Ψυχή, πάθος και μπόλικη τρέλα!

Ναι, πρέπει να το ομολογήσω όπως και οι περισσότεροι που παρακολουθούσατε τον αγώνα είτε από το σπίτι είτε από το γήπεδο, πως μετά το χαμένο πέναλτι της ΑΕΚ από τον Ρότζερ Γκερέιρο σκέφτηκα μόνο τα χειρότερα. Δεν υπάρχει όμως πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό της (συγκεκριμένης)… διάψευσης! Και διαψεύστηκα γιατί πολύ απλά μίλησε η ψυχή και το πάθος των παιδιών για να φτάσουν στη νίκη κόντρα σε όλα… Ετσι πρέπει: με πάθος και μπόλικη… τρέλα!

Είναι μία νίκη ουσίας αυτή που πέτυχε η ΑΕΚ απέναντι στην ομάδα των Ιωαννίνων και ταυτόχρονα χωρίς σημασία σχετικά με τη βαθμολογική της κατάταξη αν αυτή δεν συνδυαστεί με ένα νικηφόρο σερί κόντρα σε Πανθρακικό στην Κομοτηνή και τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Διότι όπως είχα γράψει (και) μετά τη νίκη με τέσσερα γκολ στην Βέροια, η Ενωση χρειαζόταν τουλάχιστον 3 νίκες έως το τέλος του πρώτου γύρου.
Μετά την γκέλα με τον Λεβαδειακό, μία ήττα που δεν άξιζε στην ΑΕΚ (όπως και με τον Αστέρα Τρίπολης για παράδειγμα, ή με την γκέλα απέναντι στον Αρη), οι «κιτρινόμαυροι» έπρεπε να εμπεδώσουν –και εύχομαι να το έκαναν– ότι έπρεπε να κάνουν νικηφόρο σερί με αντίπαλους τις προαναφερόμενες ομάδες.

Η αρχή έγινε λοιπόν με μία πολύ καλή ομάδα, τον ΠΑΣ, που έχει αποδείξει φέτος πως μπορεί και αξίζει να κάνει την υπέρβαση από τις επαρχιακές ομάδες χάρη στον Γιάννη Χριστόπουλο ο οποίος δικαιώνει όλους εκείνους που πίστευαν σε εκείνον και την αξία του χρόνια τώρα που τον παρακολουθούσαν (εκείνον και την δουλειά του) από τα «μικρά» τμήματα των μεγάλων ομάδων!

Η νίκη της ΑΕΚ έχει ουσία λοιπόν αλλά για να έχει και σημασία –και αξία παράλληλα– θα πρέπει να αποτελεί την αφετηρία για δυο ακόμη νικηφόρα αποτελέσματα. Το ερώτημα που τίθεται είναι: δεν έχει κέρδη η ομάδα απ’ αυτή τη νίκη;

Σαφέστατα… Αφενός είναι η κατάκτηση των τριών βαθμών που την φέρνουν στους 11 βαθμούς μαζί (και από πάνω λόγω διαφοράς τερμάτων) με τον Αρη και την Βέροια (που επίσης περνάει κάτω από την ΑΕΚ λόγω της νίκης της Ενωσης με 4 γκολ στην έδρα της Βέροιας), αλλά και με την Ξάνθη που έχει κερδίσει όμως στα Πηγάδια την ΑΕΚ και την… βάζει από κάτω! Επιπρόσθετα απέχει πλέον μόλις 3 βαθμούς από τον Πανθρακικό που αντιμετωπίζει στην Κομοτηνή την επόμενη αγωνιστική. Γι’ αυτό και απαιτούνται 2 ακόμη νικηφόρα αποτελέσματα.

Αφετέρου τα κέρδη για την ΑΕΚ είναι σε προσωπικό επίπεδο και έχουν ονοματεπώνυμο: Μιχάλης Παυλής, Ανδρέας Σταματής, Χοσέ Φουρτάδο, Βαλεντίντος Βλάχος, Χρήστος Αρκούδας και Κωνσταντνίνος Κοτσαρίδης… Ολοι οι παραπάνω έδωσαν πολλά στο ματς με τον ΠΑΣ και βοήθησαν την ομάδα να φτάσει στην κατάκτηση των τριών βαθμών…

Ο Παυλής αρχικά εξέθεσε τον Εβαλντ Λίνεν και όχι μόνο επειδή κέρδισε το πέναλτι που απώλεσε ο Γκερέιρο. Επαιξε πολύ καλά στην θέση της κορυφής της επίθεσης και απέδειξε πως είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους βασικούς του συναγωνιστές, ή ανταγωνιστές αν προτιμάται για την ενδεκάδα. Και αναφέρομαι στον Κατσικοκέρη, τον Τσίτα και τον Φουρτάδο (που έχει ξεχωρίσει σε δυο νικηφόρα ματς της ΑΕΚ αγωνιζόμενος ως αριστερό εξτρέμ). Σούπερ κρατήματα της μπάλας, καλά σπασίματά της (αλλά και λαθάκια σ’ αυτό το κομμάτι) στα άκρα και προς τον Γκερέιρο, καλές τοποθετήσεις, κερδισμένο πέναλτι αλλά και σωστή κίνηση στο γκολ που σημειώνει ο Σταματής τραβώντας πάνω του τον αμυντικό στο πρώτο δοκάρι. Πολύ καλή παρουσία του Παυλή που ήρθε στην ενδεκάδα έπειτα από καιρό (από το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης)!

