Φάμπιο Καπέλο
Η πρώτη του εμπειρία ως πρώτος προπονητής – έστω και υπηρεσιακός – ήταν το 1987, όταν αντικατέστησε για λίγα παιχνίδια το Νιλς Λίντχομ στον πάγκο της Μίλαν, ενώ το 1991 ανέλαβε επίσημα την τεχνική ηγεσία των «ροσονέρι». Σε πέντε χρόνια κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα και ένα Τσάμπιονς Λιγκ, με τον Καπέλο να αποχωρεί το 1996 για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης. Στο Μπερναμπέου έμεινε μόλις για μία σεζόν, αφού παρά το γεγονός ότι οδήγησε τη «βασίλισσα» στην κατάκτηση του τίτλου, δεν ήταν αγαπητός σε κοινό και διοίκηση. Έτσι, το 1997 επέστρεψε ξανά στη Μίλαν, όμως αυτή τη φορά το πέρασμά του δεν ήταν τόσο επιτυχημένο, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει έπειτα από ένα χρόνο. Το 2006, ο Φάμπιο Καπέλο δέχθηκε ξανά κρούση από τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποίαν ήταν μακριά από τους τίτλους για τρία χρόνια. Ο Ιταλός τεχνικός την οδήγησε στην κορυφή της Ισπανίας, όμως απομακρύνθηκε στο τέλος της σεζόν, αφού κατηγορήθηκε για αμυντικογενές στυλ παιχνιδιού, που δεν ταίριαζε με τη φιλοσοφία των “galacticos”.

Γκους Χίντινγκ
Ο πρώτος σταθμός στην προπονητική του καριέρα ήταν η Αϊντχόφεν το 1987. Μέχρι το 1990, ο Ολλανδός τεχνικός οδήγησε την PSV σε τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο πρωταθλητριών. Η δεύτερη θητεία του στην Αϊντχόφεν ήταν το διάστημα 2002-2006, κατακτώντας τρία ακόμη πρωταθλήματα Ολλανδίας και φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Μία ακόμη ομάδα, που ο Γκους Χίντινγκ κάθισε δύο φορές στον πάγκο της ήταν η Τσέλσι. Αρχικά, στα μέσα της σεζόν 2008-09 και στη συνέχεια στα μέσα της σεζόν 2015-16. Και τις δύο φορές, ως υπηρεσιακός, όμως ποτέ δεν παρέμεινε, παρά την επιτυχημένη πορεία του στην τεχνική ηγεσία των «μπλε». Η μεγάλη του αγάπη παραμένει η εθνική Ολλανδίας, στον πάγκο της οποίας βρέθηκε από το 1995 έως το 1998, αλλά και το διάστημα 2014-2015.

Κένι Νταλγκλίς
Μετά την τραγωδία του Χέιζελ, το 1985, ο Σκωτσέζος ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ ανέλαβε και την τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Παίκτης-προπονητής των «κόκκινων» ήταν μέχρι το 1990 και μέσα σε αυτό το διάστημα οδήγησε την ομάδα στην κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων και δύο κυπέλλων Αγγλίας. Στο τέλος της σεζόν 1989-90 (τελευταίο πρωτάθλημα της Λίβερπουλ) κρέμασε τα παπούτσια του και έμεινε στη Λίβερπουλ ως προπονητής. Μόνο που δεν κατάφερε να μείνει για πολύ, αφού αποχώρησε το Φεβρουάριο του 1991. Είκοσι χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2011, ο Κένι Νταλγκλίς επέστρεψε, ως υπηρεσιακός τεχνικός, αντικαθιστώντας τον Ρόι Χόντγκσον. Μέσα σε λίγους μήνες υπέγραψε συμβόλαιο, ως πρώτος προπονητής και τη σεζόν 2011-12 έφτασε στην κατάκτηση του Λιγκ Καπ και στον τελικό του κυπέλλου Αγγλίας. Όμως η κακή πορεία στο πρωτάθλημα (δεν κατάφερε να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ) τον απομάκρυναν από το Άνφιλντ.

Γιουπ Χάινκες
Μετά από οκτώ χρόνια στον πάγκο της Γκλάντμπαχ, το 1991 ο Γερμανός προπονητής ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Μπάγερν. Έμεινε για τέσσερα χρόνια, κατακτώντας δύο πρωταθλήματα. Η συνέχεια το βρήκε στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ο Χάινκες κάθισε στον πάγκο των Βάσκων σε δύο διαφορετικά διαστήματα (1992-1994, 2001-2003) χωρίς να καταφέρει κάτι το αξιοσημείωτο. Επέστρεψε στην πατρίδα του και το 2009 κλήθηκε να βοηθήσει την Μπάγερν, ως υπηρεσιακός τεχνικός, αντικαθιστώντας τον Γιούργκεν Κλίνσμαν. Οι Βαυαροί κινδύνευαν να μείνουν εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, όμως με τον Χάινκες στον πάγκο έκαναν ένα δυνατό φινάλε στην Μπουντεσλίγκα και τερμάτισαν δεύτεροι. Η τρίτη θητεία του στο Μόναχο ξεκίνησε το 2011 και ήταν η καλύτερη. Την πρώτη σεζόν δεν πανηγύρισε κάποιον τίτλο, όμως το 2012-13 ήταν ονειρεμένο. Έφτασε στην κατάκτηση του τρεμπλ, όμως αποχώρησε αφού η ομάδα είχε ήδη συμφωνήσει με τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Τότε, ο Χάινκες δήλωσε πως αποσύρεται από τους πάγκους, όμως το 2017 πήρε πίσω την απόφασή του. Κάθισε για τέταρτη φορά στον πάγκο της αγαπημένης του Μπάγερν, κατακτώντας το πρωτάθλημα της σεζόν 2017-18.

Ζοσέ Μουρίνιο
Μετά από μία διετία που σάρωσε τα πάντα με την Πόρτο, το 2004 ο Μουρίνιο πήρε τα «κλειδιά» της Τσέλσι από τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς, προκειμένου να οδηγήσει την ομάδα στην κορυφή της Αγγλίας. Και τα κατάφερε αμέσως, αφού πήρε δύο σερί πρωταθλήματα. Από την τρίτη σεζόν τα πράγματα άρχισαν να μην πηγαίνουν καλά για τον Special One. Έχασε το πρωτάθλημα, στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν μπορούσε να κάνει το βήμα παραπάνω, με το διαζύγιο να έρχεται στο ξεκίνημα της σεζόν 2007-08, έπειτα από μία ισοπαλία με τη Ρόζενμποργκ. Ακολούθησαν Ίντερ και Ρεάλ Μαδρίτης, με τον Μουρίνιο να επιστρέφει στο Στάμφορντ Μπριτζ το καλοκαίρι του 2013. Στην πρώτη του σεζόν δεν ανέβηκε στην κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ, κάτι που κατάφερε – και μάλιστα με άνεση - το 2014-15. Ωστόσο, η κάκιστη πορεία της ομάδας στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν (έφτασε να βρίσκεται και στη ζώνη του υποβιβασμού) τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου, λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος.