Η σεζόν κυλούσε τέλεια. Εκανε ματσάρες, η απόδοση του ήταν κορυφαία και διατηρούσε τη Μπάγερν μέσα σε όλους τους στόχους της. Χάρη σε εκείνον (περισσότερο από τον Ριμπερί) οι Βαυαροί κατάφεραν να φτάσουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, του Κυπέλλου και να διεκδικούν το πρωτάθλημα από τη Ντόρτμουντ. Τότε λοιπόν, στο κρίσιμο φινάλε, ήρθαν οι στραβοκλοτσιές και τα χαμένα πέναλτι να χύσουν την καρδάρα για τον Αριεν Ρόμπεν και την ομάδα του που στο τέλος έμεινε χωρίς κανέναν τίτλο!

Ηρθε λοιπόν το EURO, όπου το άσχημο εκείνο φινάλε, πήρε μορφή ολικής κατρακύλας, προσωπικής και ομαδικής, με την Ολλανδία να κάνει 3X3 ήττες και τον ίδιο να μην κάνει τίποτα αξιόλογο στα ματς του ομίλου. Επόμενο ήταν να μην του έχει μείνει κανένα επιχείρημα άμυνας και να παραδεχτεί το προφανές: «Είμαι απίστευτα στεναχωρημένος. Τίποτα δεν μου πήγε καλά φέτος. Ούτε με τη Μπάγερν ούτε με την Εθνική. Είναι μακράν η χειρότερη χρονιά της καριέρας μου. Ειδικά τώρα με την Εθνική δεν μπορώ να καταλάβω πως συνέβη αυτή η αποτυχία. Πίστευα πολύ σε αυτή την ομάδα!»