Γκρίνια και λογική…

Κακά τα ψέματα, υπάρχει γκρίνια σε μια σημαντική μερίδα των φίλων του Ολυμπιακού. Πάντα θέλουν τον καλύτερο, πάντα διψούν για μεταγραφές. Ακόμα και όταν τελειώσει η περίοδος απόκτησης παίκτης, πάλι συζητούν το τι θα έπρεπε να αποκτήσει η ομάδα ή τι κινήσεις πρέπει να κάνει στο επόμενο παζάρι.
Έτσι είναι η πάστα μας και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει.

Ακόμα και να ντυνόταν αύριο στα ερυθρόλευκα ο Μέσι! Αρκετοί φίλοι των πρωταθλητών, διαμαρτύρονται, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Προσωπικά τους καταλαβαίνω, γιατί και εγώ ανήκω στην κατηγορία των… μουρμούρηδων, όσον αφορά τα μεταγραφικά του Ολυμπιακού.

Βλέποντας τα πράγματα με μια πιο ψύχραιμη ματιά, οι Πειραιώτες δεν έχουν λόγους να βιάζονται, ούτε να αδειάσουν τα ταμεία. Ακόμα και με το υπάρχον ρόστερ, ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί για το νταμπλ και μπορεί να κάνει μια καλή πορεία στην Ευρώπη, όπως συνέβη πέρυσι. Αρκεί αυτό;

Όσο και αν μας πονά, με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αρκεί. Δεν είναι καιροί για σπατάλες, ούτε για μαγκιές. Αυτές πέθαιναν και δεν ξέρουμε πότε θα αλλάξει η όλη κατάσταση. Οπότε δεν με χαλάει το να έρθει ένας παίκτης δανεικός με οψιόν αγοράς (όπως ο Γκρέκο), παρά να κλαίμε τα 9 εκατομμύρια του Ντιόγο…

Το θεωρώ λογικό. Ο Γκρέκο για παράδειγμα είναι ένας παίκτης που ανήκει σε μια πολύ καλή ευρωπαϊκή ομάδα και να είναι μυρωδιάς, το θεωρούμε αδύνατο και αδιανόητο. Με την λογική του δανεισμού, τσεκάρεις τον παίκτη και έχεις τη δυνατότητα, εάν δεν σου βγει να διορθώσεις το λάθος σου. Εάν σου βγει, τότε πληρώνεις και τον κρατάς.

Δεν τίθεται θέμα ότι θα ήταν ιδανικό το να μπορούσε ο Ολυμπιακός (αλλά και οι άλλες ελληνικές ομάδες) να αγοράζει ότι καλύτερο κυκλοφορεί. Αλλά αυτό δεν γίνεται για πολλούς λόγους , τους οποίους όλοι μας γνωρίζουμε.

Υ.Γ. Έχει περάσει στα ψιλά, αλλά ο Ολυμπιακός έχει πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας. Αυτή η ομάδα έχει παρόν και μέλλον…

Υ.Γ. (1). Για να είμαι ειλικρινείς, από τους… 100 παίκτες που έχουν γραφτεί, εγώ έναν θέλω να αποκτήσει η ομάδα. Τον Ρουίζ. Ταλεντάρα, παίκτης με αξία μεταπώλησης και το παίζει στις μικρές Εθνικές της Αργεντινής δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο.

Υ.Γ. (2). Αφήστε που τον Ρουίζ, τον έχει δει ο Μπαρμπαλιάς, ο οποίος αποδεδειγμένα έχει μάτι. Το ότι δεν έχει αποκτηθεί παίκτης, από τις εισηγήσεις του, αυτό είναι μια άλλη ιστορία…