Η υπέροχη ματαιοδοξία του Κριστιάνο

Ηταν η χρονιά της έκρηξης, τότε που έπιασε ταβάνι. Στο φινάλε της δικαίως του δόθηκε η πρώτη του «Χρυσή Μπάλα». Είχε περάσει ένας μήνας από την κατάκτηση του Champions League με τη Γιουνάιτεντ. Οι περισσότεροι, για να μην πούμε όλοι, θα το απολάμβαναν με μία επίσκεψη σε κάποιο ονειρεμένο θέρετρο της Καραϊβικής. Εκείνος όμως προτίμησε να πεταχτείς στο- κάθε άλλο παρά εξωτικό- Κάνσας Σίτι. Μέσα στο κατακαλόκαιρο, αντί να ξεκουράζεται όπως όφειλε, έλιωνε στην προπόνηση παρέα με την Εθνική ομάδα σπριντ των Η.Π.Α., παλεύοντας να τελειοποιήσει την ταχύτητα του, που ήταν ούτως ή άλλως υπεραρκετή για να αφήνει όλους τους αντίπαλους αμυντικούς ξωπίσω.

Αλαζονεία, σνομπισμός, σιχτίρισμα, το κίνητρο των haters, η ακόρεστη επιθυμία για κορυφή. «Το ποδόσφαιρο με έχει διδάξει, ότι πρέπει να χρησιμοποιώ όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα εις βάρος μου, ώστε ν' αποκτώ έξτρα κίνητρο. Στην πραγματικότητα έχω ανάγκη τους εχθρούς μου. Εκείνοι είναι που περισσότερο με έχουν βοηθήσει, ώστε να φτάσω τόσο ψηλά. Ο κόσμος λέει ότι είμαι ματαιόδοξος και αλαζόνας. Αυτό όμως είναι το μυστικό της επιτυχίας μου». Η εξήγηση όπως την έχει παραδώσει ο ίδιος ο Κριστιάνο, είναι η πλέον εκ βαθέων και αφοπλιστική που θα μπορούσε να υπάρξει και ερμηνεύει τα πάντα στην αγωνιστική και όχι μόνο συμπεριφορά του.

Το καρέ που έβαλε στα 34 του στο ματς με τη Λιθουανία εντυπωσιάζει. Ομως δεν θα έπρεπε. Για τον Ρονάλντο μιλάμε. Το... βιομηχανικό κορμί που δεν κουβάλησε ποτέ πάνω του σοβαρό τραυματισμό να το λαβώσει. Το ρομποτικό μυαλό με τις καθορισμένες συντεταγμένες και τις απαρέγκλιτες νόρμες στα ματς, μα κυρίως στο πριν και το μετά από αυτά. «Η αποκατάσταση είναι για μένα πιο σημαντική ακόμα και από τις προπονήσεις και σε αυτήν οφείλω το ότι μπορώ να παίζω σε τόσα πολλά παιχνίδια. Η ξεκούραση είναι η λέξη κλειδί στην ζωή μου και εκείνη που θα μου επιτρέψει να επιμηκύνω όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται την παρουσία μου στο υψηλότερο επίπεδο». Ακόμα μία δική του ερμηνεία, περιττή όμως, καθώς άπαντες καταλαβαίνουμε ότι ο CR7 χρειάζεται έναν άλλον προσδιορισμό που να είναι ανώτερος του «απόλυτου επαγγελματία».

Η διατροφή που κάνει μόνος του ξέχωρα από την ομάδα. Το σκοτσέζικο ντους με εναλλαγή του νερού από κρύο σε ζεστό και το αντίθετο. Ολα πλήρως ελεγμένα. Το ζεστό νερό που πρέπει να έχει θερμοκρασία μεταξύ 38-42 βαθμών και εκεί να κάθεται για πέντε λεπτά, ενώ στη συνέχεια για τρία λεπτά η θερμοκρασία του πέφτει στους 12-15 βαθμούς. Αυτό συμβαίνει για 30 λεπτά και συμβάλει στην άριστη κυκλοφορία του αίματος που αποτρέπει την εμφάνιση οιδημάτων και φλεγμονών στους μύες, καθώς μεταφέρει τα θρεπτικά συστατικά σε όλο το σώμα.

Η βουτιά σε μία πισίνα με χλιαρό νερό για 20 λεπτά, όπου κολυμπάει σε χαλαρό τέμπο, ώστε να ανακτήσει κάπως τις δυνάμεις του, αλλά κυρίως την πνευματική ηρεμία του. Εκεί, στην απόλυτη ησυχία, βρίσκει ξανά τη γαλήνη στη σκέψη του και αφήνει πίσω του το ματς, έχοντας μάθει το μυαλό του πλέον πως δεν υπάρχουν αιώνιες ήττες και νίκες. Εκεί αφήνεται πίσω η ένταση και οι αναμνήσεις του αγώνα και το μυαλό δεν ταλαιπωρείται από παράπονα, θυμό ή χαρές από κάποιο απίθανο γκολ και αυτό είναι εξίσου σημαντικό όσο και η σωματική ξεκούραση.

Στο χαμάμ των 10 λεπτών που ακολουθεί, χαλαρώνει οριστικά. Αποβάλει την ένταση, η οποία σε αυτό το αθλητικό επίπεδο συνοδεύει πολλές φορές τα όνειρα των αθλητών που δυσκολεύονται να έχουν καλό ύπνο. Ο Κριστιάνο λοιπόν καταφέρνει να κοιμάται ήρεμος για οκτώ ώρες και να είναι την επόμενη ημέρα απολύτως έτοιμος για να ξεκινήσει την προετοιμασία για την επόμενη μεγάλη αναμέτρηση. Να μπορεί στα 34 του όχι μόνο να βγάζει τις απαιτήσεις του προγράμματος, αλλά να κυνηγάει με την ίδια πώρωση τα όνειρά του.

Στο ερώτημα γιατί θεωρείς ότι είσαι ο Νο1 όλων των εποχών, έχει απαντήσει με απόλυτη ειλικρίνεια: «Επειδή έχω γεννηθεί για να είμαι». Το πιστεύει και έχει τη διάθεση να συνεχίζει να το αποδεικνύει αγώνα με τον αγώνα, χρόνο με τον χρόνο. Η δική του ματαιοδοξία είναι που του δίνει αυτήν τη δύναμη και τον προστάζει. Και μεταξύ μας, είναι ποδοσφαιρικά υπέροχη. Του ορίζει το πλαίσιο που θα κινηθεί. Κι αυτό είναι μονόδρομος. Μέχρι να σταματήσει να παίζει, θα πρέπει να είναι ο καλύτερος. Δεν θα επιτρέψει σε κανέναν άλλον να τον προσπεράσει. Από τη μία ακούγεται τόσο κουραστικό όλο αυτό. Από τη δική του σκοπιά όμως είναι ο λόγος για να βγαίνει έξω και να μετράει επιδόσεις και ρεκόρ. Και ακόμα κι εάν ορισμένοι το κατακρίνουν, δεν έχει σημασία. Φυσικά και δεν τον απασχολεί. Αλλωστε, έχει δώσει την αλαζονική ερμηνεία του και εκεί: «Ούτε καν ο Θεός δεν είναι αποδεκτός απ' όλον τον κόσμο»!

Follow me: @jorgekaraman