Αν...

Το... must των ημερών στις κινηματογραφικές αίθουσες είναι η ταινία «Αν», που έγραψε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης! Ακόμη κι όσοι δεν είναι fan του συγκεκριμένου, έχοντας παρακολουθήσει την ταινία παραδέχτηκαν ότι υπάρχει κάτι το... έξυπνο! Ειδικά αυτό με τις δύο... παράλληλες ταινίες! Τι θα συνέβαινε δηλαδή αν ο πρωταγωνιστής ένα συγκεκριμένο βράδυ έβγαινε από το σπίτι του στην Πλάκα και τι αν είχε προτιμήσει να μείνει μέσα σε αυτό! Κάπως έτσι έλαβε τέλος στο Λονδίνο και η φετινή ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού στο Europa League! Mε ένα μεγάλο «Αν». Ή μάλλον με πολλά «Αν» όχι μόνο όσο αφορά το ματς με την Τότεναμ, αλλά και όλη την σεζόν στην φάση των ομίλων.

Τι θα συνέβαινε... Αν ο Παναθηναϊκός δεν γύριζε ταπεινωμένος από το Μάριμπορ;

Τι θα συνέβαινε... Αν με εκείνο το αστείο αυτογκόλ του Σεϊταρίδη δεν είχε βρεθεί να κυνηγάει την Λάτσιο για να την ισοφαρίσει στο φινάλε;
Τι θα συνέβαινε... Αν ο Τοτσέ στην φάση του 1-1 στο Λονδίνο δεν έχανε το «άχαστο»;

Ή ακόμη κι... Αν ο ίδιος παίκτης στο 0-0 είχε πλασάρει πιο σωστά και ο Παναθηναϊκός ήταν αυτός που είχε πάρει το... τιμόνι στο σκορ. Πολλά τα... Αν.

Όμως το ποδόσφαιρο δεν είναι κινηματογραφική ταινία που ο σεναριογράφος μπορεί να την γράψει όπως θέλει αυτός και κυρίως το... κοινό! Στην μπάλα συνήθως η ικανότητα και η τύχη γράφουν την ιστορία.

Στο Λονδίνο το «τριφύλλι» τα στερήθηκε και τα δύο. Και την ικανότητα από τον επιθετικό του να τελειώσει σωστά τις δύο φάσεις «της χρονιάς» και την τύχη, στην φάση του αυτογκόλ που άθελα του βάζει η... πλάτη του Καρνέζη κι εκεί ουσιαστικά τελειώνει και το ματς. Κι αν (ξανά)θυμηθούμε και το αυτογκόλ του Γιούρκα, το μόνο βέβαιο είναι ότι φέτος τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη τυχερό δεν τον λες!

Ίσως όμως να τον λες... μαζοχιστή, καθώς πως αλλιώς χαρακτηρίζεται μια επιμονή σε ένα πλάνο που από νωρίς φάνηκε να στραβώνει. Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα δεν είναι ο... Χριστός για να πάρει πάνω του όλες τις «αμαρτίες» του φετινού Παναθηναϊκού, αλλά από την άλλη μόνο άμοιρος ευθυνών δεν είναι, όπως το ίδιο ισχύει και για τον Γιάννη Αλαφούζο που ίσως βλέποντας το ματς στην αγγλική πρωτεύουσα κάπου να μετάνιωσε που δεν πήρε νωρίτερα κάποια πρωτοβουλία!

Σαφώς και οι «πράσινοι» δεν έγιναν σε ένα βράδυ... Ρεάλ και Γιουβέντους. Όμως μπορεί κανείς να κάνει σύγκριση της «τριάρας» από την Μάριμπορ ή από την Λάτσιο με αυτό στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν;

Οι ίδιοι παίκτες έπαιζαν. Αυτοί που τότε έμοιαζαν «φαντάσματα» εντός αγωνιστικού χώρου, πλέον είναι παίκτες που κοίταξαν στα μάτια μια από τις καλύτερες ομάδες στην Αγγλία. Αν πέρα από την πρόκριση, ο Ρότσα έψαχνε και μια... ψυχολογική ντόπα για την ομάδα ενόψει ντέρμπι σίγουρα τα κατάφερε και πλέον όλοι περιμένουμε ένα «άλλο» ματς την Κυριακή.

Το βέβαιο είναι ότι ο Παναθηναϊκός αποκλείστηκε από ανώτερους αντιπάλους. Όμως πάντα θα υπάρχει αυτό το... Αν! Τι θα γίνονταν... Αν δεν είχε χάσει τόσο χρόνο;