Ξεκίνησε την καριέρα του στα τμήματα υποδομής της Δόξας Βύρωνα και το καλοκαίρι του 2006, πριν καλά-καλά κλείσει τα 19 του χρόνια, πήρε μετεγγραφή στην Κέρκυρα. Με τη φανέλα των “Φαιάκων”, έκανε το ντεμπούτο του στην Superleague, ενώ δύο χρόνια αργότερα (2008) μετακόμισε στη Νέα Σμύρνη, για να φορέσει τη φανέλα του Πανιωνίου. Μετά από δύο εξαιρετικές χρονιές με τα χρώματα των “κυανέρυθρων”, ο ταλαντούχος αριστερός οπισθοφύλακας υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την Άϊντραχτ Φρανκφούρτης, όπου συνάντησε τον Φάνη Γκέκα και τον Γιάννη Αμανατίδη και ο τραυματισμός του στα μέσα της σεζόν 2010-11, στοίχισε εν πολλοίς στην γερμανική ομάδα, τον υποβιβασμό της στην Bundesliga II. Είχε, εν τω μεταξύ προλάβει να γράψει ιστορία, σκοράροντας το πιο μακρινό γκολ στην ιστορία του γερμανικού πρωταθλήματος, νικώντας τον διεθνή τερματοφύλακα Μάνουελ Νόϊερ (που τότε έπαιζε στην Σάλκε) από απόσταση 73 μέτρων!

Ο λόγος για τον 25χρονο Γιώργο Τζαβέλλα, που από τον Ιανουάριο του 2012, είναι πλέον μέλος της Μονακό και φέτος αποτελεί από τα βασικά γρανάζια της “μηχανής” του Κλαούντιο Ρανιέρι. Οι Μονεγάσκοι “φιγουράρουν” μόνοι πρώτοι στην κορυφή της βαθμολογίας της Ligue 2 και προβάλλουν ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την άνοδο στο Championnat. O διεθνής αμυντικός που σκόραρε το μοναδικό γκολ της ομάδας του στην πρόσφατη εκτός έδρας νίκη της ομάδας του επί της Αξαξιό, η οποία έφερε τη Μονακό στο +8 από την δεύτερη Ναντ, μίλησε στο gazzetta.gr για την πορεία της καριέρας του στη Γαλλία και αναφέρθηκε στην προοπτική της επιστροφής του στην Ελλάδα καθώς και στην εμπειρία του με την Εθνική ομάδα στο Euro του 2012.

- Φαίνεται ότι η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ “γούρικη” για τους Έλληνες διεθνείς ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο εξωτερικό... Την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ο Τοροσίδης, ο Γκέκας και ο Χριστοδουλόπουλος που σκόραραν και ο Καραγκούνης που είχε σπουδαία απόδοση και τις τελευταίες μέρες, ήταν η σειρά του Σαμαρά και η δική σου να βρείτε δίχτυα... Το δεύτερο εφετινό σου γκολ, συνδυάστηκε με μία σπουδαία νίκη για την ομάδα σου, έτσι δεν είναι;

«Αυτό είναι και το πιο σημαντικό, άλλωστε... Το ζητούμενο είναι να αξιοποιούμε συνεχώς την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τελευταία και να πετύχουμε τον στόχο μας! Προερχόμαστε από πέντε συνεχόμενες νίκες, έχουμε να χάσουμε σχεδόν 3 μήνες και αν διατηρήσουμε τους 8 βαθμούς διαφοράς που μας χωρίζουν από την δεύτερη στην βαθμολογία, Ναντ, τότε ουσιαστικά θα χρειαζόμαστε τέσσερις ακόμη νίκες για να εξασφαλίσουμε την άνοδό μας στη Ligue 1!»

- Συμπλήρωσες έναν χρόνο στο Πριγκηπάτο, φορώντας τη φανέλα των Μονεγάσκων και είσαι πλέον σε θέση να συγκρίνεις την Άιντραχτ Φρανκφούρτης με τη Μονακό, αλλά και τη διαφορά ανταγωνισμού και ποιότητας που υπάρχει ανάμεσα στο πρωτάθλημα της 2ης Κατηγορίας στη Γερμανία και τη Γαλλία αντίστοιχα...

«Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι πάρα πολύ υψηλό και σαφώς καλύτερο από το αντίστοιχο της 2ης Κατηγορίας στη Γερμανία... Ο ρυθμός είναι πολύ γρήγορος και ο τρόπος παιχνιδιού αρκετά σκληρός και δυνατός. Από 'κει πέρα, η οργάνωση της Μονακό δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από συλλόγους που αγωνίζονται στο Champions League! Οι ποδοσφαιριστές έχουν ότι ζητήσουν, παρακολουθούνται από τους κορυφαίους επιστήμονες σε επίπεδο ιατρικής φροντίδας, φυσικοθεραπείας και ψυχολογίας, ταξιδεύουν μόνο με πτήσεις τσάρτερ, στις αποστολές διαμένουν ο καθένας μόνος τους στα δωμάτια και γενικά τυγχάνουν της κορυφαίας επαγγελματικής αντιμετώπισης που θα μπορούσαν να έχουν... Η Μονακό είναι ιστορική ομάδα και από το 2004, οπότε και έφτασε μέχρι τον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, έχει αλλάξει μόνο ο ιδιοκτήτης της ομάδας. Όλοι οι άνθρωποι που δούλευαν σε θέσεις-κλειδιά, έχουν διατηρηθεί στα πόστα τους γι' αυτό και η οργάνωση του συλλόγου δεν έχει αλλάξει, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η ομάδα αγωνίζεται πλέον στην δεύτερη κατηγορία...»

- Το συναίσθημα που σου προκαλεί το γκολ που πετυχαίνεις, πόσο μάλλον όταν είναι και το νικητήριο για την ομάδα σου, υποθέτουμε ότι είναι άλλο πράγμα...

«Παίζαμε σε ένα γήπεδο που μου θύμισε πολύ αυτό της Προοδευτικής στον Κορυδαλλό, με “φαγωμένο” το χορτάρι, η αντίπαλη ομάδα αν έχανε έπεφτε και υπήρχε ένταση, επεισόδια και συμπλοκές από το πούλμαν μέχρι να φύγουμε από την Κορσική! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όταν η ομάδα σου κερδίζει έναν τόσο δύσκολο αγώνα με δικό σου γκολ, η χαρά και η ικανοποίηση είναι μεγάλη... Θα μπορούσα να είχα σκοράρει και δεύτερο γκολ, αλλά η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι... Αφού κερδίσαμε, τέλος καλό, όλα καλά... Να φανταστείς ότι οι διαιτητές έφυγαν με αστυνομική συνοδεία, στις 4 πρωί από το δεύτερο αεροδρόμιο του νησιού...»

- Ο κόσμος θυμάται ακόμη τον Άκη Ζήκο, που ήταν βασικό στέλεχος της ομάδας που έφτασε στον τελικό του Champions League;

«Αυτό εννοείται! Ο Άκης είναι πολύ αγαπητός και ο κόσμος εδώ έχει πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από τα τέσσερα χρόνια που έπαιξε στην ομάδα!»

- Κι εσύ, απ' ότι μαθαίναμε δεν πας πίσω από πλευράς δημοτικότητας...

«Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος με γουστάρει πολύ και οι φίλαθλοι με έχουν σαν το αγαπημένο τους παιδί! Ο τρόπος που παίζω αρέσει πολύ στους οπαδούς και πραγματικά τυγχάνω μεγάλης υποστήριξης! Ακόμη και στην αρχή της σεζόν, όταν δεν έπαιζα οι φίλαθλοι πίεζαν με τον τρόπο τους για να πάρω χρόνο συμμετοχής!»

- Γενικά είσαι ευχαριστημένος από την ζωή σου και στο Μοντεκάρλο;

«Πάρα πολύ! Η ποιότητα ζωής στο Μονακό είναι πολύ υψηλού επιπέδου, αλλά το χειμώνα είναι πολύ ήσυχα... Το κλίμα όμως, είναι ιδανικό, γιατί δεν είμαι εδώ για να κάνω dolce vita, αλλά για να παίξω μπάλα! Όπως σας είπα, η οργάνωση του συλλόγου είναι πέρα από κάθε προσδοκία, η πορεία μας στο πρωτάθλημα άκρως επιτυχημένη, οπότε όλα κυλάνε πολύ ομαλά... Άλλωστε, δεν υπάρχει πολύς χρόνος, ειδικότερα φέτος με τον Ρανιέρι... Ο Ιταλός τεχνικός ρίχνει μεγάλο βάρος στην προπόνηση και την αμυντική τακτική και προσωπικά πιστεύω ότι δίπλα του έχω βελτιωθεί αρκετά... Όταν δεν έχουμε διπλές προπονήσεις και μου μένει λίγος χρόνος, τότε θα κοιτάξω να γεμίσω τη μέρα μου με μία βόλτα για έναν καφέ στην πλατεία ή ένα φαγητό σε κάποιο εστιατόριο... Στα περισσότερα ρεπό μου επιστρέφω στην Ελλάδα...»

