Επιτέλους το χαρήκαμε…!

Επιτέλους: Επρεπε να φθάσουμε στην 11η αγωνιστική στο πρωτάθλημα, για να γελάσει το χειλάκι μας και να χαρούμε και για το αποτέλεσμα και για την εμφάνιση του Παναθηναϊκού κόντρα στον ΠΑΟΚ, στην ομάδα, που βρίσκεται στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό έφυγε χαρούμενος για αυτό που είδε ο κόσμος που πήγε στο ΟΑΚΑ. Την παραμονή του αγώνα με τον ΠΑΟΚ είχα γράψει για κάποια στοιχεία που ήμουνα σίγουρος, ότι θα βάλει ο Ρότσα στο παιχνίδι της ομάδας. Το κέφι και την διάθεση των παικτών και την πολύ καλύτερη ψυχολογία και την αυτοπεποίθηση των παικτών, που είχε χαθεί επί Φερέιρα. Δεν το είπα τυχαία. Τον Χουάν τον ξέρω καλά από τότε, που έπαιζε στην ομάδα και φυσικά και στη συνέχεια που σαν προπονητής, πέτυχε την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας στη σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού.

Ασφάλιση αυτοκινήτου σε 5' και web offer έκπτωση 5%.Anytime Online

Ξέρω πολύ καλά , ότι ο Ρότσα-άσχετα αν δεν το παραδέχεται- έχει ένα …μαγικό ραβδί με το οποίο μεταβάλει την ψυχολογία των παικτών. Το αποτέλεσμα το είδαμε στο γήπεδο. Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο, που η ομάδα έπαιξε με υπομονή και επιφυλακτικά, μπήκε στο δεύτερο μέρος και ισοπέδωσε τον ΠΑΟΚ. Δύο γκολ και τέσσερις, πέντε κλασικές ευκαιρίες και ο κόσμος της ομάδας στην εξέδρα να μην πιστεύει στα μάτια του από τον ρυθμό, που είχε δώσει η ομάδα στο γήπεδο και την μπάλα που έπαιξε κατά διαστήματα. Δύο ήταν οι λόγοι που έγιναν αυτό. Πρώτον διότι όσο πέρναγε ο χρόνος, τόσο πέρναγε ο φόβος και λυνόντουσαν τα πόδια των παικτών και δεύτερον διότι η ομάδα ήταν σωστά τακτοποιημένη στο γήπεδο.

Ο Σισοκό που έκανε την διαφορά έπαιξε στον άξονα και όχι στα άκρα, που συνήθως έπαιζε με τον Φερέιρα. Ο Μαυρίας έπαιξε από την αρχή(συνήθως με τον Φερέιρα δεν άρχιζε τα ματς ακόμα και αν απουσίαζε κάποιος από τους Χριστοδουλόπουλο, Κουίνσι) και μετά το 20 όταν από δεξιά τον πέρασε αριστερά ο Ρότσα και αμυντικά βοήθησε στο να σταματήσουν οι επελάσεις του Ετό(έγινε αλλαγή στο ημίχρονο λόγω τραυματισμού) και επιθετικά δημιούργησε ρήγματα στην άμυνα του ΠΑΟΚ. Επίσης οι γραμμές του Παναθηναϊκού ήταν πολύ κοντά, ενώ ο Παναθηναϊκός «σκότωσε» τον ΠΑΟΚ από τον άξονα και με τους ταχύτατους Κουίνσι, Ζέκα, Σισοκό, Μαυρία στην αντεπίθεση.

Τόσο καιρό έλεγα και φώναζα ότι το ρόστερ της ομάδας –με τις όποιες ελλείψεις- δεν είναι για να βρίσκεται η ομάδα εκτός πεντάδας και να μην μπορεί να κερδίσει την Κέρκυρα, τον Πανθρακικό, τα Γιάννενα , τον Αστέρα Τρίπολης και άλλες μικρομεσαίες ομάδες του πρωταθλήματος. Και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ πήραμε μία γεύση πόσο καλύτερα μπορεί να παίξει αυτή η ομάδα. Αρκεί να υπάρχει κέφι , διάθεση, ομαδικό πνεύμα,σωστή τακτική και ο κάθε παίκτης να παίζει κοντά σε αυτό που μπορεί και όχι πολύ πιο κάτω . Η ψυχολογία παίζει μεγάλο ρόλο στο ποδόσφαιρο , αλλά είναι κι μάγκας ο προπονητής που μπορεί και παίρνει από τον κάθε παίκτη ότι καλύτερο μπορεί. Ο Χουάν την τριετία 1993-96 το έκανε και με το παραπάνω και στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είδα έναν κaεφάτο Παναθηναϊκό, που μου θύμισε σε κέφι και διάθεση την τότε ομάδα. Το θέμα είναι να υπάρξει και συνέχεια και να «χτίσει» ένα σερί νικών ο Παναθηναϊκός που θα τον συνεφέρει και αγωνιστικά και θα τον ανεβάσει στην βαθμολογία. Η συνέχεια θα δείξει.

ΥΓ: Επειδή δεν πρόλαβε να λήξει το παιχνίδι και άρχισε πάλι να ακούγεται ότι οι παίκτες «έφαγαν» τον Φερέιρα και μόλις έφυγε έπαιξαν μπάλα να πω κάτι που ακυρώνει την οποιαδήποτε ανάλογη σκέψη. Ποιοι δεν ήθελαν τον Φερέιρα; Ο Σισοκό και ο Ζέκα, που τους έφερε αυτός στην ομάδα και ήταν οι καλύτεροι παίκτες κόντρα στον ΠΑΟΚ; Ο Κουίνσι που αν δεν ήταν ο Φερέιρα, δεν θα παρέμενε στην ομάδα, ο Τοτσέ που επίσης τον έφερε ο Φερέιρα και κατηγορήθηκε ο Πορτογάλος για την επιμονή του να τον χρησιμοποιεί; Ο Βελάσκες που επίσης αυτός τον έφερε, Ο Σειταρίδης και ο Καρνέζης, που ο Φερέιρα τους καθιέρωσε στην ομάδα; Οσοι κάνετε αυτή την σκέψη δείτε πρώτα ποιοι έπαιξαν με τον ΠΑΟΚ, για να καταλάβετε ότι είστε σε λάθος δρόμο, για να εξηγήσετε την μεταμόρφωση της ομάδας