Too Hard to Die

Είσαι ιδιοκτήτης του Barcode Tattoo,μιας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στο χώρο της δερματοστιξίας. Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι επαγγελματικά με το τατουάζ και πώς το έχεις εξελίξει σήμερα ;

Η σχέση μου με το τατουάζ περνάει από διάφορες φάσεις όπως και κάθε σχέση ζωής άλλωστε. Μεγαλώνοντας η σχέση μου με την τέχνη που υπηρετώ αλλάζει, την προσαρμόζω στα νέα δεδομένα και στον νέο μου εαυτό. Σημαντικό για μένα παραμένει η σταθερή δόση αγάπης που έχω για το αντικείμενό μου και ο επαγγελματισμός μου.

Η επιχείρηση του Barcode άνοιξε, όταν πήρα την αποζημίωση από κάποιο Καζίνο στο οποίο δούλευα, στον τομέα της μεταφοράς χρημάτων. Έγινε μια συμπλοκή κατά τη διαδικασία μετακίνησης ,έπεσαν πυροβολισμοί, ο συνεργάτης μου σκοτώθηκε κι εγώ τη γλύτωσα φθηνά με μια σφαίρα στην πλάτη. Με τα λεφτά που πήρα φεύγοντας από αυτή τη δουλειά, άνοιξα το 1996 το μαγαζί μου.

Στις μέρες μας, έχω ανοίξει και μια κλινική αφαίρεσης τατουάζ. Συνεργάζομαι με τους καλύτερους γιατρούς και χρησιμοποιώ τα καλύτερα μηχανήματα. Ζωντανό παράδειγμα της επιτυχίας των μεθόδων μας είμαι εγώ ο ίδιος. Βλέπεις το πρόσωπό μου; Έχω αφαιρέσει με απόλυτη επιτυχία και χωρίς ίχνος ουλών όλα τα τατουάζ που είχα στο πρόσωπο, λαιμό και κεφάλι.

Το tattoo είναι διαχρονικό και μπορεί να σταθεί στο χρόνο, αν φυσικά ο καλλιτέχνης αγαπά αυτό που κάνει, είναι ευσυνείδητος και φυσικά έχει το απαραίτητο ταλέντο. Προσωπικά ύστερα από 20 χρόνια, θεωρώ πώς έχω κλείσει τον κύκλο μου ως τατουατζής. Βαράω ακόμα κομμάτια κατ’επιλογήν σε φίλους και γνωστούς, ή συνεχίζω τα sessions σε μεγάλα κομμάτια που έχω ξεκινήσει για να μην αφήσω στη μέση το σχέδιο. Μου αρέσει που διατηρώ το συγκεκριμένο στούντιο, γιατί είναι το frontline στις επιχειρήσεις μου και πιστεύω πως ταιριάζει με το image μου.

Ποια είναι η σχέση σου με τις πολεμικές τέχνες ; Πότε ξεκίνησες να γυμνάζεσαι και με ποιες έχεις ασχοληθεί ;

Ξεκίνησα πιτσιρικάς κάνοντας πυγμαχία. Το αίμα μου έβραζε και ήθελα να μάθω αυτοάμυνα, λαβές, κλωτσιές και χτυπήματα γενικότερα. Απο κει πέρασα στο Muai Thai και στη συνέχεια στο ΜΜΑ, στο οποίο είμαι και κάτοχος της ζώνης του Παγκοσμίου Πρωταθλητή από το 2007.Παλαιότερα οι αγώνες του Free Fight ήταν ανεπίσημοι στην Ελλάδα, αλλά όχι και στο εξωτερικό. Εγώ λοιπόν συμμετείχα σε αγώνες σε πολλές χώρες ( Ολλανδία, Σερβία, Τσεχία ,Ουκρανία).

Έχω παρακολουθήσει μια σχολή στο Ισραήλ σχετικά με την τεχνική Grav Maga , η οποία έγκειται στον αφοπλισμό του αντιπάλου και ταυτόχρονα στην χρήση απλών αντικειμένων ως όπλα. Είμαι μέλος του IDPA ( International Diffensive Pistols Assosiation ) κι έχω πάρει δυο παγκόσμια Πρωταθλήματα ( 2005-2006).

Ασχολούμαι με την προστασία υψηλών προσώπων και συνοδεύω αρκετούς υψηλά ιστάμενους σε αποστολές εκτός Ελλάδος και σε διάφορες άλλες υποχρεώσεις τους. Ήμουν επι χρόνια μέλος της προσωπικής φρουράς του Sergio Menegalli (ιδιοκτήτη των Golden Nugget Cazino ) αλλά και του κ.Σπέντζου ( Spentzos Films) και παράλληλα με τις άλλες δραστηριότητές μου, αναλαμβάνω και ως προπονητής πλέον την προετοιμασία αθλητών για αγώνες free fight ένα μήνα πρίν τη διεξαγωγή του τουρνουά, δηλαδή στο τελικό στάδιο.

Μέσα σε όλα αυτά, ασχολείσαι ενεργά και με τα καλλιτεχνικά, τόσο με τη μουσική όσο και με τον κινηματογράφο. Μίλησέ μου γι αυτά αλλά και για το νέο σου cd που είναι στα σκαριά.

