ΕΙΠΑ- (Ξ)ΗΠΑ

ΕΙΠΑ- (Ξ)ΗΠΑ

bet365

Ο Γιάννης Ντεντόπουλος, πριν τους ημιτελικούς του ολυμπιακού τουρνουά, αναλύει τα δεδομένα της προσπάθειας των ΗΠΑ να κάνουν το three peat , των Ισπανών να εκπληρώσουν το απωθημένο τους και των Αυστραλών με τους Σέρβους να έρθουν από το κάγκελο.

Αν δεν προέκυπτε το πρόβλημα τραυματισμού του Πάου Γκασόλ στην γάμπα, αισθανόμασταν ότι αυτή θα ήταν η τελευταία ευκαιρία της πιο λαμπρής φουρνιάς του Ισπανικού μπάσκετ να κυνηγήσει το μοναδικό κατόρθωμα που δεν έχει πετύχει ακόμη: να νικήσει τους Αμερικανούς NBAers. Ακόμη και το 2006, στην Σαϊτάμα, που στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου, το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς το είχε κάνει η Ελλάδα, αποκλείοντας τις ΗΠΑ στον αξέχαστο εκείνο ημιτελικό. Χωρίς τον Πάου, μια τέτοια αίσθηση περιορίζεται δραματικά.

Τις δυο προηγούμενες φορές που η «φούρια ρόχα» το επιχείρησε, δηλαδή στον τελικό του Πεκίνου, αλλά και του Λονδίνου, κοίταξε τους Αμερικανούς στα μάτια. Στο τέλος όμως λύγισε. Το ερώτημα λοιπόν είναι αν αυτή τη φορά μπορεί, να τους κοντράρει και τελικά να τους νικήσει για να τους κόψει το δρόμο για το three peat, πριν φτάσουν να αναμετρηθούν με τον νικητή του ζευγαριού Αυστραλίας-Σερβίας.

Πάντως, ό,τι και να γίνει, δεν νομίζω να αμφιβάλει κανείς ότι η Ισπανία είναι μακράν η κορυφαία δύναμη της Ευρώπης την τελευταία δεκαετία. Και σε υλικό και σε ποιότητα παιχνιδιού, σε αποτελεσματικότητα αλλά και σε διάρκεια. Τα περισσότερα από τα μεγάλα παιχνίδια που ήθελε τα πήρε. Δικαιολογημένα λοιπόν την συναντάμε στο νούμερο 2 του ranking της FIBA,πίσω από τις ΗΠΑ.

«Τσακίζει κόκαλα»

Η φετινή collection του Σιζέφσκι μπορεί να μην έχει ενθουσιάσει, αλλά σταδιακά δείχνει να βελτιώνεται. Ουσιαστικά, τα παιχνίδια που έπαιξε μέχρι τώρα τα χρησιμοποίησε για προετοιμασία. Είναι μια ομάδα με τρομερό ταλέντο σε όλες τις θέσεις, εκπληκτικά αθλητικά προσόντα, μεγάλο βάθος και την ικανότητα να παίξει σκληρή και πιεστική άμυνα (σε όλο το γήπεδο) που τσακίζει κόκαλα. Από την άλλη, στην επίθεση, παίζει ελεύθερα, βασισμένη στο «ένας εναντίον ενός», πασάρει ελάχιστα, δεν έχει υπομονή και συνήθως εκτελεί μέσα στα πρώτα 15 δευτερόλεπτα. Δεν έχει ομοιογένεια, ενώ το βασικότερο πρόβλημά της εκπορεύεται από το γεγονός ότι διαθέτει πάρα πολλούς παίκτες που παίζουν με την μπάλα στα χέρια και ελάχιστους χωρίς. Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο θα μπορούσε να ποντάρει ένας αντίπαλος που αντέχει να παίξει με το μυαλό της και κυρίως με αυτό του ΝτεΑντρε Τζόρνταν ο οποίος είναι μεν θηρίο, αλλά κινείται και συμπεριφέρεται με αφέλεια: σπρώχνει όποιον περνάει από δίπλα του και φυσικά όταν πάει στις βολές είναι σα να τον στέλνεις για διαγώνισμα στην πυρηνική φυσική.

