Το βράδυ της Τετάρτης η Γιουνάιτεντ φλέρταρε με ένα... απίθανο κάζο, αφού η Ρότσντεϊλ έφτασε τους Κόκκινους μέχρι τη ρώσικη ρουλέτα! Σύμφωνοι, οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ δεν περιμένουν φέτος τον τίτλο στην Premier League, ωστόσο υπάρχει ένα μίνιμουμ απαιτήσεων, αξιώσεων. Με τι θα ήταν ευχαριστημένοι λοιπόν από την ομάδα του Σόλσκιερ;

Τι θα ήταν αρκετό για να κρατήσει τη δουλειά του ο Νορβηγός; Ήταν Απρίλιος του 2014 όταν ο Μόγιες είχε απολυθεί έπειτα από 10 μήνες με την ομάδα 7η στον βαθμολογικό πίνακα κι έχοντας αποτύχει στο να περάσει στο Champions League για πρώτη φορά μετά το 1995-1996. Στον Μόγιες είχε μεταφερθεί από τη διοίκηση ότι θα έπαιρνε πίστωση χρόνου, πως θα έμενε τουλάχιστον έξι χρόνια. Ο Μουρίνιο είχε τονίσει ότι θα ήταν δίκαιο να κριθεί μετά από τρία χρόνια, όμως διευκρίνισε ότι άξιζε να απολυθεί στα δυόμισι χρόνια έτσι όπως πήγε η κατάσταση. Ο Μόγιες είχε το βάρος της διάδοχης κατάστασης από την εποχή του Φέργκιουσον. Όταν έχει θητεύσει στον πάγκο της Γιουνάιτεντ ένας τεχνικός σαν τον Σερ Άλεξ τότε τα πράγματα δεν είναι απλά και εύκολα για τους επόμενους. Για την Μάντσεστερ το μίνιμουμ είναι να διασφαλίζει την παρουσία της στο Champions League. Είναι από τα πιο μεγάλα brands στον κόσμο και με πολύ μεγάλα συμβόλαια, χορηγίες κι εμπορικά deals.

Την ώρα που οι Σίτι και Λίβερπουλ κατακτούν τίτλους και προχωρούν, η Γιουνάιτεντ έχει μείνει... στάσιμη. Μετά το εντυπωσιακό σερί με τις εννέα νίκες με τον Σόλσκιερ, η Μάντσεστερ μπλόκαρε και δεν έκανε άλλη νίκη μακριά από την έδρα της από τον Μάρτιο και μετά. Το να τερματίσει μία ομάδα στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος απαιτεί καλό φορμάρισμα, αλλά και μία καλή σειρά αγώνων και αποτελεσμάτων. Η Γιουνάιτεντ έπειτα από έξι αγώνες έχει οκτώ πόντους, η χειρότερη επίδοσή της από το 2000 και μετά, ισοφαρίζοντας τις πρώτες σεζόν των Μόγιες και Φαν Χάαλ. Βέβαια, επί Μόγιες η Γιουνάιτεντ αρχικά είχε τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία στα πρώτα πέντε ματς. Δεν υπάρχει η πίστη πως η ομάδα μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο.

Εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του συλλόγου δεν υφίσταται, επίσης η ομάδα έχει χτυπηθεί από τραυματισμούς. Επίσης αμφιβολίες για το εάν παίκτες όπως ο Αντρέας Περέιρα θα είναι ποτέ τόσο καλοί ώστε να καθιερωθούν και να προσφέρουν. Οι νεαροί παίκτες έχουν ανάγκη να παίζουν ματς αλλά η ομάδα έχει ανάγκη να είναι σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις του χρόνου. Αλλωστε, εκτός από τον Γκρίνγουντ, οι υπόλοιποι δείχνουν πως δεν έχουν την... υποδομή για υπερβάσεις.

Για να επιβιώσει προπονητικά ο Σόλσκιερ πρέπει η Γιουνάιτεντ να έχει σημαντικά αγωνιστικά χάιλαϊτς φέτος. Να δείξει πως είναι καλύτερη, πως ανεβαίνει επίπεδο. Πέρυσι νίκες όπως με Τότεναμ, Άρσεναλ, Τσέλσι, αλλά και η δραματική επικράτηση στο Παρίσι για το Champions League έδωσαν πίστωση χρόνου. Το 1989-'90 όταν και είχε ανέβει το πανό "Fergie Out!" για να φύγει ο Φέργκιουσον ο θρίαμβος στο Κύπελλο έσωσε την χρονιά και την δουλειά του προπονητή.

