Χάθηκε μια μάχη αλλά ο ΠΟΛΕΜΟΣ συνεχίζεται με τον Παναθηναϊκό να παραμένει ΠΡΩΤΟΣ. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς παρά την δεδομένη πίκρα που υπάρχει.

Οι πράσινοι ήταν τραγικοί και πλήρωσαν ακριβά τη χειρότερή τους φετινή εμφάνιση. Πότισαν με φαρμάκι τους περίπου πέντε χιλιάδες οπαδούς τους που έκαναν Λεωφόρο τη Βοιωτία στη μεγαλύτερη εκστρατεία που έχει γίνει στο συγκεκριμένο γήπεδο.

Το τριφύλλι βραχυκύκλωσε στην ανυπαρξία και τις απουσίες του και έχασε με κάτω τα χέρια από έναν αντίπαλο που σκύλιασε παίζοντας με λύσσα. Εδώ δεν είχε ούτε τριάρες από το 20’, ούτε αυτογκόλ, ούτε τίποτα παρά μονάχα αίμα και άμμο. Ακόμη και έτσι όμως οι πράσινοι είναι αδικαιολόγητοι διότι πολύ απλά όλα αυτά ήταν ΓΝΩΣΤΑ, τα ήξεραν και οι πέτρες.

Η ψυχρολουσία είναι σίγουρα μεγάλη πλην όμως κανείς δεν πρέπει να ξενερώσει, κανείς δεν πρέπει να τα βάλει με αυτή την ομάδα που ήδη έχει πετύχει ένα ποδοσφαιρικό θαύμα. Ο Παναθηναϊκός παραμένει πρώτος με διαφορά πέντε βαθμών και είτε αρέσει είτε όχι αυτό τα πάντα εξακολουθούν να είναι στο χέρι του και άλλος εξακολουθεί να έχει το άγχος. Το τριφύλλι πάλευε και παλεύει για το πιο μάγκικο πρωτάθλημα της ιστορίας του . Αυτό θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει, αντί να χαρίζει βαθμούς και ελπίδες.

Δυο λόγια και για τα «επεισόδια». Καταρχήν τα βάζω σε εισαγωγικά διότι τα θεωρώ ΣΤΗΜΕΝΑ, άρα και μη γενόμενα. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού και ειδικά η Θύρα 13 πονάει πολλούς με την φετινή του παρουσία σε όλα τα γήπεδα. Όπως ακόμη περισσότερο πονάει ο Κεντρικός Σύνδεσμος στην Αλεξάνδρας και όλοι είδατε την φαρσοκωμωδία που ΣΤΗΘΗΚΕ το βράδυ της Παρασκευής. Αν όχι ρωτήστε για να μάθετε τι ακριβώς παίχτηκε.

Είδα ακριβώς τι έγινε στο γήπεδο γιατί τα πάντα συνέβησαν ακριβώς εκεί όπου καθόμασταν όλοι οι δημοσιογράφοι. Για περισσότερη από μία ώρα οι οπαδοί του Παναθηναϊκού ήταν στοιβαγμένοι σαν… ζώα σε μια θύρα που δεν χώραγε ούτε τους μισούς. Απ’ έξω ήταν κάποιες χιλιάδες ακόμη ΜΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ και κανείς δεν άνοιγε την πόρτα.

Όταν μπήκαν μέσα και κατέκλυσαν όλο το γήπεδο 1-2 άνδρες από μια διμοιρία που βρίσκονταν στην κεντρική κερκίδα άρχισαν τις προκλήσεις και τις «βλαχομαγκιές» σπρώχνοντας ανθρώπους που απλά έβλεπαν το ματς και δεν ενοχλούσαν κανέναν. Το ένα έφερε το άλλο και άρχισαν να χτυπάνε στο ψαχνό κυρίως γυναίκες αφού τους υπόλοιπους που ήταν στην εξέδρα δεν μπορούσαν να τους αγγίξουν ούτε τετ α τετ ούτε όλους μαζί.

Το ποτήρι ξεχείλισε όταν ένας επιεικώς αφελής αστυνομικός (που… εντοπίστηκε παρότι προσπαθούσαν να τον «εξαφανίσουν» οι δικοί του και θα γίνει καταγγελία) πέταξε χωρίς λόγο δακρυγόνο μέσα στην κερκίδα (προφανώς αν έβλεπε πραγματικό πρόβλημα θα έβγαζε δίκανο σαν τους γύφτους νωρίτερα στην Εθνική Θήβας - Λιβαδειάς) για να διακοπεί το ματς και να… τιμωρηθεί η ομάδα όπως κάποιοι προφανώς του είχαν πει να κάνει. Και εκεί παρά τους διαπληκτισμούς που ακολούθησαν ο κόσμος έδειξε πρωτοφανή ψυχραιμία – ασπίδα στον σύλλογο και δεν έγινε σχεδόν τίποτα. Το παιχνίδι διεκόπη από το δακρυγόνο που πέταξε βλακωδώς ο συγκεκριμένος τύπος και όχι με υπαιτιότητα του Παναθηναϊκού.

Σας λέω δε με πάσα βεβαιότητα ότι αν ήθελαν οι συγκεκριμένοι Παναθηναϊκοί που βρίσκονταν στην εξέδρα θα τους έπαιρναν μαζί μέχρι την Αθήνα τους μάγκες ΜΑΤατζήδες αλλά πρυτάνευσε η λογική. Το κακό είναι ότι χάθηκε ένα ημίχρονο καθώς κανένας δεν παρακολουθούσε παιχνίδι και ο Παναθηναϊκός απώλεσε το αβαντάζ της έδρας που είχε δημιουργηθεί.

Κλείνοντας, επειδή πρέπει να ξεκινήσω και για Αθήνα, να επαναλάβω ότι η πίκρα είναι μεγάλη αλλά ο αγώνας συνεχίζεται. Αυτή η ομάδα δικαιούται και μια γκέλα καθώς απέναντι σε ένα ολόκληρο σύστημα έχει κερδίσει με το σπαθί της ένα τεράστιο RESPECT απ’ όλο τον κόσμο της. Σε κάθε περίπτωση αν θέλει να πάρει το πρωτάθλημα θα πρέπει να ξεχάσει εμφανίσεις σαν αυτές τις Λιβαδειάς και να αρχίσει να τρώει εκ νέου σίδερα. Τα λέμε ξανά σύντομα…