Ο Γιάννης Σερέτης συνοψίζει τα γεγονότα στον πράσινο μικρόκοσμο και στοιχειοθετεί γιατί ο Παναθηναϊκός βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο ναδίρ της σεζόν βάσει της μέχρι τώρα εξέλιξης της αγωνιστικής σεζόν.
Συνέβη με τον Λεβαδειακό, με τον Πλατανιά, με τον Πανθρακικό. Τρις εξαμαρτείν! Επαιξαν όσο μπορούσαν καλύτερα, πέτυχαν γκολ και μόλις σκόραραν… τρομοκρατία. Μπλακ άουτ. Κενό. Ωσάν άλλη Μπάρτσα, ο αντίπαλος έβαλε τον Παναθηναϊκό στα καρέ του. Και τις τρεις φορές δέχθηκε γκολ από ατομικά λάθη. Με γκάφες χοντρές. Όχι από συνδυασμό του αντιπάλου. Με τον Βασιλείου ο Μπουμσόνγκ. Με τον Ναζλίδη ο Πίντο. Με τον «Παπ» ο Σπυρόπουλος και ο Καρνέζης. Εχασε μόνο από τον Λεβαδειακό, γιατί χθες και με τον Πλατανιά στο 93’ ο αντίπαλος έχασε σπουδαίες ευκαιρίες (ο Καρνέζης έσωσε τον Παναθηναϊκό με τους Χανιώτες «α λα ΑΕΚ» με διπλή απόκρουση, χθες έγλυψε το δοκάρι το σουτ του Μίνγκα). Αυτό ήταν το μοναδικό αξιοσημείωτο από όσα συνέβησαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, μαζί με την καλή παρουσία των Σο, Σισοκό, το μεγαλύτερο εφετινό λάθος του Καρνέζη σε «έξοδο του Μεσολογγίου» και την χειρότερη κατ εμέ εφετινή εμφάνιση του Νίκου Σπυρόπουλου, που ήταν αλλού γι΄ αλλού. Ηταν, ασφαλώς και το ΠΡΩΤΟ ματς της σεζόν στο οποίο ο Παναθηναϊκός ευνοήθηκε, καθώς δεν καταλογίστηκαν δύο πέναλτι υπέρ του Πανθρακικού (τράβηγμα Σπυρόπουλου σε Μίνγκα, χέρι απλωμένο Ζέκα «α λα Χολέμπας» στο ματς του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ). Καθαρά και τα δύο. Όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ πιο σημαντικά σε μια ομάδα που αντί να λύνει, πολλαπλασιάζει τα προβλήματά της. Εχουμε και λέμε εν συντομία γιατί τα θέματα είναι πολλά και καθένα αξίζει ειδικό κείμενο.
1. Ετσι όπως τον «κόβω» τον Φάμπρι, θεωρώ πολύ πιθανό να παραιτηθεί αν τα πράγματα δεν πάνε καλά στα επόμενα ματς και να ψάχνει ο Παναθηναϊκός για τέταρτο κόουτς αναπάντεχα πολύ σύντομα. Μέχρι χθες πήγαινε (ας πούμε…) λάου λάου με τους παίκτες (αν και οι δηλώσεις στα Γιάννενα ήταν «προειδοποιητικές βολές»). Οποιος έχει ανατρέξει όμως, στο παρελθόν του, έχει διαπιστώσει ότι δεν «κολώνει». Τα ρίχνει στους παίκτες πολύ εύκολα. Δεν είναι «συνηθισμένος» τύπος. Μιλά έξω από τα δόντια, είναι τραχύς στους τρόπους του, δεν διστάζει να διατυπώνει δημοσίως τη δική του αλήθεια, είναι εκρηκτικός και σκληρός στα λόγια του. Όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό, ήξερε πως δεν έχει κάτι να χάσει. Αν διαπιστώσει ότι η μεταδοτικότητα προς τους παίκτες αγγίζει μικρά ποσοστά και συνεχιστούν τα αρνητικά αποτελέσματα (ΚΟΜΒΙΚΟ ΤΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΙΑ), είναι πιθανό να τα βροντήξει – το είπε και χθες στους παίκτες -.
2. Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του εφετινού Παναθηναϊκού λέγεται Χουάν Ραμόν Ρότσα. Όχι διότι είναι… προπονηταράς. Αλίμονο, δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Ζεσουάλδο. Αλλά γιατί στο πρόσωπό του ο τυχερός Παναθηναϊκός που δεν αντιλήφθηκε πόσο τυχερός ήταν στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο που είχε στα πόδια του τον Χουάν, είχε βρει έναν άνθρωπο α) αγαπητό στους φιλάθλους, που τους «ένωνε» β) αγαπητό στους παίκτες που τους «ένωνε» γ) μεταμορφωτή της ομάδας μέχρι το ματς με τη Βέροια δ) ΙΔΑΝΙΚΟ ως υπηρεσιακό μέχρι το καλοκαίρι διότι γνώριζε τους χαρακτήρες, την κατάσταση στην ομάδα και τις ιδιαιτερότητες που επικρατούν. Ο Χουάν έφτασε στο σημείο να ντρέπεται (!) που ήταν προπονητής σ’ αυτή την ομάδα μετά τους διοικητικούς χειρισμούς που ακολούθησαν το ματς με τη Βέροια. Το διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο και έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα ωφέλιμο και για τις δυο πλευρές, διότι δεν μπορούσαν να συνεργαστούν.
