Ευρώπη, κούραση και υπεροψία(;)

Πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια στους παίκτες του Άρη για την συγκλονιστική προσπάθειά τους. Κατάφεραν, αυτό που φάνταζε πριν το ματς ακατόρθωτο. Να μην ηττηθούν από τον Ολυμπιακό και να αποδείξουν περίτρανα ότι το μπάτζετ δεν παίζει πάντα μπάλα.

Δεν είμαι σε θέση να ξέρω τις οικονομικές απολαβές των γηπεδούχων, αλλά δε νομίζω όλοι μαζί να στοιχίζουν περισσότερο από τον Μασάδο, τον Τοροσίδη και τον Μοδέστο…
Και όμως στάθηκαν όρθιοι και μαγκιά τους. Έπαιξαν με σχέδιο και δεν επέτρεψαν στους Πειραιώτες να κάνουν το ρεκόρ με οκτώ νίκες σε ισάριθμες αγωνιστικές. Ο Ολυμπιακός δυστυχώς… έμεινε στο Μονπελιέ και με μοναδικούς διακριθέντες τον Αμπντούν και κάπως τον Χολέμπας, ήταν δύσκολο να κερδίσει… 11 καμικάζι.

Θα μπορούσε να έπαιρνε το τρίποντο, ακόμα και με αυτή την άσχημη εμφάνιση, γιατί είναι πολύ ανώτερος απ’ όλες τις ομάδες. Ωστόσο, ο ήρωας της Γαλλίας, βρέθηκε σε άσχημη μέρα.

Ο Μήτρογλου είναι killer και το έχει αποδείξει άπειρες φορές. Στο Χαριλάου, ακόμα και από τη μικρή περιοχή δεν μπόρεσε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Την ισοπαλία πάντως, οι Πειραιώτες την πήραν, λόγω αυτής της διαφοράς που έχουν από τους αντιπάλους και την εξαιρετική δουλειά που έχει γίνει στις στημένες φάσεις…

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε την άσχημη εμφάνιση, την κούραση και ίσως την υπεροψία. Συνήθως η ομάδα, μετά από ματς Τσάμπιονς Λιγκ, κάνει γκέλες και αυτό συνέβη στην Θεσσαλονίκη.

Δεν τίθεται θέμα ότι ο Λεονάρντο Ζαρντίμ είναι αυτός που αποφασίζει για το σχήμα. Ωστόσο, θα μπορούσε να είχε φρεσκάρει ακόμα περισσότερο την ομάδα. Για παράδειγμα, ας έπαιζε ο Ντιακιτέ στη φυσική του θέση, αντί για τον Μοδέστο, που φαίνεται ότι χρειάζεται ανάσες.
Φυσικά και δεν αλλάζει κάτι μετά από αυτή την ισοπαλία.

Απλά χάθηκε το ρεκόρ και το όνειρο για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος μόνο με νίκες. Τώρα, υπάρχει άλλος στόχος, Να κατακτηθεί ο τίτλος, χωρίς ήττα, αλλά φυσικά και με καλύτερη μπάλα. Όπως στο δεύτερο ημίχρονο με την Ξάνθη…