- Να γράψεις για το ματς; Είχαμε πει χθες: «Απόψε ο δρόμος για την πρόκριση περνά από το υπέρ μας 1-0.Οχι με βιασύνη. Με μέθοδο. Όχι μόνο με πάθος. Αλλά και με μυαλό. Εχω τόση εμπιστοσύνη στη συσπείρωση και στους ψυχικούς δεσμούς αυτής της ομάδας που ρισκάρω να γράψω ότι αν προηγηθούμε, θα πανηγυρίσουμε»!

- Να γράψουμε λοιπόν για τα άλλα. Αφήστε τις ελληνικές ιστοσελίδες σήμερα, όσοι έχετε διάθεση. Μπείτε στις ξένες, αξιοποιήστε τις γλώσσες σας. Αγγλικά, ιταλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ό,τι ξέρετε. Μπείτε και διαβάστε για να δείτε πόσο αλήθεια έχει ο Καραγκούνης όταν λέει «έξω πάντα εκτιμούν περισσότερο τον Ελληνα ποδοσφαιριστή». Ακόμη και τώρα, όχι το 2004.

- Να γράψουμε για την απίστευτη απάντηση του Φερνάντο Σάντος στην ερώτηση για την Μέρκελ στην οποία απάντησε παρά την αντίθετη άποψη του εκπροσώπου της UEFA και το «πήρε πάνω» του.

- Να γράψουμε για τα πανηγύρια των παικτών, οι οποίοι «ξεμπούκωσαν» τόσο ώστε να παίρνει το μικρόφωνο ο Λυμπερόπουλος (που έπρεπε να παίξει χθες ως αλλαγή για να κρατήσει την μπάλα στο τελευταίο 20λεπτο, τι να κάνουμε είμαι… Καραγκούνης στην γκρίνια, ακόμη και στις νίκες) και ο Χαλκιάς και να άνουν ερωτήσεις στον «Σάλπι», με τον Λύμπε να τον φιλά πατρικά στην καράφλα!

- Να γράψουμε για όσους «έθαψαν», ειρωνεύτηκαν, ισοπέδωσαν, και τον Σάντος και τους παίκτες, παρότι οι ίδιοι είχαν μιλήσει για τα λάθη τους στα δύο προηγούμενα ματς, δεν έκρυψαν τις ευθύνες τους. Εννοώ αυτούς που δεν περιορίστηκαν σε ποδοσφαιρική κριτική, αλλά έγραφαν ειρωνικά, με ψέματα, με χαρακτηρισμούς, με κακία.

- Να γράψουμε για τους Ελληνες για τους οποίους έγραφε ο απεσταλμένος του «tovima.gr», Γιώτης Παναγιωτάς μέσω twitter από την αρχή του ματς ότι έχουν αληθινή και όχι «τουριστική» οπαδική κερκίδα φωνάζοντας και τραγουδώντας από την αρχή.

- Να γράψουμε για τη διαιτησία που πάλι μας αδίκησε διότι δεν αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα περίπου στο 65’ (δεν το σημείωσα το λεπτό ο μάλαξ, διότι… διαμαρτυρόμουν) για «θέατρο» ο Ζιρκόφ, όταν, μετά από επέλαση συγκρούεται με τον Σαλπιγγίδη στη γωνιά της δεξιάς γωνίας της περιοχής και σωριάζεται με «θέατρο» για πέναλτι.

- Όχι, δεν θα γράψω για το ματς με τη Γερμανία. Αυτό που ξέρω είναι ότι θα διεκδικήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας το 10% που έχουμε. Πλάκες θα γίνουν πολλές στο FB και στο Twitter για τη Μέρκελ. Θα γράψω μόνο ότι τούτη τη φορά είναι αναπόφευκτη η σύνδεση της πολιτικής κατάστασης με αυτόν τον αγώνα. Εχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν, δεν είναι ντροπή. Είναι γεγονός. Ολη η Ευρώπη θα ασχοληθεί από αυτή την οπτική γωνία με το συγκεκριμένο ματς μετά τα αποτελέσματα των εκλογών, ό,τι κι αν βγει από την εγκυμονούσα κάλπη.

- Nα γράψουμε για πολλοστή φορά ότι σε προσωπικό επίπεδο έχω κατασταλάξει ότι ΜΟΝΟ η γέννηση ενός παιδιού, μια χαρούμενη είδηση για την υγεία δικών μας ανθρώπων και φίλων, η πρόοδος των παιδιών για τους γονείς και ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ μπορεί να προκαλέσει τόσο έντονα χαρούμενα συναισθήματα. Και συνολικά για ομάδες ανθρώπων, για εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη τη γη, ΜΟΝΟ ΤΑ ΣΠΟΡ!

- Πάνω απ΄ όλα, να γράψουμε για μια στιγμή και μια φωτογραφία. Τη στιγμή που ο Καραγκούνης φιλά το εθνόσημο απευθυνόμενος στον διαιτητή Ερικσεν μετά την παράκρουση που έπαθε λόγω της κάρτας σαν να του λέει «να το σέβεσαι». Και να δούμε ΟΛΟΙ τη φωτογραφία του κειμένου. Και να σκεφτούμε. Μόνο αυτό. Να σκεφτούμε. Ο,τι θέλει ο καθένας. Είμαι σίγουρος ότι θα σκεφτούμε καλά, ωραία πράγματα…

Follow me on twitter: @Seretinio