Θυσία ένα πρωτάθλημα!

Εξέφραζα τις προάλλες την άποψη, εδώ στο gazzetta, ότι η άνοδος της εθνικής Ελλάδας τα τελευταία χρόνια και η αν μη τι άλλο σταθερή παρουσία της στα κορυφαία ποδοσφαιρικά ραντεβού, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ψυχολογία την οποία πήρε η γαλάζια φανέλα μετά την απίστευτη επιτυχία της κατάκτησης του ΓΙΟΥΡΟ το 2004.

Όπως πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός άρχισε να παίρνει τα πάνω του και για πολλά χρόνια να είχε μία αξιοπρεπή παρουσία στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, από την επιτυχία του να φτάσει στον τελικό του τότε Κυπέλλου πρωταθλητριών, το 1971, στο Λονδίνο κόντρα στον Άγιαξ.

Που θέλω να καταλήξω; Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτό που λείπει από τον Ολυμπιακό για να αλλάξει επίπεδο στην Ευρώπη και να πάει τουλάχιστον ένα σκαλοπάτι πιο πάνω, σε μία «μόνιμη» βάση, είναι ακριβώς ένα τέτοιο πράγμα! Δηλαδή, μία σημαντική επιτυχία σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Μία κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ η, μία παρουσία σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Τέλος πάντων, κάτι τέτοιο.

Λείπει, δηλαδή, ένα σημαντικό επίτευγμα, που θα δώσει μία άλλη νοοτροπία, ένα άλλο αέρα στον Ολυμπιακό. Μία ψυχολογία καλύτερη για πιο μεγάλα πράγματα στην Ευρώπη. Διότι ο Ολυμπιακός έχει τη δυναμική. Έχει μία σταθερά καλή ομάδα εδώ και χρόνια. Δεν έχει διοικητικά προβλήματα εδώ και μία 20ετία. Έχει ένα κόσμο που γεμίζει το γήπεδό του.

Θέλει μία ώθηση ο Ολυμπιακός, για το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη. Κι αυτό δεν είναι κάτι άλλο, από μία μεγάλη επιτυχία. Μία επιτυχία που θα δώσει άλλο ειδικό βάρος στη φανέλα του για το επίπεδο των κυπέλλων Ευρώπης. Γιατί διαχρονικά παίζει μπάλα κι η φανέλα! Ο δε Ολυμπιακός έχει τα στοιχεία που χρειάζεται ένας σύλλογος για να μην αποδειχθεί πυροτέχνημα μία διάκρισή του σε μία σεζόν. Έχει, δηλαδή, τις προδιαγραφές να μην είναι φωτοβολίδα της μίας χρονιάς.

Και ειλικρινά πιστεύω ότι αξίζει η μεγαλύτερη θυσία για να κάνει το μπαμ μία χρονιά ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη. Ακόμη και να χάσει ένα πρωτάθλημα! Να κινδυνεύσει, δηλαδή, να χάσει και τα 20 εκ. Ευρώ του Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, θα κερδίσει πολύ περισσότερα μεσομακροπρόθεσμα. Διότι, είναι τέτοιος σύλλογος, που μπορεί να σταθεροποιηθεί στις ψηλές θέσεις των κυπέλλων Ευρώπης, όπως π.χ. η Πόρτο. Αξίζει δηλαδή ακόμη και μία τέτοια θυσία.

Αν και πραγματικά νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί θυσία! Έχοντας ένα τόσο μεγάλο ρόστερ, με 30 παίκτες πρώτης γραμμής, τουλάχιστον για το ελληνικό πρωτάθλημα, θεωρώ ότι με μία σωστή διαχείριση εκ μέρους του προπονητή, ο Ολυμπιακός μπορεί και το πρωτάθλημα να πάρει και μία τρανταχτή επιτυχία να κάνει στην Ευρώπη.

Και θεωρώ ότι φέτος χάθηκε ιστορική ευκαιρία ακριβώς για ένα τέτοιο «νταμπλ». Χάθηκε γιατί δεν τόλμησε ο Ερνέστο ένα πιο εκτεταμένο ροτέϊσον στο κρίσιμο διάστημα Φλεβάρη-Μάρτη…