Οι προπονητικές του μέθοδοι είναι πλέον γνωστές ως το βουλγάρικο σύστημα προπόνησης. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 αρχές του '70 ο Αμπατζίεφ μελέτησε το αμερικάνικο σύστημα προπόνησης στο μπάσκετ και διαπίστωσε ότι ένα σημαντικό μέρος θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην άρση βαρών.

Το μοντέλο του Αμπατζίεφ οδήγησε την Βουλγαρία σε μία απίστευτη νίκη επί της Σοβιετικής Ένωσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου του 1972.

Τη δεκαετία του '80 μία χώρα με πληθυσμό μόλις 8 εκατομμύρια είχε εξελιχθεί σε παγκόσμια δύναμη στην άρση βαρών, αφήνοντας οριστικά πια δεύτερη την Σοβιετική Ένωση των 300 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Ο Αμπατζίεφ έζησε από το 2007 έως το 2012 στη Βόρεια Καλιφόρνια όπου εργάστηκε ως προπονητής, ενώ στη συνέχεια μετακόμισε στη Γερμανία, όπου έμεινε έως το τέλος της ζωής του.

Το 1988 στη διάρκεια των Αγώνων της Σεούλ δύο αθλητές του ο Μίτκο Γκράβμπλεφ στα 56κ. και ο Ανγκελ Γκουέντσεφ στα 67,5 κ. ακυρώθηκαν, αφού βρέθηκαν αμφότεροι θετικοί σε απαγορευμένες ουσίες.

Το 2000 στους Αγώνες του Σίδνεϊ αποβλήθηκε όλη η βουλγάρικη ομάδα της άρσης βαρών, έπειτα από τρία κρούσματα θετικών δειγμάτων.

O πιο επιτυχημένος Βούλγαρος προπονητής είχε αναδείξει 12 χρυσούς ολυμπιονίκες, 57 παγκόσμιους πρωταθλητές και 64 πρωταθλητές Ευρώπης.