Οι εκπλήξεις με τους στόπερ

ΕΑΝ μπορούσαμε να κάνουμε μία…μίξη στα ποδοσφαιρικά δεδομένα του Κώστα Μανωλά και του Δημήτρη Σιόβα, νομίζω ότι θα μπορούσε να βγει ένας έξοχος σέντερ μπακ, πραγματικά για μεγάλα πράγματα.

Κάνε εγγραφή στην bet-at-home και πάρε μπόνους 50%

Από τη μία η εκρηκτικότητα, ο δυναμισμός, η ταχύτητα, ο ενθουσιασμός κι η αλτικότητα του δεξιοπόδαρου Μανωλά.

Κι από την άλλη η φοβερή τεχνική, η 40άρα μπαλιά από πίσω, η ηρεμία, οι καλές τοποθετήσεις και η όσφρηση της φάσης (!) του αριστεροπόδαρου Σιόβα.

Δύο παιδιά, 21 και 24 ετών αντίστοιχα, που νομίζω ότι μπορούν να δώσουν πολλά στον Ολυμπιακό και γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Τους λείπουν οι παραστάσεις, του μεν Μανωλά σε επίπεδο να έχει παίξει πολλούς αγώνες, του δε Σιόβα σε επίπεδο κυπέλλων Ευρώπης, ωστόσο έχουν ποιότητα στο παιχνίδι τους κι έχουν φόντα να πάνε μπροστά.

Οι εμπειρίες τους λείπουν, κάτι που δεν είναι καθόλου μικρός κι ασήμαντος παράγοντας για σέντερ μπακ. Ειδικά σε αυτή τη θέση, η εμπειρία είναι όλα τα λεφτά. Ο Στέλιος Μανωλάς, που άφησε τη δική του ιστορία στη θέση αυτή, πάντοτε έλεγε ότι, «ο κεντρικός αμυντικός μαθαίνει όσο παίζει μπάλα. Μαθαίνει τη θέση καλύτερα, κάθε ημέρα. Και στα 40 του να φτάσει και να παίζει, πάντα κάτι θα μαθαίνει». Και για να το λέει αυτός, κάτι θα ξέρει.

Εγώ πραγματικά τους πιστεύω και τους δύο Όπως πιστεύω ότι έχει θεαματική βελτίωση κι ο τρίτος Έλληνας στόπερ του Ολυμπιακού, ο Παπάζογλου. Απλά έκανε νομίζω λάθος ο Βαλβέρδε και δεν τον έβαλε σε περισσότερα παιχνίδια, ενώ μπορούσε. Διότι, όταν πάει καλά μπαίνοντας αλλαγή και παίζοντας μία ώρα στη Ρωσία με τη Ρούμπιν για το Γιουρόπα Λιγκ, γιατί να μην παίξει στην ελληνική Λίγκα, κόντρα π.χ. στον Άρη και στον Πανιώνιο...

Κοντολογίς, μπορεί όντως να είναι τεράστια απώλεια για τον Ολυμπιακό οι Αβραάμ (για όσο λείψει), Μέλμπεργκ, αλλά οι τρεις νεαροί Έλληνες στόπερ (24 κι ο Παπάζογλου) μπορεί να αποδειχθούν πολύ ευχάριστες εκπλήξεις. Κι ίσως γίνουν ακόμη πιο ευχάριστες, αν πλαισιωθούν από ένα έμπειρο ξένο καλό σέντερ μπακ…