Ζλάταν, ο μύθος

Είναι σε κάποιο βαθμό σαν τον Μουρίνιο. Ή τον αντιπαθείς ή σε πωρώνει τρελά με κάθε ενέργειά του. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, ό,τι και να λες, ο Ιμπρα είναι από τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ιδιοφυίες όλων των εποχών.

Μπόι 1.95, κτήνος της φύσης. Κι όμως, κύριο όπλο δεν είναι το σώμα του. Ταλέντο, κεφαλιά, πάσα με τη μία, τεχνική, ανθεκτικότητα, κοντρόλ, δύο πόδια, τελείωμα, τα έχει όλα, όμως αυτό που κάνει τη διαφορά είναι το μυαλό του που τον φέρνει πολλές κλάσεις πάνω από αντιπάλους και συμπαίκτες και τον βάζει στο επίπεδο που είναι μόνο ο Μέσι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που τον κατηγόρησαν ότι άφησε τους Ροσονέρι για τα λεφτά της Παρί Σεν Ζερμέν. Ο ίδιος δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να διαψεύσει. «Ο Ιμπραΐμοβιτς ήθελε πραγματικά να μείνει στην Μίλαν. Του είχα υποσχεθεί ότι δεν θα πουληθεί και τώρα δεν μου μιλάει». Αντριάνο Γκαλιάνι.

Και τι πήγε να κάνει στην Παρί; Ισως έχουμε αναρρωτηθεί κάποιες φορές. Ο ίδιος ξέρει και έχει φροντίσει από την αρχή να το δείξει. Πρώτα απ' όλα να την ανεβάσει επίπεδο, όμως και να είναι αυτός ο ηγέτης της.

Οπως πάντα εγωιστής, σε βαθμό που κάποιες φορές να κάνει κακό στην ομάδα του, όμως δίνει κίνητρα στον ίδιο. Σε μία Παρί που διεθέτει πολλούς παικταράδες, θέλει να είναι αυτός το μεγαλύτερο αστέρι. Και σαφώς είναι. Πάμε για Οκτώβριο και πριν τον αγώνα με την Ντιναμό Κιέβου, μόνο ένα γκολ δεν ήταν δικό του.

Δεν το έχει κρύψει ποτέ. «Για να παίξω καλά πρέπει να είμαι νευριασμένος». Ατάκα με την οποία περιέγραψε με μεγάλη ακρίβεια την εικόνα που έχει μέσα στο γήπεδο. Και ευτυχώς για εμάς τους ποδοσφαιρόφιλους ο Ζλάταν δεν είναι ποτέ καλά. Σπάνια χαμογελάει και δεν θέλει να είναι ήρεμος. «Θέλω να τρέχω και η αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινο» έχει πει στην αυτοβιογραφία του.

Κακά τα ψέματα, το πρωτάθλημα (που θα έρθει) στην Γαλλία δεν θα είναι κάτι για το οποίο θα αποτελέσει ένα μεγάλο παράσημο στο βιογραφικό του Ιμπρα. «Μπορούμε να κατακτήσουμε το Champions League» είπε στο περιοδικό της UEFA. Είναι το απωθημένο του, είναι αυτό που θα τον ολοκληρώσει σαν παίκτη και θα εκτοξεύσει την υστεροφημία του τόσο ψηλά που δεν θα τη φτάνει καμία κριτική.

Οπως ο Μέσι χρειάζεται να πάρει ένα Mundial για να μπορέσει να αντέξει σε δυνατές συγκρίσεις όπως με τον Μαραντόνα, έτσι και ο Ιμπρα χρειάζεται το Champions League για να το βάλει δίπλα στο ότι σε όποια ομάδα πήγαινε, έπαιρνε πρωτάθλημα. Μετά τις Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία πάει για τέταρτη διαφορετική χώρα.

Σίγουρα είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνει κάτι τέτοιο με την Παρί Σεν Ζερμέν, ειδικά από τη στιγμή που δεν το κατάφερε αγωνιζόμενος με κάποιες από τις πιο βαριές φανέλες στην Ευρώπη. Οπως και να έχει πάντως, ο Σουηδός είναι ήδη ένας μύθος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Στο 1' του αγώνα με την Ντιναμό έγινε ο πρώτος παίκτης όλων των εποχών που παίζει στους ομίλους του Champions League με έξι διαφορετικές ομάδες (Αγιαξ, Γιουβέντους, Ιντερ, Μπαρτσελόνα, Μίλαν, Παρί Σεν Ζερμέν). Στο 19' έγινε ο πρώτος που σκοράρει με έξι διαφορετικές στην ιστορία της κορυφαίας διοργάνωσης.

«Είναι ένα καλό σημάδι για το μέλλον» δήλωσε μετά τον αγώνα. Θα δείξει...

Follow me: Giorgio_Oddo