Τσάμπα και βερεσέ…

Δεν θέλω να γράψω πολλά. Γιατί είναι ένα έργο που το έχουμε δει αρκετές φορές, σε ματς Τσάμπιονς Λιγκ και με αντιπάλους μεγάλες ομάδες. Όπως φυσικά είναι η Άρσεναλ.

Προσωπικά δεν πανηγυρίζω τις ήττες, οποιοσδήποτε και αν είναι ο αντίπαλος. Μόνο με τη Ρεάλ στο 4-2 το έχω κάνει, αλλά αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και ήταν ένα ματς, στο οποίο ο Θρύλος είχε μείνει με 10 παίκτες από το 10’…

Ο Ολυμπιακός ήταν καλός και άξιζε ένα καλό αποτέλεσμα. Θα μπορούσε να το είχε πάρει, αλλά με τα θα, δεν γράφεις ιστορία. Κρίμα, γιατί πήγε στράφι η προσπάθεια και το τρέξιμο των παιδιών.

Ο Ζαρντίμ διάβασε σωστά το ματς και αχρήστευσε τον άξονα της Άρσεναλ. Οι Άγγλοι δεν μπόρεσαν να βγάλουν τις κάθετες πάσες και ούτε απείλησαν αρκετά. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε τσάμπα και βερεσέ, από ατομικά λάθη.

Στο πρώτο γκολ, ο Μέγερι είχε λάθος θέση και στο δεύτερο, τρίτωσε το κακό για τον Μανωλά, ο οποίος αντί να στείλει την μπάλα στο… Μάντσεστερ, σημάδευε τους αντιπάλους.

Τις πρώτες δύο λάθος απομακρύνσεις, οι Πειραιώτες δεν τις πλήρωσαν, αλλά η τρίτη, δυστυχώς και ήταν και η φαρμακερή. Το τρίτο γκολ μπήκε στη κόντρα, όταν σωστά οι «ερυθρόλευκοι» είχαν βγει όλοι μπροστά για να ισοφαρίσουν.

Ο Ολυμπιακός έχασε τσάμπα. Το σκορ του πρώτου ημιχρόνου τον αδικεί, έστω και αν ισοφάρισε με την γκολάρα του Μήτρογλου στις καθυστερήσεις.

Ήταν εξαιρετικά στημένος και είχε βρει τρόπο να απειλεί τους Άγγλους, με τον Μασάδο να χάνει την ευκαιρία του ματς.
Δεν τίθεται θέμα ότι υπάρχουν και κέρδη από την ήττα. Η παρουσία των Σιόβα και Γκρέκο και πάνω απ’ όλα η εμφάνιση, που δείχνει ότι η ομάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο.

Όπως εύστοχα είπε και ο Μανιάτης «πρέπει να χτίσουμε, πάνω σε αυτή την εμφάνιση». Να «χτίσει» ο Ολυμπιακός ενόψει των δύο κολλητών αγώνων με τη Μονπελιέ. Δύο ματς που θα κρίνει το μέλλον της ομάδας στην Ευρώπη.