Σώθηκε ο ΠΑΟΚ

Στη συζήτηση σχετικά με το ποδόσφαιρο, αυτό που έδειξε ο Ολυμπιακός - κυρίως - στο πρώτο ημίχρονο του ματς στην Τούμπα ήταν το πιο ενδιαφέρον νέο της ημέρας. Μετά από καιρό, ο Ολυμπιακός εμφάνισε στο τερέν ένα από τα σήματα κατατεθέντα της προηγούμενης έκδοσής του, αυτής του Ερνέστο Βαλβέρδε: έβγαλε πίεση ψηλά, έπιασε τον ΠΑΟΚ από τον λαιμό, πιέζοντάς τον συντονισμένα στο αμυντικό 1/3 του, με συνέπεια να τον παραλύσει και να μη του επιτρέψει να δημιουργήσει ποδόσφαιρο. Αν είχε καλύτερη αντίδραση στην μετάβαση από την φάση της άμυνας στη φάση της επίθεσης, καλύτερο transition, ο Ολυμπιακός του Λεονάρντο Ζαρντίμ δεν θα είχε κάνει απλώς μια από τις πιο εύκολες νίκες του στην Τούμπα, αλλά και από αυτές με το μεγαλύτερο, το πιο ιστορικό σκορ.

Αυτό δεν συνέβη επειδή ο κάκιστος ΠΑΟΚ "υπνώτισε" τον αντίπαλό του, αφού έδειχνε εντελώς ακίνδυνος. Ο Ολυμπιακός πέταξε ευκαιρίες σαν αυτή του Φουστέρ, κι ο Σαλπιγγίδης βρήκε χώρο για μια κόντρα επίθεση της προκοπής, και έδωσε στον Αθανασιάδη την ευκαιρία να σώσει την παρτίδα και να απαλλάξει την ομάδα και τον προπονητή από την πολλή γκρίνια που θα άκουγε τις επόμενες ημέρες στη Θεσσαλονίκη. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να νιώθει ο τυχερός νικητής του ντέρμπι, διότι πήρε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που ζήτησε στο ματς και την γλίτωσε πολύ φτηνά για μια τόσο κακή εμφάνιση.

Ο Ολυμπιακός πέταξε μια νίκη που έμοιαζε εύκολη επειδή χαλάρωσε υπερβολικά και δεν είχε συγκέντρωση στην τελική προσπάθεια για να τελειώσει ένα δικό του παιχνίδι. "Κέρδισε" όμως αυτό που έδειξε στο πρώτο ημίχρονο, που ήταν ένα δείγμα εξέλιξης του παιχνιδιού του.

Στη συζήτηση σχετικά με όλους αυτούς που δεν μας αφήνουν να ευχαριστηθούμε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, ο Αλέξανδρος Αρετόπουλος έγινε ο νέος ήρωας. Αποφάσισε να παίξει το ποδόσφαιρο με τους δικούς του κανόνες, παρέα με τους βοηθούς Δημητριάδη, Κωσταρά. Εκοψαν τον Τοτσέ σε φάση που έβγαινε μόνος του απέναντι στον Κηπουρό, σε μια επίθεση που δεν ήθελε ούτε ριπλέι, ούτε γραμμή, ούτε 3D για να βγει συμπέρασμα. Κι έπειτα αποφάσισε να δημιουργήσει κι αυτός έναν νέο ορισμό για το πέναλτι, για να περάσει στην ιστορία όλων αυτών που έχουν βιάσει το παιχνίδι που αγαπάμε.

Και τι θα γίνει τώρα; Ο Αρετόπουλος θα έχει την τύχη των προηγούμενων, που έκαναν εξόφθαλμα λάθη και έμειναν ατιμώρητοι. Καλύτερα έτσι, διότι είναι χειρότερο, πιο υποτιμητικό για τη νοημοσύνη μας να τιμωρούνται για τα μάτια του κόσμου, μόνο για το θεαθήναι, όλοι αυτοί οι πρωταγωνιστές, οι οποίοι αποσύρονται από την σκηνή για ένα - δυο παιχνίδια και έπειτα επιστρέφουν και μεγαλουργούν.
Το πρόβλημα διαιτησία είναι πολύ βαθύτερο, πολύ πιο σύνθετο, αλλά και συγχρόνως απλό για κάποιον που θα ήθελε να το λύσει. Βρίσκεις τις απαντήσεις στις ερωτήσεις : πώς ανεβαίνουν στην κατηγορία; πώς βαθμολογούνται; από ποιους βαθμολογούνται; με ποια κριτήρια; ποιος τους ορίζει; πώς προκύπτουν αυτοί που επιλέγουν διαιτητές; πώς διορίζονται στη θέση να επιλέγουν διαιτητές; Παίρνεις τις απαντήσεις κι έχεις μπροστά σου τη λύση του προβλήματος, αν σε ενδιαφέρει. Τόσο απλά.