«Έφυγε η κορωνίδα του αθλήματος. Ο άνθρωπος που έβαλε τα θεμέλια και έχτισε το ελληνικό πόλο. Υπήρξα αθλητής του και συναθλητής του στον Εθνικό. Ήταν κορυφαίος ως αθλητής στον καιρό του, άπιαστος, ευέλικτος με τεχνική και αποτελεσματικότητα. Μας έμαθε να σκεπτόμαστε, πάνω απ' όλα όμως μας δίδαξε να αισθανόμαστε πρωταθλητές.
Ήταν για εμάς προπονητής, πατέρας, αδελφός, φίλος. Όταν ήμασταν πιτσιρικάδες, μας πηγαινοέφερνε με το αυτοκίνητο στην προπόνηση, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που μας έδινε και χαρτζιλίκι. Φρόντιζε πάντα να μας λύνει ό,τι προβλήματα μπορεί να είχαμε.
Δεν είναι κάτι ξεχωριστό που θυμάμαι, είναι ένα κομμάτι της ζωής μου γεμάτο όμορφες εμπειρίες. Πριν από μεγάλα ματς ήμασταν σχεδόν πάντα προσκεκλημένοι στο σπίτι του, εκεί μαγείρευε η γυναίκα του και τρώγαμε και φυσικά είχε ομάδα μασίφ.
Όλα τα θυμάμαι έντονα από εκείνη την εποχή, 21 συνεχή πρωταθλήματα είχαμε πάρει και δεν ήταν μόνο οι επιτυχίες στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Κοιτούσαμε τους αντιπάλους στα μάτια και είχαμε κερδίσει το σεβασμό. Νιώθω ένα ρίγος να με διαπερνά κάθε φορά που μιλώ για εκείνον», δήλωσε ο Κούλης Ιωσηφίδης.