Το... ψυχογράφημα τίτλου της Λίβερπουλ

Ο Αρκάς έχει γράψει μία μεγάλη αλήθεια και την έβαλε στο στόμα του «Κόκκορα». Οταν εκείνος ενημέρωνε τον κόσμο ότι: «Προσπαθώ να βγω από το ψυχολογικό αδιέξοδο, αλλά δεν θυμάμαι από πού μπήκα», σίγουρα δεν σκεφτόταν τους οπαδούς της Λίβερπουλ, αλλά πλέον η εν λόγω ατάκα μοιάζει τόσο ταιριαστή για την περίπτωσή τους. Βέβαια το δικό τους πρόβλημα, όπως και όλου του κόκκινου οικοδομήματος, είναι ότι εκείνοι ξέρουν, τουλάχιστον ημερολογιακά, το πώς ξεκίνησε όλη αυτή η περιδίνηση, η οποία τους έχει αφήσει από το 1990 να κυνηγούν αυτή τη χίμαιρα του πρωταθλήματος. Εκείνοι λοιπόν γνωρίζουν πότε μπήκαν, ξέρουν και το τι θα τους βγάλει από τούτο το χρόνιο ψυχολογικό αδιέξοδο. Το θέμα όμως είναι όλα αυτά που συμβαίνουν στο μεταξύ...

Το να αγαπάς και να παρακολουθείς αυτή την ομάδα στη σύγχρονη ιστορία της, μοιάζει με ένα γλυκόπικρο βάσανο, με το πικρό να υπερισχύει σχεδόν πάντα στο φινάλε. Φέτος όμως στο παιχνίδι των συναισθημάτων έχει μπει γερά και η ελπίδα. Οχι με την έννοια της επιθυμίας, αλλά με εκείνη της υπαρκτής πραγματικότητας. Εχει περάσει πλέον σημαντικός καιρός από τον Οκτώβριο του 2015, όταν ανέλαβε δηλαδή την αναμόρφωση ο Γιούργκεν Κλοπ. Εναν χρόνο αργότερα, ήταν ο Φιλίπε Κουτίνιο που ισχυριζόταν ότι: «Αυτός ο προπονητής έχει φέρει στην ομάδα τη νοοτροπία του νικητή και έχει προσδώσει στους παίκτες μία αυτοπεποίθηση που δεν υπήρχε πριν».

Εκτοτε, τούτο το περίφημο winning mentality, δείχνει να εξελίσσεται σταδιακά, για να φτάσουμε στη φετινή σεζόν. Το βλέπεις στους βαθμούς που έχουν κατακτηθεί στο κλείσιμο των αγώνων. Το πώς παλεύει η ομάδα και το πώς καταφέρνει να πάρει αυτό που θέλει. Μετά το 80' έχουν κατακτηθεί τρεις νίκες (Εβερτον, Τότεναμ, Φούλαμ) και ακόμα ένας βαθμός με την Τσέλσι. Επίσης, έχουν μπει γκολ στις καθυστερήσεις των αγώνων με Κρίσταλ Πάλας (εντός, εκτός) και Μπέρνλι, αλλά και μία ακόμα νίκη στο Champions League με την Παρί.

Ολα αυτά συνηγορούν στο ότι ο Κλοπ έχει εξελίξει σε τούτο το σύνολο μία υπέροχη συνήθεια να μαζεύει ό,τι μπορεί, εκεί που όλα δείχνουν χαμένα. Η λέξη «εξέλιξη» δεν είναι τυχαία. Είναι το contrast σε σχέση με πέρσι, όταν οι Reds κατάφεραν μόλις μία φορά μετά το 80' να πάρουν μία νίκη, ενώ έδειχνε σίγουρη ισοπαλία. «Βλέπω εδώ την ίδια winning mentality που έβλεπα και στην Μπάγερν», εξήγησε πρόσφατα ο Σερντάν Σακίρι, αλλά το πιο in to the point το είπε ο Αντι Ρόμπερτσον:

We are Liverpool.

This means more.pic.twitter.com/9eJ6VJxuQU

— LFC USA (@LFCUSA) March 31, 2019

«Φυσική κατάσταση και φυσικά μία δόση τύχης. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά», εξηγούσε ο Σκωτσέζος αριστερός μπακ που κάνει εκπληκτική χρονιά (9 ασίστ στο πρωτάθλημα). Λίγες ώρες νωρίτερα, ο μεγάλος αντίπαλος προσπαθούσε να κάνει χαβαλέ, αλλά ήταν ξεκάθαρα ανήσυχος από το επαναλαμβανόμενο σενάριο να μην το βάζει κάτω ποτέ η ομάδα του Κλοπ. Με αμήχανο γελάκι, αλλά και αναγνώριση ότι τα πράγματα είναι ζόρικα, ο Πεπ Γκουρδιόλα αναφωνούσε: «Οταν το βλέπεις λες, οh fuck», για να προσθέσει με ειλικρίνεια: «Μετά από δέκα λεπτά όμως λες ΟΚ. Ετσι είναι το πρωτάθλημα. Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο. Είναι μια εξαιρετική ομάδα».

«Δουλειά και αγάπη: αυτά είναι τα βασικά. Χωρίς αυτά υπάρχει νεύρωση», έβγαζε κάποτε συμπέρασμα ο θρυλικός ψυχίατρος, Καρλ Γιουνγκ. Στην περίπτωση βέβαια της Λίβερπουλ η δουλειά και η αγάπη υπάρχουν πάντα, αλλά δεν διώχνουν τη νεύρωση του τίτλου. Ισως η τύχη που έχει προστεθεί τώρα, να το κάνει. Ή μήπως δεν είναι απλά τύχη, μα μία ικανότητα; Ενα πείσμα όλων ότι φέτος ήρθε η στιγμή... ;

Follow me: @jorgekaraman