Πάντα μια κόντρα με τη Σερβία είναι μια πρόκληση. Είναι μια ιστορία από μόνη της. Στην υδατοσφαίριση, στην πετοσφαίριση και φυσικά στην καλαθοσφαίριση.

Οι εγωιστές Σέρβοι έχουν φτιάξει τον δικό τους μύθο και μαγεύουν εδώ και δεκαετίες σ' όλα τα σπορ. Οι πεισματάρηδες Έλληνες έγραψαν και γράφουν την δική τους ιστορία αλλά καλό θα είναι να μην συναντούν στο διάβα τους, τους Σέρβους.

Γιουγκοσλαβία και μετά Σερβία-Μαυροβούνιο και τώρα Σερβία. Το παιχνίδι της Ελλάδος με την Σερβία για την 3η ημέρα του Παγκοσμίου πρωταθλήματος υδατοσφαίρισης της Νοτίου Κορέας, την Παρασκευή (10:30, ERT Sports) ξύπνησε μνήμες.

Η Ελλάδα απέναντι σε μια ομάδα που έχει κερδίσει από το 2014 έως σήμερα 11 χρυσά σε μεγάλες διοργανώσεις. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2015, στα Ευρωπαϊκά του 2014, 2016 και 2018 αλλά και στα World League του 2014, 2015, 2016, 2017 και 2019, στο World Cup του 2014.

Το τελευταίο τους χρυσό μετάλλιο στο World League του 2019 έδωσε το εισιτήριο για το Τόκιο 2020 και έτσι αποφασίστηκε να μην "κατέβουν" στην Κορέα όλα τα "αστέρια".

Οι Σέρβοι είναι πάντα Σέρβοι. Μαθαίνουν από μικροί να κερδίζουν. Στα σχολεία, στην Παρτιζάν, στον Ερυθρό Αστέρα.Παντού. Είναι πολεμικές... μηχανές του αθλητισμού.

Μέξικο-Σεούλ και Πέντε Κύκλοι

Κάποτε στο Μεξικό συναντήθηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968 δυο ομάδες. Γιουγκοσλαβία-Ελλάδα. Το πρώτο παιχνίδι στη μεγαλύτερη διοργάνωση του πλανήτη. Σε υψόμετρο.

Η Ελλάδα έχασε με 11-1 από τους Γιουγκοσλάβους. Το ημερολόγιο έγραφε 21/10/1968. Προπονητής ήταν ο "πατριάρχης" Ανδρέας Γαρύφαλλος και έπαιζαν μεταξύ άλλων οι Τάκης Μίχαλος, Νίκος Μολόχας και Δημήτρης Κουγεβετόπουλος αλλά και οι Κούλης Ιωσηφίδης, Γιώργος Θεοδωρακόπουλος, Γιάννης Παληός και ο Θωμάς Καρολόγος.

Είκοσι χρόνια μετά το 1988 η Σεούλ αναλαμβάνει να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στη Νότια Κορέα που θα παίξουν ξανά την Παρασκευή οι Σέρβοι με τους Έλληνες είχαν αγωνιστεί οι Γιουγκοσλάβοι με τους Έλληνες τον Σεπτέμβριο του 1988.

Η Ελλάδα είχε ηττηθεί με 17-7! Στην ομάδα μας έπαιζε και ο σημερινός ΓΓΑ Γιώργος Μαυρωτάς στη 2η του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο Κούλης είναι πλέον προπονητής και στην ομάδα παίζουν ακόμη ο Παπαναστασίου, ο Σελετόπουλος, ο Βενετόπουλος, ο Πάτερος και άλλα παιδιά...

Από την άλλη ο τεράστιος Ιγκόρ Μιλάνοβιτς, ο Αλεξάντερ Σόσταρ αλλά και οι "δικοί" μας. Ο Ντράγκαν Άνριτς που διατέλεσε προπονητής και στην εθνική ομάδα της Ελλάδος και ο Βέσκο Τζούχο, ο μοναδικός "χρυσός" Ολυμπιονίκης από το Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, ο οποίος ανέλαβε για 2 σεζόν τον Ολυμπιακό την περασμένη δεκαετία.

Οι Γιουγκοσλάβοι (ενωμένοι) κέρδισαν 2 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια. Το 1984 και το 1988.

Κατάνια-Τορόντο και δυο νίκες

Τα χρόνια πέρασαν. Οι Κροάτες και οι Σλοβένοι το 1991 ανακύρηξαν μονομερώς την ανεξαρτησία τους. Πόλεμος. Σπαραγμός. Βομβαρδισμοί και επέμβαση των ΗΠΑ. Οι Σέρβοι δεν συμμετέχουν σε διοργανώσεις. Είναι το εμπάργκο του ΟΗΕ που δεν τους επιτρέπει...

Το 1995 στην Κατάνια της Ιταλίας αμέσως μετά από την άρση του εμπάργκο η Ελλάδα κερδίζει σε φιλικό με 5-4 την Σερβία. Δυο χρόνια αργότερα στην Σεβίλλη και στο Ευρωπαϊκό η Ελλάδα θα χάσει με 6-5 στον όμιλο.