Πολύ καλά πήγε (και) ο Φουρτάδο –ξανά– ως αριστερό χαφ-εξτρέμ με σωστές κινήσεις στην γραμμή, πολύ καλές μεταβιβάσεις, με συμμετοχή στο πρώτο γκολ της ομάδας αφού πέρασε ιδανικά, κάθετα την μπάλα στον Γκερέιρο και ταυτόχρονα με καλές επιστροφές και ντουμπλαρίσματα στον Αρκούδα. Θα αποτελέσει πολύ μεγάλο το κέρδος για την ΑΕΚ αν καταφέρει να δώσει όσα δίνει στα τελευταία ματς ο συγκεκριμένος παίκτης στο αριστερό άκρο της επίθεσης όπου δεν υπάρχει παίκτης για να αγωνιστεί πλην (ίσως) του Λαγού.

Με εξέπληξε (πολύ) ευχάριστα ο Χρήστος Αρκούδας όσον αφορά την παρουσία του στο ανασταλτικό κομμάτι. Ουσιαστικά χρειάστηκε αρκετές περιπτώσεις να αγωνιστεί ως τρίτο στόπερ και να κόψει 3 καθοριστικές μπάλες στην πλάτη της άμυνας αφού στο ματς με τον ΠΑΣ τα δυο στόπερ πελαγοδρομούσαν και ταυτόχρονα ο Βλάχος έπαιζε μόνος του όλη την πλευρά στα δεξιά (ανύπαρκτος αγωνιστικά και τακτικά ο Φούντας που πλην του γκολ ήταν από τους χειρότερους).

Είμαι πεπεισμένος ότι σχετικά με τον Βαλεντίνο Βλάχο η ΑΕΚ έχει βρει ένα μπακ για δεκαετία, έναν ποδοσφαιριστή που αν δουλευτεί σωστά από το τεχνικό τιμ μπορεί να… απογειωθεί ο ίδιος και η καριέρα του. Απίθανα γκάζια (άρα και πνευμόνια), καλές τοποθετήσεις, προωθήσεις χωρίς άγχος και φόβο, λίγο να βελτιώσει (ή να μάθει πιο σωστά) το πώς θα απειλεί μπαίνοντας στην αντίπαλη περιοχή προκειμένου να προσφέρει έτοιμα γκολ γυρίζοντας την μπάλα στα πέναλτι είτε τελειώνοντας ο ίδιος την εκάστοτε φάση!

Πολύ καλή ήταν όμως και η παρουσία του Κοτσαρίδη. Γρήγορος, σωστές και έγκαιρες επεμβάσεις στον άξονα, καθαρά αμυντικό χαφ που με παιχνίδια στα πόδια του μπορεί να παίξει box to box… Μπορεί να κουβαλήσει την μπάλα, αλλά θέλει τον έμπειρο δίπλα του για να του μάθει πώς (και προς τα πού) να την μοιράσει. Αλλά ανασταλτικά ήταν πολύ καλός, σωστά φάουλ όταν χρειάστηκε στον άξονα και γρήγορος, πολύ γρήγορος.

Και βέβαια ο Ανδρέας Σταματής… Πόσο χαρά μπορείς να νιώθεις σαν φίλος της ΑΕΚ για ένα παιδί παλαίμαχου ποδοσφαιριστή που δίνει τη νίκη στην αγαπημένη σου ομάδα. Είναι ευχάριστο για μένα επειδή χαίρομαι διπλά και τριπλά μια και γνωρίζω και σέβομαι απεριόριστα τον πατέρα του Σταύρο. Ξέρω πως θα συνεχίσει με κατεβασμένο το κεφάλι, έστω ξυρισμένο εγώ το γουστάρω, για να συνεχίσει να βελτιώνεται και να προσφέρει όσα και ότι μπορεί για την αγαπημένη του ομάδα…

Αρνητικοί πρωταγωνιστές δυστυχώς Κουτρουμπής και Κοντοές με τον πρώτο σε κάκιστη μέρα… Τα δυο στόπερ της ΑΕΚ δεν είχαν δύσκολο έργο και φρόντισαν να τα κάνουν… μαντάρα για να καρδιοχτυπήσουμε! Ευτυχώς δεν στοίχισε η κακή τους μέρα. Επιπρόσθετα κακός, πολύ κακός όμως αγωνιστικά και τακτικά ήταν ο Φούντας ο οποίος μετά το γκολ ήταν σε άλλο γήπεδο και σπατάλησε σπουδαία ευκαιρία όταν στην κεφαλιά πάσα του Παυλή που τον έβγαζε τετ α τετ με τα δίχτυα εκείνος προτίμησε να μη… μπουκάρει, να φέρει την μπάλα στο αριστερό του πόδι και να σουτάρει άουτ. Γενικά όμως ήταν κακός…

Υγ: Σχετικά με το επεισόδιο του Γιώργου Πήδουλα με τον Γιώργο Κατίδη θα γράψω μόνο τούτο: ο παίκτης έχει 1000% δίκιο. Τόσο απλά… Και προσωπικά αδιαφορώ για όσα είπε ο συμπαθέστατος και καλός τεχνικός Λίνεν ο οποίος ως όφειλε κάλυψε τον συνεργάτη του… Η δική του αλήθεια είναι προφανώς άλλη. Από κει και πέρα ακόμη και λάθη να κάνει ο 19χρονος ποδοσφαιριστής οφείλουν προπονητής και τεχνικό τιμ να είναι (και) παιδαγωγοί όπως και να κάνουν τα πάντα για να τον αξιοποιήσουν. Εδώ είχε τον Τζιμπούρ ο κ. Λίνεν με τον Κατίδη δεν μπορεί; Καλό το παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο!

Υγ2: Η τέλεια εικόνα, όλη η ομάδα, μπροστά από τον Πάνο… Για εκείνον έπαιξαν, για εκείνον κέρδισαν και μπράβο τους…