Υπομονή στον κόσμο δεν φαίνεται να υπάρχει. Όταν ακόμα και ο Φέργκιουσον είχε θέμα και πρόβλημα τότε καταλαβαίνει κανείς το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τον Νορβηγό. Δεν είναι όπως το 1989. Ο Φέργκιουσον είχε τερματίσει 2ος στην πρώτη φουλ σεζόν. Μετά 11ος και 13ος. Η ομάδα τον στήριξε όμως τότε οι οπαδοί είχαν συνηθίσει στις αποτυχίες. Και τώρα έχουν συνηθίσει κάπως όμως τα οικονομικά δεδομένα και τα συμβόλαια είναι άλλα, όπως και τα ρόστερ.

Στην εποχή Μουρίνιο το τρόπαιο του Europa του 2017 δεν ήταν αρκετό. Τώρα οποιοδήποτε τρόπαιο, αρκεί και το Carabao Cup, θα αρκεί. Οι οπαδοί θέλουν να δουν κάτι για να φτιάξει έτσι το κλίμα. Εάν οι φίλαθλοι δουν αγωνιστική ταυτότητα, βελτίωση και πολλά ακόμα τότε θα στηρίξουν πολύ την ομάδα. Η Γιουνάιτεντ έχει πίσω της μεγάλη και σπουδαία ιστορία ακόμα και την δεκαετία του '60. Τα τελευταία χρόνια είχε διαφορετικές σχολές προπονητών. Μόγιες, Φαν Χαάλ, Μουρίνιο και τώρα ο Σόλσκιερ που θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό. Τα τρία νέα αποκτήματα με Σόλσκιερ, όπως οι Μαγκουάιρ, Τζέιμς και Μπισάκα, έχουν αποδεχθεί καλές επιλογές όμως στην επίθεση δεν καλύφθηκαν τα κενά που προέκυψαν και φυσικά περιπτώσεις όπως ο Μάντζουκιτς μόνο... λύσεις δεν θα φέρουν.

Η Γιουνάιτεντ δεν μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει προπονητές και διατάξεις. Επίσης οι βασικοί ανταγωνιστές της ομάδας είναι πολύ πιο ισχυροί οικονομικά, παρότι η ομάδα του Μάντσεστερ έχει πολλά περισσότερα έσοδα πλέον. Γενικά οι ομάδες έχουν ισχυροποιηθεί και λόγω των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, που δίνει πολλά έσοδα. Για παράδειγμα 60.000 άτομα ήταν μόνο εκείνα που είδαν από την τηλεόραση το ματς με την Γουέστ Χαμ. Το 1995 στο Άπτον Παρκ όπου η Γιουνάιτεντ έχασε τον τίτλο ο αριθμός ήταν 24.783. Η Γιουνάιτεντ εμπορικά πάντως παραμένει δυνατή. Αλλωστε, ανακοίνωσε έσοδα 630 εκατομμυρίων. Ποδοσφαιρικά η Μάντσεστερ έπρεπε να βοηθήσει πολύ περισσότερο τον εαυτό της και την δομή της. Βέβαια, η Λίβερπουλ παραμένει μια... 20ετία και βάλε χωρίς κούπα.

Ακόμα και ο κόσμος κάποιες φορές ζητάει πολύ περισσότερα πράγματα. Ακόμα και υπερβολικά. Η οικογένεια Γκλέιζερ πάντως που ηγείται της Γιουνάιτεντ έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα... πυρά. Υπάρχουν πιο καλοί ιδιοκτήτες και υπάρχουν και χειρότεροι, όμως η Γιουνάιτεντ έχει ίσως την 2η πιο μεγάλη επίδοση σε συμβόλαια και απολαβές παικτών στα κορυφαία πρωταθλήματα και ίσως και στον κόσμο. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν κόβεις τα όνειρα των οπαδών τονίζοντας πως «Δεν θα πάρουμε τίτλο μέχρι το 2022».

Η τιμή που θέλουν να πουλήσουν οι Γκλέιζερς είναι πάνω από 2 δις. Ίσως και να συζητούσαν και για 2 δις, όμως θα βρεθεί κατάλληλος επενδυτής; Οι οπαδοί θα πρέπει να δείξουν υπομονή με τον Σόλσκιερ. Να του δώσουν χρόνο. Ο Νορβηγός έχει παίξει, έχει προσφέρει τίτλους στην Γιουνάιτεντ και ξέρει πολύ καλά το τι σημαίνει αυτός ο σύλλογος. Δύο χρόνια για να κριθεί επαρκώς ένας προπονητής είναι ένας φυσιολογικός χρόνος. Ο Σόλσκιερ προσπαθεί πολύ αλλά θέλει στήριξη αλλά και χρόνο.