Τον… έκλεψε ο Σέλουκ!

Ο Αντώνης Ξαγοράρης βρίσκεται στην κορυφή σε ό,τι αφορά την φυσιοθεραπεία στην χώρα μας. Από το ιατρείο του έχουν περάσει δεκάδες κορυφαίοι αθλητές, ενώ έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του μεταξύ άλλων στην ποδοσφαιρική ομάδα του Παναθηναϊκού, στην μπασκετική του Αμαρουσίου και στην Εθνική ομάδα μπάσκετ. Βρέθηκε για αρκετούς μήνες στην Ιταλία, προκειμένου να μάθει να λειτουργεί το διάσημο πλέον Tecar (μηχάνημα φυσιοθεραπείας) και πήρε ξανά την απόφαση να φύγει για το εξωτερικό. Αυτή τη φορά, όμως, για μία χώρα πιο μακρινή και άγνωστη. Μεταγραφές, βλέπετε, πλέον στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο δεν παίρνουν μόνο οι ποδοσφαιριστές και οι προπονητές αλλά ακόμη γιατροί, φροντιστές και φυσιοθεραπευτές.

Στην τελευταία κατηγορία εντάσσεται και ο Αντώνης Ξαγοράρης, που πήρε την απόφαση λόγω των δύσκολων καιρών να αποδεχθεί την πρόταση του γνωστού μας Ντιμίτρι Σέλουκ και να μετακομίσει στην Ουκρανία για λογαριασμό της Ταβρίγια. Επικοινωνήσαμε μαζί του λίγο πριν την πτήση του για την Συμφερόπολη και το ξεκίνημα μίας νέας περιπέτειας. Τον πετύχαμε την στιγμή που μάζευε τα πράγματά του. «Έχω αγοράσει ήδη δύο κούτες με διάφορα πράγματα για την πισίνα και το γυμναστήριο, που θα μου χρειαστούν στην Ουκρανία συν τα δικά μου», ήταν τα πρώτα του λόγια.

Όσο για το πώς ξεκίνησαν όλα και έφτασε σε συμφωνία με την Ταβρίγια; «Όλα ξεκίνησαν όταν ο Ζουέλα ήρθε σε μένα με θλάση 3 εκατοστών στον προσαγωγό. Η θεραπεία κράτησε 4 μέρες, μετά τις οποίες ξεκίνησε προπονήσεις και τελικά έπαιξε στο Κύπελλο με τον Αστέρα. Μάνατζερ του Ζουέλα είναι ο Σέλουκ και έτσι έγινε η επαφή. Ο Σέλουκ αγόρασε την ομάδα - και μάλιστα από ό,τι μου είπαν για καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό - και θέλει να την κάνει υψηλού επιπέδου. Μετά την προσέγγισή του, συναντηθήκαμε στην Βαρκελώνη, όπου διαμένει μόνιμα, και μου ανέλυσε το πλάνο του.

Οι κινήσεις που γίνονται είναι σίγουρα προς την σωστή κατεύθυνση, όχι μόνο σε αγωνιστικό επίπεδο. Στο τιμ της Ταβρίγια πλέον ανήκουν ένας Ολλανδός προπονητής τερματοφυλάκων, ένας Σουηδός γυμναστής και ένας Ιταλός γιατρός, που υπέγραψε από την Ουντινέζε. Ο τελευταίος ήταν εκείνος που ζήτησε να υπάρχει κάποιος που να ξέρει να χειρίζεται το Tecar, ένα μηχάνημα, που χρησιμοποιείται κατά κόρον στην Ιταλία για την θεραπεία θλαστικών τραυμάτων. Επίσημος χειριστής στην Ελλάδα είμαι εγώ. Πέρασα έξι μήνες στην Ιταλία, προκειμένου να λάβω την διαπίστευση και όποιος θέλει να μάθει να το χειρίζεται στην Ελλάδα, θα πρέπει να περάσει από εκπαίδευση μαζί μου».

