνες δεν κρίνονται μετάλλια και τίτλοι, αλλά διακυβεύεται η μεγαλύτερη στην καριέρα ενός αθλητή... Η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες, αποτελεί για μένα το μεγαλύτερο παράσημο στην πορεία ενός αθλητή και επειδή έχω ήδη ζήσει δύο φορές το ολυμπιακό "όνειρο", δεν ήθελα με τίποτε να χάσω την ευκαιρία να πάρω και πάλι μέρος στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη...»

-Είναι αλήθεια πάντως, ότι είχαμε καιρό να σας δούμε να παίζετε υψηλού επιπέδου πόλο...

Το γεγονός ότι χάσαμε τις δυο τελευταίες μεγάλες διοργανώσεις, μας στοίχισε πολύ στον τομέα της αυτοπεποίθησης και της ψυχολογίας. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά λάθη, κυρίως από την ομοσπονδία και κατά δεύτερον από εμάς τους παίκτες, με αποτέλεσμα να μείνουμε λίγο πίσω... Η παράδοση, όμως, είναι παράδοση και όσο πίσω και να μείνεις, όταν έχεις το πόλο μέσα σου, δεν γίνεται να το ξεχάσεις... Από τη στιγμή που μαζευτήκαμε, φτιάξαμε ένα ποιοτικό αγωνιστικό σύνολο με παιδιά που συνδυάζουν την εμπειρία, το ταλέντο και το νεανικό ενθουσιασμό και βρήκαμε ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού που μας ταιριάζει, ήταν θέμα χρόνου να επιστρέψουμε στο προσκήνιο...

-Στο προολυμπιακό τουρνουά του Έντμοντον, κάνατε μεγάλες εμφανίσεις τόσο με τον Καναδά και τη Γερμανία όσο και στους δύο αγώνες με το πολύ δυνατό Μαυροβούνιο... Είναι ικανή αυτή η Εθνική ομάδα να επαναφέρει το ελληνικό ανδρικό πόλο και πάλι στον δρόμο των επιτυχιών;

«Το πιστεύω ακράδαντα και πέρα από την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες που ήταν και το ζητούμενο σε αυτό το προολυμπιακό τουρνουά, το δεύτερο πιο σημαντικό στοιχείο που κρατάμε είναι η πολύ καλή παρουσία που είχαμε σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια. Είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί παρ' ότι σε κάθε ματς παίζαμε με την πλάτη στον τοίχο και πιστεύω η συμμετοχή σε μία τέτοια διοργάνωση, με τόσα πολλά αγχωτικά παιχνίδια, θα βοηθήσει τα νέα παιδιά να αποκομίσουν σημαντικές εμπειρίες και να μάθουν να παίζουν σε αγώνες που κρίνουν πολύ σημαντικούς στόχους!»

-Τι μπορούμε να κάνουμε στο Λονδίνο;

«Αν εκμεταλλευτούμε το ταλέντο, τη δυναμική μας και τις εμπειρίες που αποκτήσαμε από ένα ακόμη πολύ ψυχοφθόρο προολυμπιακό τουρνουά και παράλληλα έχουμε την τύχη με το μέρος μας, πιστεύω ότι έχουμε τα φόντα να πετύχουμε κάτι καλό! Δεν είμαστε ούτε μακριά αλλά ούτε κοντά στα μετάλλια... Ωστόσο, ελπίδες υπάρχουν πάντα... Για να είμαστε και ρεαλιστές, ίσως παλιότερα - από το 2003 έως και το 2006 - να υπήρχαν περισσότερες.... Στο χέρι μας είναι να ξανανεβούμε επίπεδο! Να 'στε σίγουροι, πάντως, ότι μας υπολογίζουν...»

-Η πρόκριση που κρίθηκε; Είναι αλήθεια ότι σας αφύπνισε η μη αναμενόμενη ήττα από τη Ρουμανία;

«Κάθε ήττα έχει δύο όψεις! Σε ένα τέτοιο τουρνουά, η ομάδα πρέπει να έχει ψυχραιμία, γιατί το άγχος και η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια και η στιγμιαία απογοήτευση από μία ήττα, χαρακτηρίζουν όλους τους αντιπάλους! Πολύ συχνά προκύπτουν περίεργα αποτελέσματα και αυτό φάνηκε στην ανέλπιστη ήττα της Γερμανίας από τα Σκόπια, που στοίχισε σε μία πολύ καλή ομάδα, όπως η γερμανική, την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες... Μετά την ήττα από τους Ρουμάνους, απλά συνειδητοποιήσαμε, ότι ο αγώνας με τους Γερμανούς δεν είχε επόμενη μέρα! Αυτό έχει τα καλά του αλλά και τα κακά του... Από την άλλη πλευρά, αν δεν χάναμε από τη Ρουμανία, ίσως να μην είμαστε τόσο αποφασισμένοι κόντρα στη Γερμανία και να μην παίζαμε τόσο καλά... Αυτές είναι κάποιες λεπτομέρειες ψυχολογίας που εκείνη τη στιγμή δεν μπορείς να τις ελέγξεις...»

-Είναι προφανές, πάντως, ότι η επιστροφή κάποιων παλαιότερων διεθνών, όπως ο Δεληγιάννης και ο Χατζηθεοδώρου σε συνδυασμό με την παρουσία ενός έμπειρου τεχνικού με γνώση της ελληνικής πραγματικότητας, όπως ο Ντράγκαν Άντριτς, έπαιξαν το ρόλο τους, έτσι δεν είναι;

«Σίγουρα η εμπειρία τους μας προσέδωσε πολλά θετικά στοιχεία και μας βοήθησε πολύ. Ο προπονητής, πέρα απ' αυτά που είπες, έχει τη δική του φιλοσοφία και το δικό του στυλ παιχνιδιού, που ταίριαξε πολύ στην ομάδα μας. Έχει πλάνο, άποψη και κανόνες σχετικά με το πως πρέπει να παίζουμε στην άμυνα και την επίθεση και προσαρμόζει το παιχνίδι μας ανάλογα με τον εκάστοτε αντίπαλο και αυτό μας αρέσει πολύ, γιατί πάντα ξέρουμε τι παίζουμε...»