- Το περασμένο καλοκαίρι έπαιξες στο Euro, αλλά από τότε δεν έχεις ξανακληθεί στην Εθνική ομάδα... Έχεις καμία επαφή με τους ανθρώπους του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, σ' ενδιαφέρει να ξαναφορέσεις τα “γαλανόλευκα”;

«Η Εθνική ομάδα είναι η ύψιστη τιμή για έναν αθλητή... Εγώ προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα γίνεται και από 'κει πέρα, παραμένω πάντα στις υπηρεσίες της. Η παρουσία μας στο τελευταίο Euro ήταν η δεύτερη πιο επιτυχημένη συμμετοχή της Εθνικής στη διοργάνωση και οι εμπειρίες που αποκόμισα, με έχουν βοηθήσει, με βοηθούν και θα με βοηθήσουν ακόμη περισσότερο στη συνέχεια...»

- Πρόσφατα, διαβάσαμε κι ένα σχόλιο του Στέφανου Αθανασιάδη στο twitter, με το οποίο σε καλούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον ΠΑΟΚ... Υπάρχει ενδεχόμενο “επαναπατρισμού”;

«Όχι, δεν έχω λόγο να φύγω από 'δω... Γιατί να το κάνω; Η ομάδα ανεβαίνει στην Ligue 1, εγώ βρίσκομαι στα σχέδια του προπονητή κι έχω συμβόλαιο, οπότε γιατί να θέλω να αλλάξω περιβάλλον. Θα φύγω μόνο αν δεν με θέλουν, μόνο αν με διώξουν...»

- Υιοθετείς κι εσύ την στάση που θέλει τους περισσότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές και μπασκετμπολίστες που έχουν παίξει στο εξωτερικό, να ρίχνουν “μαύρη πέτρα πίσω τους”, όσον αφορά στο ενδεχόμενο να επιστρέψουν στην Ελλάδα;

«Κοίτα, εγώ αυτό το θέμα το βλέπω λίγο διαφορετικά... Αγαπάω πολύ την πατρίδα μου, με όλα της προβλήματα και δεν θα μ' ακούσεις ποτέ να δηλώσω ότι δεν “υπάρχει” η Ελλάδα, αλλά με τις συνθήκες που έχω βρει εδώ, για να πάρω την απόφαση να επιστρέψω θα πρέπει να προκύψει κάτι πάρα πολύ καλό... Δηλαδή, δεν θα γύρναγα απλά για να πω ότι γυρίζω... Άλλωστε, η Μονακό δεν έχει βάλει ως στόχο την επιστροφή στην Ligue 1, απλά και μόνο για να σταθεροποιηθεί... Αντιθέτως, ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας, Ρώσος Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ, έχει σκοπό να επενδύσει περισσότερα από 80 εκατομμύρια Ευρώ στην ομάδα για τη νέα σεζόν, οπότε υπάρχει πολύ καλή προοπτική για το μέλλον...»

- Τέθηκε ποτέ θέμα επιστροφής σου στην Ελλάδα, μέσω του Ολυμπιακού;

«Ο Ολυμπιακός είναι μεγάλη ομάδα και κατά καιρούς έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο συνεργασίας μας. Όταν, κάποια στιγμή καταφέρουμε να βρούμε το σωστό timing, τότε τίποτε δεν αποκλείεται...»

- Το ελληνικό πρωτάθλημα το παρακολουθείς καθόλου;

«Τον Πανιώνιο μόνο! Νομίζω ότι αυτό που μπορούσε να κάνει φέτος η ομάδα, το έχει κάνει... Απ' ότι φαίνεται είναι κοντά στη σωτηρία οπότε από τη στιγμή που θα καταφέρει, τότε η χρονιά θα κριθεί ως απόλυτα επιτυχημένη. Ο Ελευθερόπουλος έκανε καταπληκτική δουλειά και ο μόνος λόγος που επέμενε να φύγει, ήταν για να κάνει καλό στην ομάδα, προκαλώντας με την αποχώρησή του μία αλλαγή...»