Μάρκος Γιορέντε: Το χρίσμα της Βασίλισσας

«Πρώτα από όλα πρέπει να δεις τις ικανότητες και τα χαρακτηριστικά των παικτών, οι οποίοι είναι και θα είναι για πάντα οι ιδιοκτήτες του ποδοσφαίρου». Με την ατάκα αυτή στο περιοδικό Grafico ο Σαντιάγο Σολάρι ξεκινούσε την πορεία του στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης, δείχνοντας στην ουσία ότι για εκείνον δεν υπάρχουν αναντικατάστατοι και τελειωμένοι, μόνο μια πληγωμένη Βασίλισσα σε αναζήτηση ταυτότητας. Μια ομάδα που έψαχνε ξανά κίνητρο, στρατηγική, ηρεμία και μεθοδικά βήματα που σιγά-σιγά θα επανέφεραν τη χαμένη αίγλη. Η τέταρτη κούπα σε ισάριθμους τελικούς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων δεν είναι ακριβώς γιατρικό, όμως στα τελευταία ματς η Ρεάλ δείχνει περισσότερο ήρεμη. Με εξαίρεση την αδιάφορη βαθμολογικά ήττα από την ΤΣΣΚΑ έχει μόνο νίκες και ένα τίτλος πρωταθλήτριας κόσμου κάνει την ψυχολογία ακόμα καλύτερη. Αυτό το μικρό σερί, έχει συνδυαστεί με την ανάδυση του Μάρκος Γιορέντε στην 11άδα.

Όταν ο Σολάρι ανέλαβε την Καστίγια, το 2016, ο Γιορέντε είχε ήδη φύγει για να δοκιμαστεί, για πρώτη φορά μακριά από το περιβάλλον του Βαλδεβέβας, στην Αλαβές. Παιδί των ακαδημιών, ο ταλαντούχος μέσος που σε πολλούς στην καλή του χρονιά στη Χώρα των Βάσκων θύμιζε το στιλ του Τσάμπι Αλόνσο, έχει μια σπάνια σύνδεση με το περιβάλλον των Μαδριλένων. Ο πατέρας του, Πάκο, έπαιξε στο Μπερναμπέου από το 1987 μέχρι το 1994. Θείος του είναι o θρυλικός Χέντο, ενώ τρεις ακόμα θείοι του έχουν φορέσει τη φανέλα της ομάδας. Ένας στο ποδόσφαιρο, δύο στο μπάσκετ. Ο παππούς του, από την πλευρά της μητέρας, ήταν ο Ραμόν Μορένο Γκρόσο, ο οποίος έγραψε 265 συμμετοχές με τους Μερένγκες. Από τη στιγμή που ο Μάρκος έπαιξε μπάλα, ήταν νομοτελειακό ότι θα φορούσε κάποια στιγμή τη λευκή φανέλα. Σαν να είχε πάρει το χρίσμα πριν καν το καταλάβει.

WHAT A GOALZO FROM MARCOS LLORENTE #HalaMadrid #CWCfinal #CWC
pic.twitter.com/bJeqjZZUkD

— azhar ❄️ (@itsazharua) December 22, 2018

Ο Αργεντινός προπονητής φυσικά τον ήξερε από τις μικρές ομάδες της Βασίλισσας και η ανάδειξη παικτών από τα σπλάχνα του madridismo ήταν μάλλον στο μυαλό του Πέρεθ όταν του έδινε το χρίσμα. Ο μικρός ήταν εντυπωσιακός στην Αλαβές. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη σεζόν εκείνη είχε 1522 επιτυχημένες πάσες, όταν ο Καζεμίρο, τον οποίο πλέον έχει εκτοπίσει από την 11άδα, είχε 907 στους blancos. Είχε επίσης σχεδόν τις διπλάσιες (302 έναντι 161) επανακτήσεις και σαφώς καλύτερη ικανότητα με την μπάλα, η οποία αποτυπώνεται και στις επιτυχημένες ντρίμπλες του. Το καλοκαίρι του 2017 ήταν εξαιρετικός με την φουριόζα γενιά του Θελάδες στο Euro Κ-21 και τα σενάρια για επιστροφή στη Μαδρίτη είχαν φουντώσει, χωρίς να είναι βέβαιο αν ο προορισμός θα είναι η Ρεάλ, αφού στο παιχνίδι της απόκτησής του φερόταν να έχει μπει και η Ατλέτικο.