Δέκα χρόνια μετά την Κατάνια θα έρχονταν και μια νίκη σε επίσημη διοργάνωση. Ήταν στον Καναδά και στο Τορόντο. Οι δυο ομάδες παίζουν για την ημιτελική φάση ενός νέου θεσμού, του World League (2002 πρεμιέρα). Ήταν Ιούλιος 2005 και η ομάδα του Ιταλού Σάντρο Καμπάνια κερδίζει με 8-7 την "ασημένια" Ολυμπιονίκη της Αθήνας και μετά από λίγες εβδομάδες και "χρυσή" Παγκόσμια Πρωταθλήτρια.

Η Ελλάδα κέρδισε τη Σερβία. Είναι 1η στον όμιλο της. Σπάνιο να κερδίζεις τους Σέρβους. Το είδαμε ξανά στο "Σαμαρτζίδης Καπ" το 2007 στον Πειραιά ενώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο η ομάδα που μοιάζει με την σημερινή που παίζει στη Γκουανγκζού απέσπασε ισοπαλία (9-9) από το "θηρίο".

Γυρίζοντας το χρόνο πίσω η Ελλάδα το 2005 λίγους μήνες μετά από τη νίκη επί της Σερβίας χάνει δύσκολα (6-7) από τους Μαγυάρους στον ημιτελικό στο Παγκόσμιο του Μόντρεαλ και κερδίζοντας στον μικρό τελικό την Κροατία κατακτά το πρώτο της μετάλλιο (χάλκινο).

Βαρκελώνη-Αθήνα, ίδια γεύση

Από το 2003 έως το 2005 ήταν τα καλύτερα χρόνια μιας ομάδας κυρίως 76ρηδων (1976 γεν) που με προπονητή τον Σάντρο Καμπάνια έκανε μικρά ... θαύματα.

Χατζηθεοδώρου, Αφρουδάκης Γιώργος, Μάζης, Δεληγιάννης, Ρέππας, Βλοντάκης (1976), Θωμάκος, Σχίζας (1977), Αφρουδάκης Χ (1984) και άλλα νέα παιδιά όπως ο Μυλωνάκης, ο Ντόσκας, ο Θεοδωρόπουλος, ο "παλιός" Λούδης, ο "φονιάς" Πέτρε Σάντα, ο Θόδωρος Καλακώνας, ο Μάνθος Βουλγαράκης. Αυτοί ήταν πάνω κάτω οι "θαυματοποιοί".

Τι έκαναν; 4η θέση στο Παγόσμιο του 2003 στη Βαρκελώνη. 4η θέση στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. 3η θέση στο Παγκόσμιο του Μόντρεαλ το 2005.

Δυο φορές βρήκαν στο διάβα τους, τους Σέρβους και έχασαν και στις δυο. Διάβολε. Οι Σέρβοι τότε είχαν τεράστιους παίκτες όπως ο Σάπιτς, ο Ικοντίνοβιτς, ο Βουγιασίνοβιτς, ο Σέφικ, ο Σάβιτς, ο Τσίριτς και άλλοι παίκτες με αρχ..α. Όπως και οι Έλληνες.

Είναι η γενιά που δεν πήρε όμως ποτέ χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Το κέρδισαν από το 2000 έως το 2008, τρεις σερί διοργάνωσεις οι Ούγγροι του Κάσας, του Κις, του Μαντάρας.

Το 2003 λοιπόν στο Παγκόσμιο της Βαρκελώνης η Ουγγαρία κερδίζει με την βοήθεια της διαιτησίας την Ελλάδα με 9-8 (6-6 κ.δ) και στον μικρό τελικό παίζει με τη Σερβία. Χάνει με 5-3. Τότε έως και το 2007 η Σερβία έπαιζε μαζί με το Μαυροβούνιο. Μετά χώρισαν και αυτοί και οι Σέρβοι είχαν Ναυτικό αλλά δεν έχουν πλέον θάλασσα!

Το 2004 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας η Ελλάδα προελαύνει έως τους "4" και εκεί συναντά στον ημιτελικό την Σερβία-Μαυροβούνιο. Χάνει μέσα στην έδρα της με 7-3 από μια καλύτερη ομάδα.

Στον μικρό τελικό θα χαθεί η μεγαλύτερη ευκαιρία για Ολυμπιακό μετάλλιο. Η ήττα από τη Ρωσία του Τσοκμαχίτζε είναι ακόμη στο μυαλό των Ελλήνων παικτών.

Στην εποχή μας...

Όχι ότι πέρασαν πολλά χρόνια από τότε αλλά αυτή η ομάδα που παίζει στην Κορέα σήμερα είναι νέα. Έχει πολλά νέα παιδιά και κάποια από αυτά δεν θυμούνται τίποτα από όλα τα παραπάνω. Ίσως έχουν ακούσει, ίσως έχουν διαβάσει.

