Μία φορά και έναν καιρό, ένα μάτσο πιτσιρίκια περίμεναν καρτερικά κάθε τόσο την εναλλαγή της παλίρροιας (πλημμυρίδα και άμπωτη), με την άμπωτη να αποτελεί το αγαπημένο τους φαινόμενο. Τότε μονάχα σε μιαν ακρούλα του μεγάλου βράχου με την ονομασία Κο Πάνιε εμφανιζόταν μία στενή λωρίδα αμμουδιάς. Εκεί λοιπόν οι λιλιπούτειοι κάτοικοι του χωριού που έχει το ίδιο όνομα με τον βράχο, έβρισκαν την ευκαιρία να παίξουν λίγη μπαλίτσα, τσαλαβουτώντας ουσιαστικά μεταξύ θάλασσας και μίας ιδέας στεριάς.

Το Κο Πάνιε είναι ένα από τα πλέον περίεργα χωριά του κόσμου, καθώς είναι χτισμένο στην άκρη του βράχου και πάνω σε βάρκες και ξύλινα παραπήγματα στη μέση της θάλασσας στα δυτικά της Ταϊλάνδης. Ετσι λοιπόν παράξενη έμελλε να είναι και η ποδοσφαιρική ιστορία που δημιούργησαν τα παιδιά του, τα οποία έστησαν ένα δικό τους γήπεδο στη μέση του ωκεανού!


Ολα ξεκίνησαν το 1986. Τότε έφτασε στο χωριό η πρώτη τηλεόραση και πιτσιρικαρία στηνόταν για να παρακολουθήσει το Μουντιάλ του Μεξικού. Τότε λοιπόν κόλλησαν και το μικρόβιο του ποδοσφαίρου. Καθώς δεν έβρισκαν που να παίξουν, έκαναν κάτι τρελό. Πήραν παλιές μικρές βάρκες και πάνω τους κάρφωσαν σανίδες, στήνοντας ένα τερέν πάνω στην θάλασσα.


Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτό το παραμύθι. Κάθε φορά μάλιστα που έπεφτε η μπάλα στο νερό, βουτούσαν να την πιάσουν. Κάποια στιγμή ήρθε και η πρόσκληση τους σε ένα τουρνουά στην ενδοχώρα. Οι κάτοικοι του νησιού συγκινημένοι από την προσπάθεια των μικρών, τους αγόρασαν και εμφανίσεις. Στο τουρνουά οι μικροί τα πήγαν εξαιρετικά, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά, όπου ηττήθηκαν.

Με τον γυρισμό τους, βρέθηκε και χορηγός που ανέλαβε να βελτιώσει κατά πολύ το πλωτό γήπεδο της Koh Panyee FC, κάνοντας το ασφαλές για το παιχνίδι. Φυσικά αυτό εξακολουθεί να επιπλέει πάνω στην θάλασσα. Το φοβερό με εκείνη την περιπέτεια των μικρών, είναι πως έκτοτε δημιουργήθηκε ποδοσφαιρική παράδοση στο χωριό και η ομάδα τους θεωρείται από τις καλύτερες στις μικρές ηλικίες. Τελικά εάν το θέλεις, ποδόσφαιρο μπορείς να παίξεις παντού: ακόμα και πάνω στο νερό...