3. Η τακτική του «μαστίγιου» και τους «καρότου» είναι εφαρμόσιμη σε ΜΕΓΑΛΕΣ ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες ΜΟΝΟ όταν οι παίκτες είναι πληρωμένοι. Αυτή η μοναδική σε όλη τη γη «φυλή» των ποδοσφαιριστών είναι περίεργη και οι διοικούντες τώρα την μαθαίνουν. Δυστυχώς ή ευτυχώς, αν ο στόχος είναι να πηγαίνει καλά η ομάδα, προτιμότερο είναι να τους πηγαίνεις με τον καλό λόγο, με την ενθάρρυνση, με την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, ειδικά όταν οι οφειλές τρέχουν και οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους το «μακριά από ‘δω το καλοκαίρι». Δεν θα πας… τρένο. Αλλά, τουλάχιστον, έτσι θα πάρεις περισσότερα από τα χαρίσματα και λιγότερα από τα μειονεκτήματά τους (Μάριμπορ, ΠΑΟΚ, Πανιώνιος, Τότεναμ, Ολυμπιακός). Ο Παναθηναϊκός ΒΡΗΚΕ και ΕΧΑΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΦΕΤΟΣ το ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ με τον Ρότσα που πήγαινε με «μότο» το … «Χαμόγελο του παιδιού» και προσπάθησε εν μέρει επιτυχώς να κάνει και το παιχνίδι πιο ευχάριστο για τον παίκτη, πιο επιθετικό, πιο αλέγρο. Μπορεί να το βρει το ομαδικό πνεύμα ο Παναθηναϊκός ΜΟΝΟ περιστασιακά, στα ματς Κυπέλλου και σε 2-3 δύσκολα ματς πρωταθλήματος (ΠΑΟΚ, ΟΣΦΠ).
4. Τώρα, σε ένα ιδιόμορφο μίγμα παικτών ξένων – πιτσιρικάδων – παλιών υπό αμφισβήτηση – παλιών που σκέφτονται τη μεταγραφή το καλοκαίρι και σε μια ομάδα χωρίς ισχυρές προσωπικότητες (δεν είναι ούτε ο Γιούρκας ούτε ο Καρνέζης, ούτε οι Βύντρα – Σπυρόπουλος τέτοιες), σε μια ομάδα στην οποία ο Βασίλης Κωνσταντίνου αφού έχει πιάσει τους παίκτες με το καλό και τους μιλά για συσπείρωση και ενότητα για μία εβδομάδα ορίζοντας και νέους αρχηγούς, βγαίνει και λέει στο ραδιόφωνο "η μεταγραφή του Σισέ δεν ήταν για επικοινωνιακούς λόγους, ούτε μόνο για αγωνιστικούς, γιατί δεν έχουμε ηγέτη στα αποδυτήρια»(!!!!!!), η μπάλα έχει χαθεί και ο καθένας κοιτά περισσότερο το δικό του μέλλον.
5. Η ισορροπία χάθηκε και στο θέμα των οργανωμένων. Είχε χαθεί καιρό τώρα, αλλά χθες αυτό αποδείχθηκε περίτρανα. Οσοι είχαν πάει ή έμαθαν τι είχε ακουστεί στη γενική συνέλευση στον «Τάφο» είχαν καταλάβει πολλά. Είναι διαφορετικό πράγμα η «καλή σχέση» και η στήριξη ή ακόμη και το δικαίωμα άσκησης εξουσίας (δύο μέλη μέσω «Συμμαχίας» στη διοίκηση στο επόμενο ΔΣ) από τον εναγκαλισμό. Το «δώσε θάρρος στον χωριάτη» επιφέρει άλλες συνέπειες στο κρεβάτι. Ου μην και στις εξέδρες… Πολλοί μιλούν ήδη για «χατζηχρηστοποίηση» του Παναθηναϊκού. Διαφωνώ. Αλλά το μέτρο στη σχέση χάθηκε μετά τη Βέροια (πάλι!!!!), και είναι πολύ δύσκολο να ξαναβρεθεί. Τα «αρρώστια», «σκηνές ντροπής», «ντροπή» είναι πολύ light για να περιγράψουν τα χθεσινά στο ΟΑΚΑ. Και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνεται στη Λεωφόρο αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση! Στη Λεωφόρο, την οποία… παραδοσιακά πολλοί φίλοι του Παναθηναϊκού (όχι μόνο οι «οργανωμένοι») θεωρούν «τσιφλίκι» τους! Είτε δίνουν 10 ευρώ για ένα εισιτήριο, είτε 6.000 για διαρκείας. Βαρύτατες οι ευθύνες της διοίκησης για τα χθεσινά (η ανακοίνωση που είχε εκδοθεί την Παρασκευή για… απαγόρευση των πανό μας μάρανε).
Συμπέρασμα: αυτή τη στιγμή, αυτή ακριβώς τη στιγμή, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στο χειρότερο σημείο της σεζόν, μετά και τον «εμφύλιο» στην κερκίδα. Και μιλάμε για μια ομάδα που ακόμη στο πρωτάθλημα δεν έχει ηττηθεί από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, Αστέρα. Ατρόμητο (παίζει με ΟΛΟΥΣ εκτός έδρας στον δεύτερο γύρο, ίσως να είναι και… καλύτερα με την ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ των 3-5 χιλιάδων φιλάθλων του)! Απίστευτο; Κι όμως!
Πόση είναι η διαφορά από τον Ολυμπιακό; -23! Ε, έχει χάσει 24 (!!!) από Λεβαδειακό (3), Πανθρακικό (5), ΠΑΣ (4), ΟΦΗ (2), Πλατανιά (3), Αρη (2), Βέροια (3), Κέρκυρα (2).
* Follow me on Twitter: Seretinio
.gif){kind=small}