Μέχρι σήμερα έχω κυκλοφορήσει 5 cd με χιπ-χοπ μουσική με το όνομα Λεκτικός Επεξεργαστής, σε συνεργασία με διάφορους παραγωγούς και με δικό μου στίχο στην πλειοψηφία τους.( Βarcode crew, The lektikos Project -2πλό-, Plan B, 24/7 ). Ο τίτλος του νέου μου cd το οποίο ετοιμάζω τώρα θα είναι «Ερμηνεία».

Το χιπ χοπ που κάνω είναι βιωματικό. Γράφω αυτά που ζώ , τα κάνω στίχους και τα τραγουδώ. Τα κομμάτια μου μιλούν για το δρόμο, για τις γυναίκες, για την αλητεία και για τον εαυτό μου. Θέλω να προσθέσω ότι στην Αμερική το ραπ είναι πολύ εγωιστικός στίχος. Όλοι ραπάρουν μιλώντας για την πάρτη τους, I do, I fuck , I am…Στην Ελλάδα καλό είναι να μην είμαστε τόσο εγωκεντρικοί. Δεν είναι ίδια η δομή της κοινωνίας και μπορεί αυτό να παρεξηγηθεί.

Στον κινηματογράφο έχω παίξει σε 2 ταινίες. Η μια είναι «Οι Ισοβίτες» του Μαραγκού, στην οποία υποδύομαι ένα Ρώσο μαφιόζο, μια και μιλάω καλά τη γλώσσα, και η άλλη είναι το A simple Love Story μια Αμερικανική παραγωγή στην κατηγορία των b movies για την οποία όμως πληρώθηκα καλά κι έτσι αποφάσισα να συμμετέχω.

Ποια ομάδα υποστηρίζεις και γιατί ;

Είμαι Παναθηναικός γιατί μεγάλωσα στους Αμπελοκήπους και από το μπαλκόνι του σπιτιού μου έβλεπα το γήπεδο της Λεωφόρου. Στα εφηβικά μου χρόνια υπήρξα μάλιστα και φανατικός χούλιγκαν με τους Skinheads.Άγρια χρόνια, τότε δεν αστειευόμασταν.

Είχα τη φήμη του μεγάλου ξυλοδάρτη,πάνε όμως πολλά χρόνια που ηρέμησα και απέχω απο κάθε είδους συμπλοκή που αφορά οπαδικά θέματα. Με την ευκαιρία να και η απάντησή μου σε αυτούς που διαδίδουν φήμες για μένα. Έκοψα από αυτή τη φάση , σε αυτό με βοήθησε ιδιαιτέρως και η θεραπευτική κοινότητα Ιθάκη διότι απεξαρτήθηκα και μετράω σήμερα 20 χρόνια καθαρός, κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανος.

Παλαιότερα είχες δηλώσει ότι είχες αδυναμία στις ωραίες γυναίκες και μάλιστα συγκεκριμένα στις Strippers. Τί το ιδιαίτερο βρίσκεις σε αυτή την κατηγορία γυναικών;

Να τονίσω ότι έβρισκα, δεν βρίσκω πλέον, μια και σαν οικογενειάρχης έχω αποσυρθεί από τη νύχτα και τα περίεργα κόλπα.

Κοίτα, οι strippers είναι συνήθως όμορφες, κάνουν απελευθερωμένο σεξ, είναι πιο ανοιχτόμυαλες και το πιο βασικό : Επειδή έρχονται από φτωχές χώρες και εκεί ζούσαν σε δύσκολες συνθήκες εκτιμούν το παραμικρό. Δεν είναι σαν κάτι άλλες που το παίζουν ιστορία και δύσκολες και ό,τι και να κάνεις δε μπορείς να τις ικανοποιήσεις με τίποτα. Αυτό με είχε εξοντώσει. Δε μπορούσα άλλο να προσπαθώ για μια γυναίκα και ότι κι αν έκανα πάντα να ήμουν λάθος.

Επίσης τα κορίτσια αυτά ξέρουν καλά την ψυχολογία του άντρα. Μπορεί το κίνητρο να είναι τα λεφτά, αλλά ποιος θα γυρίσει να μου πεί, ότι και για τις υπόλοιπες γυναίκες δεν ξοδεύουμε λεφτά; Για τις άλλες μη σου πώ ότι δίνουμε και περισσότερα, που τελικά δεν πιάνουνε και τόπο !

Τέλος, εγώ προσωπικά επειδή παίζω solo στη ζωή, (χωρίς γονείς και λοιπούς συγγενείς ) να μου ορίζουν  τι θα κάνω, το ίδιο θέλω να συμβαίνει και με τη γυναίκα. Δεν αντέχω γυναίκες που κουβαλάνε πίσω τους ένα μπουλούκι από το σόι τους και πρέπει να αντιμετωπίσεις ένα ολόκληρο χωριό για κάθε κίνηση στη ζωή σου.

Πρίν το κλείσιμο θα ήθελα να αναφερθώ σε μια φράση που συμπεριλαμβάνεται στο κομμάτι μου : Σκέφτομαι γυναίκες.. « Σ’αυτό τον κόσμο δε γ****νε οι ωραίοι, αλλά οι θαραλλέοι.» Μεγάλη αλήθεια.

Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν. Έχω παντρευτεί μια υπέροχη γυναίκα, τη Laura, μου έχει χαρίσει δυο πολύ καλά παιδιά, τον Ηρακλή και τη Νέμεσις και δεν θα άλλαζα αυτό που ζώ με τίποτα.