Είναι δεδομένο ότι οι συνθήκες που θα βρει μπροστά του στην Ουκρανία δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την χώρα μας ούτε με την Ιταλία. Το γεγονός αυτό ναι μεν τον προβληματίζει, όμως οι εγκαταστάσεις της ομάδας όπως μας είπε είναι εκπληκτικές και από τους λόγους που τον βοήθησαν να πάρει την τελική του απόφαση. «Η πόλη δεν λέει και πολλά, παρότι είναι σχετικά μεγάλη (περίπου 350.000 κατοίκους). Όταν ήμουν εκεί, πήγαμε μαζί με τους παίκτες στο κέντρο της πόλης να δούμε το ντέρμπι του Μάντσεστερ και ήταν απογοητευτικά. Αυτά που είδα, όμως, στην ομάδα με ικανοποίησαν και με το παραπάνω και ήταν από τους λόγους που με διευκόλυναν στην απόφασή μου. Έχω δουλέψει με κορυφαίες ομάδες στην Ελλάδα - Παναθηναϊκός στο ποδόσφαιρο, Μαρούσι και Εθνική Ελλάδας στο μπάσκετ - όμως οι εγκαταστάσεις που διαθέτουν οι Ουκρανοί είναι απίστευτες. Πισίνες, τρία εστιατόρια, άλλο για την πρώτη ομάδα, άλλο για την δεύτερη, άλλο για τους επισκέπτες, έξι γήπεδα, γήπεδο με συνθετικό χλοοτάπητα, δύο πούλμαν, τα πάντα».

Οι φιλοδοξίες του Σέλουκ και οι στόχοι του για την ομάδα είναι πολύ υψηλοί, όπως μας εξήγησε ο κος Ξαγοράρης. «Η ομάδα έχασε στην ισοβαθμία ένα από τα ευρωπαϊκά εισιτήρια και ο Σέλουκ έχει βάλει στόχο να μπει. σφήνα στην πρώτη 4άδα. Στην ομάδα υπάρχουν ο Μάρκο Νε, ο Μπουσαϊντί και Καϊτά, γνωστοί στην Ελλάδα από τη θητεία τους σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Ηρακλή αντίστοιχα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Σέλουκ δίνει πριμ για κάθε νίκη και είναι πολύ σημαντικό για τους παίκτες να παίζουν και μην ταλαιπωρούνται συνεχώς από τραυματισμούς. Στους νέους επίσης γίνεται καλή δουλειά, καθώς ήδη υπάρχουν Βραζιλιάνοι, Νιγηριανοί, Αργεντίνοι, μέχρι και Σλοβάκος. Στους «μικρούς» ήδη 5 ξένοι δεσμεύονται με συμβόλαιο και αποτελούν σημαντικές επενδύσεις για το μέλλον».

Η απόφαση σαφώς και δεν ήταν εύκολη, όμως το καλό προαίσθημα δεν λείπει… «Ευτυχώς φέτος είχα δουλειά. Τα τελευταία 15 χρόνια συνεργάζομαι με την Εθνική (μπάσκετ), όμως αυτή τη φορά δε θα ακολουθήσω την αποστολή ούτε στο προολυμπιακό τουρνουά ούτε στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο σε περίπτωση που προκριθούμε. Η απόφαση ήταν σαφώς δύσκολη, όμως βλέποντας τις πολιτικές εξελίξεις και το κάκιστο κλίμα στην χώρα, έπρεπε να το δοκιμάσω. Τα χρήματα είναι πολλά. Θα δω πως θα είναι η κατάσταση στο ιατρείο μέχρι τα Χριστούγεννα και στη συνέχεια θα αποφασίσω τι θα κάνω.

Το ιατρείο μου λειτουργεί τα τελευταία 23 χρόνια στο Χαλάνδρι. Έχω 4 παιδιά που δουλεύουν εκεί, ενώ ένας θα με ακολουθήσει ως βοηθός μου στην Ουκρανία. Η οικογένειά μου φυσικά θα μείνει εδώ και αυτό ήταν το πιο δύσκολο, όμως όταν πήγα εκεί, είδα τις συνθήκες εργασίας και την προσφορά, όλα έγιναν λίγο πιο εύκολα. Αν δεν μπορέσω να προσαρμοστώ και τα πράγματα στην Ελλάδα βελτιωθούν, του χρόνου θα γυρίσω πίσω. Κάτι μέσα μου μου λέει, όμως, ότι αυτή η εμπειρία θα βγει σε καλό».