Η δική του μεγάλη μέρα!

Αυτή τη φορά τίποτα δεν μπορούσε να πάει στραβά. Ήταν σα να είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ο Φιλιππίδης βρέθηκε στην μέχρι τώρα καριέρα του σε τουλάχιστον 11-12 τελικούς μεγάλων διοργανώσεων. Κάτι γινόταν κάθε φορά, όμως, και του ξέφευγε το μετάλλιο.

Και μόνο ότι ήταν 4ος για τέσσερις – πέντε φορές, φτάνει και περισσεύει. Πάντα πλησίαζε στην πηγή, ήταν στην ελίτ του επί κοντώ, όμως δεν έπινε νερό.

Στα 27 του χρόνια ο Κώστας Φιλιππίδης έκανε την μεγαλύτερη εμφάνιση της καριέρας του και βρέθηκε στο ψηλότερο σκαλί. Το χρυσό στο παγκόσμιο κλειστού στίβου στο επί κοντώ τον καταξιώνει και τυπικά - ουσιαστικά ήταν ήδη - στους κορυφαίους του αγωνίσματός του.

Και, μάλιστα, αυτή η διάκριση έρχεται σε μια εποχή που ο ελληνικός στίβος περνάει δύσκολες στιγμές, όπως και γενικότερα ο ελληνικός αθλητισμός. Να, όμως, που υπάρχει φως στο τούνελ από τέτοιες προσπάθειες.

Στον χθεσινό αγώνα ο Φιλιππίδης ένιωσε ότι ήταν η μέρα του. Ότι αυτή την φορά ήρθε η ώρα της κορυφαίας διάκρισης. Και είναι λογικό ένας αθλητής να παίρνει ηθικό και δύναμη όταν περνάει με την πρώτη όλα τα ύψη. Άρχισε, δηλαδή, να αισθάνεται ότι έφτασε η στιγμή για την μεγάλη κατάκτηση. Πως ό,τι και να γίνει, δεν πρόκειται να στραβώσει κάτι.

Προπονητικές αλλαγές γίνανε αρκετές αυτή τη σεζόν από τον Δημήτρη Κυττέα. Και φάνηκε ότι αυτές οι διαφοροποιήσεις στην μεθοδολογία ευνόησαν τον αθλητή. Τόσο ο έμπειρος προπονητής και γνώστης του αντικειμένου, όσο κι ο Φιλιππίδης έβλεπαν ότι τα πράγματα πάνε καλά. Και ότι το φορμάρισμα έρχεται την κατάλληλη στιγμή. Νωρίτερα στη σεζόν, άλλωστε, είχε κατέβει σε 12 αγώνες ο Φιλιππίδης. Ποτέ, λοιπόν, δεν έρχεται τυχαία μια μεγάλη επίδοση.

Το επί κοντώ είναι δύσκολο κι επίπονο αγώνισμα. Κατ’ εξοχήν τεχνικό. Και της… υπομονής! Όχι μόνο επειδή η εμπειρία πάντα βοηθάει έναν αθλητή όσο περνάνε τα χρόνια, αλλά και μέσα στον αγώνα αυτό καθαυτό. Και μόνο να φανταστεί κανείς ότι η μέρα ξεκίνησε για τον Φιλιππίδη ουσιαστικά με την προετοιμασία στις 3 χθες το μεσημέρι και ο αγώνας ολοκληρώθηκε μετά τις 9 το βράδυ, λέει πολλά.

Προσγειωμένος αθλητής ο Φιλιππίδης. Μετρημένος και συμπαθής. Στόμα έχει και μιλιά δεν έχει. Δουλεύει σκληρά, έχει διάρκεια και σταθερότητα, είναι καλλιεργημένος, χαμηλών τόνων, ενώ παράλληλα σπουδάζει αφού έχει «τελειώσει» το οικονομικό Αθηνών και τώρα κάνει το μεταπτυχιακό του.

Έχει περάσει και τις δύσκολες ή και τις άτυχες στιγμές του, έχει ξεπεράσει αρκετά και σημαντικά εμπόδια στην καριέρα του που ενδεχομένως να μπορούσαν να τον φρενάρουν, όμως είναι δυνατός κι από εδώ και στο εξής θα έχει πια μεγαλύτερη σιγουριά στους αγώνες. Για να πετύχει ακόμα περισσότερα πράγματα… Δεν έχει πιάσει ταβάνι, άλλωστε. Έχει κι άλλα περιθώρια εξέλιξης…