Η ΑΕΚ, ο Μαύρος και κάποιος Μανωλάς...

Συγχωρέστε με για το γεγονός ότι καθυστέρησα να γράψω ένα blog και να τοποθετηθώ σε όσα αφορούν την αγαπημένη μας ΑΕΚ, αλλά δεν μου ήταν εύκολο να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου, να τις βάλω σε μία τάξη και γενικά να γράψω για σημαντικά θέματα τη στιγμή που έχω άλλα (πολύ σοβαρά θέματα) στο μυαλό μου...

Κάνε εγγραφή στην betfair και πάρε μπόνους έως 200 ευρώ

Η αλήθεια είναι πως δυστυχώς για τα τρία πιο όμορφα γράμματα της ζωής μας είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν πριν από ένα μήνα (και όχι μόνο) περίπου. Και εξηγούμαι:

η ΠΑΕ ΑΕΚ εξακολουθεί να αναζητεί χρήματα και μάλιστα αρκετά (κατ' αρχήν κοντά στα 2 μύρια ευρώ), οι άνθρωποι που τη διοικούν τούτη την περίοδο συνεχίζουν να... ματώνουν στη τσέπη τους και όχι μόνο χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, οι υπάλληλοι και οι ποδοσφαιριστές παραμένουν απλήρωτοι, «σωτήρες» δεν παρουσιάζονται και όσοι έχουν... βαφτιστεί ως τέτοιοι για την ΑΕΚ συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα και κατά τα άλλα συνεχίζουμε να προσπαθούμε να βρούμε λύση!

Η πρόταση του Θωμά Μαύρου είναι αναμφισβήτητα η πιο σωστή... Είμαι εδώ και χρόνια απόλυτα υποστηρικτής της συγκεκριμένης άποψης και φιλοσοφίας. Πρέπει εμείς οι ίδιοι οι ΑΕΚτσήδες να δώσουμε ζωή στην αγάπη μας, ζωή από τη ζωή μας! Δεν υπάρχουν Μεσίες, σωτήρες και ότι άλλη ταμπέλα θέλετε... Μόνο οι ΑΕΚτσήδες μπορούν, όσοι μπορούν.

Βέβαια δυστυχώς φαίνεται πως η μόνη αναμφισβήτητα σωστή προσπάθεια όπως αυτή εκφράστηκε από τη τεράστια σημαία της Ενωσης (τον Μαύρο) είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθεί στις μέρες μας όταν δεν υπάρχει διαθέσιμο δυνατό πορτοφόλι. Επαναλαμβάνω πως η πρόταση του Θ(ε)ωμά είναι η πιο σωστή και η πιο καλή. Ομως δύσκολα υλοποιήσιμη...

Χάρηκα όμως που έμαθα – είδα – άκουσα ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο – κεφάλαιο της ιστορίας της ΑΕΚ να δραστηριοποιείται, να προσπαθεί προκειμένου να βρει μία λύση γιατί δεν θέλει ούτε γι' αστείο να σκέφτεται πως υπάρχει το ενδεχόμενο να υποβιβαστεί η ομάδα μας στην Δ΄ εθνική κατηγορία. Και χαίρομαι που εκείνος το φωνάζει πρώτος μπας και το καταλάβουν – εμπεδώσουν και όσοι Ενωσίτες θεωρούν λύση τον υποβιβασμό – αφανισμό!

Αυτές τις μέρες που είχα εστιάσει όλο μου το είναι αλλού, σε πολύ πιο σοβαρά ζητήματα ζωής, έφτασαν στ' αυτιά μου (μετά την κινητοποίηση του Θωμά Μαύρου) σενάρια περί νέου διχασμού των Ενωσιτών με αφορμή την προσπάθεια που υπάρχει (και) από την πλευρά του Ντέμη Νικολαΐδη και επειδή βγαίνει μπροστά και ο Μαύρος. Πόσο ηλίθιοι και στόκοι μπορεί να είναι εκείνοι που τα σκέφτονται όλα αυτά; Ωστόσο η βλακεία έχουμε πει είναι ανίκητη και δεν έχει ταβάνι!

Οπως δήλωσε ο Θωμάς Μαύρος σχετικά: «Αν είναι καλύτερη η κίνηση του Ντέμη ας προχωρήσει και να σώσει την ΑΕΚ. Μακάρι να είναι καλύτερη και να πετύχει. Εγώ δεν θέλω να δώ την ΑΕΚ στην Δ’ εθνική και να ξέρω ότι προσπάθησα να το αποτρέψω. Η καλύτερη λύση να προχωρήσει»... Πόσο πιο απλά ελληνικά να χρησιμοποιήσει κανείς; Αυτό ακριβώς... Μακάρι να προχωρήσει η οποιαδήποτε λύση από ανθρώπους σαν τους παραπάνω που δεδομένα αγαπάνε την ΑΕΚ και τη θέλουν όπως οι οπαδοί της. Μακάρι να πετύχει περισσότερο του Μαύρου γιατί αν συμβεί αυτό η ομάδα θα έχει περάσει στα χέρια του κόσμου και αυτό όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται είναι το πιο σωστό. Αλλά αν είναι όντως καλύτερη του Ντέμη Νικολαΐδη ας προχωρήσει αυτή... Δεν υπάρχει περίπτωση πολεμικής από κανέναν σε κανέναν. Και να υπάρξει προσπάθεια θα αποτύχει από τη γέννησή της λόγω των συγκεκριμένων προσώπων.

Και ενώ η ΑΕΚ δίνει μάχη επιβίωσης και οι άνθρωποι που είναι γύρω της (είτε πρόκειται για ηγετικές φυσιογνωμίες είτε όχι) παλέουν για να βρουν τη λύση, υπάρχει και κάποιος Μανωλάς με τον οποίο ρεπορταζιακά πρέπει να ασχολούμαστε και να αναδεικνύουμε (δικαιολογημένα) κάθε του κίνηση, όπως για παράδειγμα το sms που έστειλε στη διοίκηση ότι ξενοικιάζει το σπίτι που του είχε η Ενωση... Ειλικρινά χεστήκαμε! Τουλάχιστον εγώ προσωπικά. Σιγά μη κάτσω να σκάσω, ή να ασχοληθώ με ένα παιδάκι που αν δεν είχε το συγκεκριμένο επώνυμο δεν θα ασχολούνταν κανένας... Στο καλό και να μη μας γράφει. Ο Θείος του είναι ο Μανωλάς της ΑΕΚ, εκείνος όσο κι αν προσπαθούσε δεν θα γινόταν ΠΟΤΕ!