Αυτή η ομάδα λοιπόν έχει να επιδείξει την ισοπαλία (9-9) στους Ολυμπιακούς του Ρίο με τους Σέρβους. Το 2016 στο Βελιγράδι και στο Ευρωπαϊκό ηττήθηκε με 13-7 στην έδρα των "Πλάβι" στον ημιτελικό ενώ το 2017 στο Παγκόσμιο της Βουδαπέστης στον όμιλο χάνει με 11-6 και στον μικρό τελικό με 11-8.

Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε και κάποιες "μάχες" για το World League ενώ το τελευταίο παιχνίδι της ιστορίας έχει καταγραφεί στις 6/4/2019 στην τελική φάση του Europa Cup με την Σερβία να κερδίζει στο Ζάγκρεμπ με 14-10 την Ελλάδα.

H μαρτυρία του Χρήστου Αφρουδάκη

Ο Χρήστος Αφρουδάκης είναι από τους "τυχερούς" του ελληνικού πόλο. Έπαιξε μαζί με την σπουδαία γενιά των 76ρηδων σ΄όλη αυτή την πορεία από τη Βαρκελώνη έως την "Γη της Επαγγελίας" το Μόντρεαλ ενώ έζησε έντονα ως αρχηγός και την ομάδα του 2015 που κέρδισε το 2ο χάλκινο μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Από μικρός στα... βάσανα και από μικρός απέναντι και δίπλα σε Σέρβους. Στην Ποζίλιπο έπαιξε μαζί με τον Ζλόκοβιτς πριν αποκτήσει ξεχωριστή ομάδα το Μαυροβούνιο αλλά και με τον "στάρ" της εθνικής ομάδας της Σερβίας μετά το ... αντίο των "θηρίων" τον Βάνια Ουντόβισιτς.

Στον Εθνικό έπαιξε μαζί με τον τερματοφύλακα εκείνης της ομάδας, τον Ντένιζ Σέφικ!

Ο αρχηγός της Βουλιαγμένης μας μίλησε γι' αυτές τις "μάχες", για το ... εγώ των Σέρβων και για το σήμερα.

«Είμαι τυχερός. Νιώθω ότι έχω πάρει πολλά από την γενιά των 76ρηδων και παρότι ήμουν ο πιο παλιός της πιο νέας γενιάς πήρα αρκετά και από τα επόμενα παιδιά», μας λέει αρχικά ο Χρήστος και συνεχίζει κάνοντας "ανάλυση": «Θεωρώ ότι εκείνη η γενιά των Σέρβων αλλά και των Ελλήνων είχε παίκτες με πιο έντονη προσωπικότητα. Μην παρεξηγηθώ και νομίζει κάποιος ότι λέω πως η σημερινή δεν έχει προσωπικότητα αλλά τότε ήταν πιο έντονη».

Περί Σέρβων: «Οι Σέρβοι είχαν τότε άλλα βιώματα. Ήταν έφηβοι στον πόλεμο. Ήταν σκληρά χρόνια. Τους σημάδεψαν. Ήταν τεράστιοι αθλητές με πολύ έντονη προσωπικότητα. Βέβαια αυτό δεν τους βοήθησε και τόσο να γίνουν μια πιο συμπαγής ομάδα. Υπερτερούσε το εγώ. Εκείνη η ομάδα της περασμένης δεκαετίας δεν πήρε χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Αυτό στοίχισε. Θεωρώ ότι κάποια από τα παιδιά που πρόλαβαν αυτή την γενιά και έπαιξαν μαζί της είδαν τα λάθη της και τα κατάφεραν το 2016 στο Ρίο. Οι Σέρβοι είχαν και έχουν πάντα θέληση να κερδίζουν. Απλά η προηγούμενη ήταν πιο... άγρια γενιά. Ήταν υπέρμετρα εγωιστές. Οι νέοι κράτησαν τα καλά. Έχουν την καλή υπεροψία».

Περί Ελλήνων: «Τα παιδιά της γενιάς του 1976 όπως είπα είχαν πολύ έντονες προσωπικότητες. Η ομάδα εκείνη κέρδισε τους Σέρβους το 2005. Θεωρώ ότι πάντα είχε στο dna της τη νίκη σε κάθε παιχνίδι αλλά δεν πίστευε υπερβολικά ότι θα κέρδιζε τους Σέρβους. Άλλες εποχές. Αντικειμενικά πιστεύω ότι η 2η γενιά είναι πιο κοντά στη σημερινή Σερβία που είναι μια σπουδαία ομάδα. Όταν λέω 2η γενιά βάζω την ομάδα από το 2015 και μετά δηλαδή τα χρόνια που οι Σέρβοι δεν χάνουν πουθενά!».

Ώρα Κορέας:«Έχω δει τα παιχνίδια της Ελλάδος στην Κορέα. Με το Μαυροβούνιο ήταν καλοί για ένα διάστημα αλλά το θετικό είναι ότι γύρισε και πήγε να κερδίσει το παιχνίδι. Θέλει διάρκεια για να έρθουν μεγάλες νίκες. Με τη Σερβία δεν νομίζω ότι είναι μακριά από τη νίκη εάν παίξει καλά από την αρχή έως το τέλος η Ελλάδα. Έχει κάτι αυτή η ομάδα και εύχομαι να το δείξει στη συνέχεια».