Ο Γιορέντε επέστρεψε στο Μπερναμπέου, αλλά ο Ζιντάν δεν τον πίστεψε ποτέ, όπως και αρκετούς ακόμα από τους μικρότερους του ρόστερ. Κυρίως όμως ο Γιορέντε με τον Θεμπάγιος ήταν στη μαύρη λίστα του Ζιζού. Ο Καζεμίρο ήταν αδιαπραγμάτευτα ο βασικός του αμυντικός χαφ και ο 23χρονος, μολονότι θεωρητικά ήταν η ιδανική αλλαγή, έπαιξε σχεδόν το 1/3 του χρόνου του. Είναι χαρακτηριστικό ότι από τα σχεδόν 1000 λεπτά που αγωνίστηκε, μόλις τα 182 ήταν στο πρωτάθλημα και στο Champions League, όπου κάποιες φορές δεν ήταν καν στον πάγκο. Τα υπόλοιπα, στο Κύπελλο. Πριν ανοίξει η θερινή μεταγραφική περίοδος ήταν σχεδόν δεδομένο ότι ο Ισπανός μέσος θα αποχωρήσει, με την Σοσιεδάδ και την Άιντραχτ Φρανκφούρτης να καλοβλέπουν από κοντά την περίπτωσή του. Tελικά έμεινε στην ομάδα, αλλά δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε τον Λοπετέγι. Έπαιξε 12 λεπτά πριν ο πρώην Ομοσπονδιακός τεχνικός αποτελέσει παρελθόν, για να αντικατασταθεί από τον Σολάρι, ενώ ήταν χαρακτηριστικό πως πριν τον τραυματισμό του Καζεμίρο στο ματς με τη Θέλτα, θεωρούταν σχεδόν δεδομένο ότι θα αποχωρήσει τον Ιανουάριο.

Το ματς-κλειδί, το οποίο έκανε τον Σολάρι να εναποθέσει τις ελπίδες πάνω στον Γιορέντε, ήταν η βαριά ήττα στο Ιπουρούα. Το πείραμα με τον Θεμπάγιος -ο οποίος πήρε τη θέση του Καζεμίρο μετά τον τραυματισμό στο Βίγκο- μπροστά από τα στόπερ απέτυχε παταγωδώς και μια Ρεάλ χωρίς αγωνιστική ισορροπία και συνοχή έχασε 3-0 από την Εϊμπάρ. Ο Σάντι έβαλε στην εξίσωση τον Μάρκος, ξεκινώντας σε δύο σερί ματς. Με τη Ρόμα και την Βαλένθια. Απολογισμός: Δύο νίκες με μηδέν παθητικό. Μέσα σε πέντε μέρες έπαιξε 180', όταν στα προηγούμενα 19 ματς είχε αγωνιστεί σε 101'! Η συμβολή του ήταν καθοριστική στο παιχνίδι της ομάδας του, ενώ έδειξε τα τρεξίματα και την σκληράδα για να ανταποκριθεί στο ρόλο.

Με τις «Νυχτερίδες» έφτασε 95% στις επιτυχημένες πάσες, επανακτώντας και 7 φορές τη μπάλα. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι έδειξε στον προπονητή του πως όλο αυτό τον καιρό της αποχής ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος. Προφανώς το έβλεπε και στην προπόνηση, όμως τακτικά και πνευματικά, απλά περίμενε τη στιγμή. «Ο Μάρκος στάθηκε στο ύψος των δύο μεγάλων αναμετρήσεων που έπρεπε να παίξει», είπε χαρακτηριστικά ο Αργεντινός. Ήταν πλέον γεγονός. Είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Από τότε, ξεκινά σε όλα τα ματς και κλείνει το 2018 έχοντας αλλάξει εντελώς το κλίμα, αλλά και τον ρυθμό. Με την Ράγιο Βαγιεκάνο ήταν ο μοναδικός παίκτης που είχε 100% στις πάσες στο πρώτο μέρος. Στο τέλος, είχε περισσότερες πάσες και καλύτερο ποσοστό από τον Μόντριτς.

​

Ο Γιορέντε είναι ο μοναδικός στο ρόστερ που μπορεί να επιτελέσει το ρόλο του Καζεμίρο. Να θωρακίσει την άμυνα, να προσφέρει καλύψεις στις κινήσεις του Μόντριτς και του Κρόος, να πρεσάρει για να κλέψει μπάλες σε επικίνδυνες θέσεις και να φτιάξει παιχνίδι, να ελέγξει τον ρυθμό. Διαβάζει τις φάσεις, είναι τακτικά επαρκής και παράλληλα, όπως έδειξε στον τελικό με την Αλ Αϊν, μπορεί να γίνει πολύ περισσότερο απειλητικός. «Τόσο στη ζωή, όσο και στο ποδόσφαιρο, όλα μπορούν να αλλάξουν σε μια μέρα. Γι' αυτό πάντα πρέπει να συνεχίζεις τη δουλειά, χωρίς να κατεβάζεις τα χέρια. Κι όταν σου δίνεται μια τέτοια ευκαιρία, να την αρπάζεις», είπε ο ίδιος, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι δεν είναι απλά σκόρπια λόγια, δηλώσεις ρουτίνας, αλλά ότι αντανακλούν το χαρακτήρα του. O προπονητής του δήλωσε εντυπωσιασμένος από τον αγωνιστικό του ρυθμό.

Όσον αφορά το μέλλον του; «Είμαι παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης και θα παραμείνω», είπε μετά την κατάκτηση του Παγκόσμιου Συλλόγων. O επίτιμος πρόεδρος των Μερένγκες είναι σίγουρα δικαιωμένος...