Με χαφ και φορ o ΠΑΟ…

Ο Παναθηναϊκός ήταν καλός χθες στην Σκωτία. Όχι πολύ καλός, αλλά καλός. Είχε και ρέντα στις ευκαιρίες της Μάδεργουελ, αλλά την τύχη του την κυνήγησε από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς.

Και εγώ τη Μάδεργουελ δεν την είδα για ομάδα της πλάκας. Δεν είναι φυσικά καμία πολύ καλή ομάδα, όμως πρόκειται για την τρίτη στη βαθμολογία στο πρωτάθλημα της Σκωτίας. Κι από πλευράς ανάπτυξης και δημιουργίας δεν ήταν καθόλου κακή (εξ και είχε αρκετές επικίνδυνες στιγμές, έστω κι αν δεν ήταν όλες κλασικές ευκαιρίες)-πίσω όντως είχε προβλήματα, αρκετά σοβαρά.

Νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έστειλε κι ένα μήνυμα μέσω αυτής της νίκης του. Ένα μήνυμα ότι ίσως η μάχη του τίτλου να μην αποδειχθεί τόσο εύκολη για τον Ολυμπιακό, όσο πιστεύει ο πολύς κόσμος. Άλλωστε, πόσες ομάδες της Λίγκας μας είναι καλύτερες αυτής της Μάδεργουελ; Για σκεφθείτε. Εάν λοιπόν το πρωτάθλημά μας κριθεί, λόγω της αναμενόμενης χαμηλής δυναμικότητας των περισσότερων ομάδων, σε τρία-τέσσερα παιχνίδια, εφόσον φυσικά ο Παναθηναϊκός αποδειχθεί ανώτερος από τους άλλους αντιπάλους του, τότε όλα θα παίζονται. Γιατί πολύ απλά σε τρία-τέσσερα παιχνίδια όλα γίνονται, ακόμη κι αν ο ένας διεκδικητής (ο Ολυμπιακός) αποδειχθεί σαφώς καλύτερος...

Αυτό που εγώ είδα από τον ΠΑΟ, πάντως, είναι εν πρώτοις αυτό που είδαν…όλοι! Δηλαδή, ένα εντυπωσιακό Σισοκό, που αν είναι όχι το ίδιο, αλλά και λίγο…λιγότερο καλός σε κλειστούς χώρους, τότε θα μιλάμε για μία από τις ατραξιόν του πρωταθλήματος, αφού το παιδί έδειξε να «έχει» και ντρίμπλα και πάσα (κοντινή και πιο μακρινή) και σέντρα και σουτ και ταχύτητα και σουτ και καλά στημένα, ακόμη και άψογη αμυντική συμπεριφορά (με μία εξαίρεση, που του βγήκε στην πλάτη ένας Σκωτσέζος και θα μπορούσε εκεί να ισοφαρίσει)! Δεν ξέρω αν βγάλει τέτοια διάρκεια στο παιχνίδι του, αλλά αν το κάνει και συνεχίσει έτσι, είναι να απορεί κανείς πως ο Μάγκατ στη Βόλφσμπουργκ τον έβαλε δύο ημίχρονα και μετά τον έστειλε στο καλό!

Και το άλλο που μπορώ να σχολιάσω είναι πως αν του βγουν κι οι άλλες μεταγραφές του Παναθηναϊκού τόσο εύστοχες (που λογικά δεν είναι τόσο απλό κι εύκολο...), τότε θα είναι σοβαρός διεκδικητής του τίτλου. Ειδικά αν του βγει αυτός ο σέντερ φορ, ο Φορναρόλι, γιατί ο Τοτσέ ήταν μία παραφωνία στην ενδεκάδα. Και περιμένουμε να δούμε και τους άλλους δύο που έχει πάρει, τον κόφτη που θα βοηθήσει τους Βιτόλο, Μαρίνο, Ζέκα (ωραίος χθες), Κατσουράνη, αλλά και τον στόπερ (αν κι εμένα μου φάνηκε αρκετά καλός αυτός ο Βελάσκες). Γενικά οι αμυντικοί του ΠΑΟ νομίζω πως ήταν καλοί χθες (Μπουμσόνγκ, Βύντρα και Σπυρόπουλος) κι οι χαφ αρκετά κινητικοί, αλλά επιθετικά υπήρχε μόνο ο Σισοκό-και ένα δύο «χτυπήματα» του Χριστοδουλόπουλου.

Εκτιμάω ότι ο Παναθηναϊκός χρειάζεται κι ένα καλό παίκτη δημιουργικά στα χαφ, αλλά αυτά τα ξέρει καλύτερα, αφού αυτός γνωρίζει πως ακριβώς θέλει να παίζει η ομάδα του (μήπως δηλαδή δε θέλει πλέϊ μέϊκερ), ο Φερέϊρα. Παρεμπιπτόντως, ο ΠΑΟ εδώ έχει ένα πλεονέκτημα έναντι του Ολυμπιακού, υπό την έννοια ότι έχει προπονητή ίδιο για τρίτη σεζόν, ενώ ο Ζαρντίμ λογικά θα χρειαστεί τον χρόνο του για να μάθει το ελληνικό πρωτάθλημα και τις ιδιαίτερότητές του.

Πάντως, πιστεύω πως ίσως αποδειχθεί καλό και για τον...Ολυμπιακό αυτή η πρόκριση του ΠΑΟ, υπό την έννοια ότι διαφαίνεται πως ο αιώνιος αντίπαλος μπορεί να μην είναι κάτι…σούπερ, αλλά ίσως δεν είναι και τόσο εύκολη λεία όπως πολλοί νόμιζαν. Όπερ σημαίνει, λογικά, κι άλλη «επαγρύπνηση» από πλευράς Ολυμπιακού…