Ομοιογένεια

Απέναντί της η Ισπανία σίγουρα υστερεί σε αθλητικότητα. Πλήρης η ομάδα του Σκαριόλο έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά στα οποία μπορεί να βασιστεί. Το ένα είναι η αυξημένη ομοιογένεια γιατί αυτοί οι παίκτες παίζουν πολλά χρόνια μαζί. Το άλλο είναι ότι οι δυο βασικοί ψηλοί της, Πάου Γκασόλ και Νίκολα Μίροτιτς παίζουν στο ΝΒΑ και είναι εξοικειωμένοι με πρόσωπα και καταστάσεις που μπορούν να τους προκαλέσουν οι απέναντι. Και το τρίτο είναι ότι διαθέτει, ούτε έναν ούτε δύο, αλλά τέσσερις καθαρούς πλέι μέικερ πρώτης γραμμής (Ρούμπιο, Σέρχιο, Γιουλ , Καλντερόν), με εμπειρία (εκτός Γιουλ) στο ΝΒΑ. Η αίσθηση που έδωσε ο Ιταλός προπονητής είναι ότι ετοιμάζεται να στήσει, για μεγάλο χρονικό διάστημα, μια ζώνη, για να εμποδίσει τους αντιπάλους του να διεκδικήσουν το επιθετικό ριμπάουντ και για να τους υποχρεώσει να ρισκάρουν με το μακρινό σουτ.

Σιγανά ποτάμια

Στον δεύτερο ημιτελικό, θα μονομαχήσουν η Αυστραλία με την Σερβία που πάνε να περάσουν σα σιγανά ποτάμια.

Τα «καγκουρό» είναι η ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης, όχι μόνο με την πορεία τους, αλλά κυρίως με την εικόνα που βγάζουν στο παρκέ. Πλέον δείχνουν πιο έτοιμα από ποτέ να κατακτήσουν το μετάλλιο που έχασαν το 1996 και το 2000 από την Λιθουανία. Είναι ομάδα που φαίνεται να έχει την πιο έντονη προπονητική επιρροή (Αντρέ Λέμανις) που την διαπιστώνει κανείς από τους αυτοματισμούς που αναπτύσσει. Σκεφτείτε ότι εμφάνισε μια τόσο γεμάτη ομάδα, χωρίς να έχει στο ρόστερ της παίκτες υψηλότατου επιπέδου, όπως το νούμερο 1 του φετινού ντραφτ (Μπεν Σίμμονς) και ο Ντάντε Έξουμ (Τζαζ). Το παιχνίδι το κουμαντάρουν ο Ντελαβεντόβα και ο Μιλς, ενώ ο Μπόγκουτ παίζει με αξιοθαύμαστη επιθετικότητα τόσο στο εκτελεστικό, όσο και στο δημιουργικό κομμάτι. Ταυτόχρονα διαθέτει και παίκτες που δεν είναι βασικοί αλλά έχουν αποδεχθεί το ρόλο τους, είτε παίζουν ένα, είτε παίζουν δέκα λεπτά.

Η Σερβία είναι η μόνη που εκπροσωπεί το ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού με το κλασσικό «pick and roll», την διαχείριση των φάουλ που κερδίζει αλλά κυρίως που κάνει σκόπιμα κόβοντας τον ρυθμό των αντιπάλων. Ο Τεόντοσιτς είναι αυτός που κινεί τα νήματα γιατί είναι ξεχωριστός, ο Μπογκντάνοβιτς δίνει ποιότητα σε άμυνα και επίθεση, αλλά «κλειδί» είναι ο Γιόκιτς γιατί είναι ένας ποιοτικός ψηλός που παίζει στο «πέντε» και στο «τέσσερα», γιατί καλύπτει τις αμυντικές αδυναμίες του χαλαρού αμυντικά αλλά αποτελεσματικού επιθετικά, Ραντούλιτσα. Πολύτιμα εργαλεία στα χέρια του Σάσα Τζόρτζεβιτς είναι δυο παίκτες που κάνουν πολλά και χρήσιμα πράγματα, ειδικά όταν εκείνος επιλέγει να βασιστεί στο small ball: ο Μάρκοβιτς (στο «1»-«2») και ο Κάλινιτς (στο «3»-«4»). Μέσα στα συν της Σερβίας είναι η αίσθηση της επιτυχίας γιατί επιβίωσε από το σκληρό και ειδικό ντέρμπι με την Κροατία.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιάννης Ντεντόπουλος
Γιάννης Ντεντόπουλος