«Ομάδα Άλφααααα, Ομάδα Βήτααααα, Ομάδα Γάμααααα...», για να επαναλαμβάνουν τα παιδάκια και να μαθαίνουν τα γράμματα. Αρκεί να μην είναι μεταξύ των μαθητών ο Μπόμπος (ή ο Τοτός, όποιος προτιμάτε), να προσθέτει συλλαβές. Να, έτσι: «Ομάδα Άλφααααα, Ομάδα Βήτααααα, Ομάδα Γάμααααα...», «...τα»!!!

Αν και ο Μπόμπος (ή ο Τοτός, είπαμε), δίκιο θα έχει σε αυτή την περίπτωση, γιατί έτσι το έχουν καταντήσει το πρωτάθλημα οι παράγοντές μας. «Ομάδα Γάμα», «τα», με κεφαλαία γράμματα! Άλλωστε, με κεφαλαία εμφανίζονται αυτές οι ομάδες Άλφα, Βήτα, Γάμα στο πρόγραμμα!

Πάει, λοιπόν, κι ο Αστέρας. Έπεσε μια στο γήπεδο (παρότι, όπως φαίνεται, αγόραζε ματς για να σωθεί), αλλά σώθηκε από την ενημερότητα του Ηρακλή και -κυρίως- από τα παπατζιλίκια που πουλάγανε οι φίλοι του πρόεδρά του στη Λίμπα. Έτσι, ξαναγύρισε για μερικά ματσάκια, αλλά μόλις βγήκανε στη φόρα οι ...«πιασμάν» και ο «δωσμάν» (να που τα παιδάκια μπορούν να μάθουν και …γκρικλέζικα - από τα γκρίκλις), πάρ΄τον πάλι κάτω τον Αστέρα.

Χαμός γινότανε τόσα χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και μπορεί να γίνεται χαμός και τώρα και να το μάθουμε μετά από καιρό ή από χρόνια. Στήνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα στα τέσσερα.

Ρίαλ εστέιτ. Αγοράζουμε, πουλάμε, ποντάρουμε, βάλτε να πάνε.

Εστία μόλυνσης και τώρα που μας μπήκε το μικρόβιο, άντε να μας βγει. Έγινε το ποδόσφαιρο ίωση που δεν παίρνει αντιβίωση. Θα γίνεται ανατροπή σε ένα ματς, άσο ημίχρονο, δύο τελικό και θα λέμε «το στήσανε», είτε το στήσανε είτε όχι. Άσε που δεν θα το μαθαίνουμε καν το αποτέλεσμα, γιατί πολύς κόσμος έχει ξενερώσει τόσο, που να κι αν χάσουν, να κι αν κερδίσουν στο φινάλε.

Αυτό καταφέρανε όλοι αυτοί οι μάγκες. Να μην μας νοιάζει ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, ποιος παίζει και ποιος δεν παίζει, ποιος πέφτει και ποιος σηκώνεται. Το ίδιο τους το προϊόν απαξίωσαν, βέβαια, αλλά για τους περισσότερους ισχύει κάτι αντίστοιχο του «να κι αν χάσουν, να κι αν κερδίσουν», του ξενερωμένου οπαδοού.

«Να κι αν το απαξίωσα, να κι αν δεν το απαξίωσα. Εγώ την μπάζα μου την έκανα»!

Κάποιοι, βέβαια, μπορεί να μην τη χαρούν άμεσα την μπάζα τους, επειδή στα κελιά για την ώρα έχουν απεριόριστο χρόνο, τόσο που να συνεχίζουν το πλακωτό στο τάβλι ακόμα κι αν τους έχουν πιάσει τη «μαμά». Ωστόσο, μην είστε σίγουροι πως θα παίζουν για αρκετό καιρό πλακωτό πίσω από τα σίδερα. Σύντομα θα ...πλακώσουν πάλι πίσω και μετά θα πρέπει να φυλάμε τη δική μας τη «μαμά», ή εκείνη της αγαπημένης μας ομάδας.

Για την ώρα, οι μαμάδες και οι μπαμπάδες έχουν ένα επιπλέον όχημα στα χέρια τους για να μάθουν την αλφαβήτα στα πρωτάκια. Είπαμε: «Ομάδα Άλφααααα, Ομάδα Βήτααααα, Ομάδα Γάμααααα...».

«Τα»...

Μέχρι οι παράγοντες του ποδοσφαίρου να κλείσουν όλα τα σχολεία και τα φροντιστήρια για να δώσουν τα φώτα τους στους νέους ώστε να βρεθούν με καμιά ...τέχνη στα χέρια τους, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...